Την περασμένη εβδομάδα, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, σε μια εξαιρετική ομιλία, έδωσε ένα συνολικό πλάνο της αναγέννησης του Στόλου. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, αποκάλυψε κάτι που πραγματικά είχε περάσει κάτω από τα ραντάρ της αμυντικής δημοσιογραφίας. Το ΠΝ, ψάχνει τρόπους ενίσχυσης του υποβρύχιου στόλου του μέσω αγοράς μεταχειρισμένων υποβρυχίων. Η εξέλιξη αυτή φανερώνει τη δουλειά που γίνεται σε επίπεδο ΓΕΝ, προκειμένου το ΠΝ να τρέξει να αναπληρώσει το χαμένο έδαφος, μετά από μια 15ετία αφοπλισμού.
ΕΞΕΛΙΞΗ: Ο ΑΓΕΝ έθεσε θέμα αγοράς Μεταχειρισμένων Υποβρυχίων
Βέβαια, όπως έχουμε ήδη γράψει, η αγορά ενός υποβρυχίου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το ακριβώς αντίθετο. Χρειάζονται πολλά χρόνια για να κατασκευαστεί ένα υποβρύχιο, είναι μια εξαιρετικά πολύπλοκη μηχανολογική κατασκευή, κι επίσης, θέλει πολλά χρόνια για να αρχίσει να αποδίδει. Οι δοκιμές δεν είναι όπως ενός πλοίου επιφανείας. Η κατάδυση σε εκατοντάδες μέτρα βάθος, δεν είναι απλά μια διαταγή που εκτελείται. Είναι μια σειρά διαδικασιών, που οποιαδήποτε παράλειψη ή λάθος θα φέρει την καταστροφή.
Γιατί πρέπει να παραγγείλουμε υποβρύχια… χθες, ή και προχθές αν γίνεται
Συνεπώς, αξιοπρεπή υποβρύχια, συμβατικής πρόωσης, υπάρχουν ελάχιστα παγκοσμίως προς πώληση. Οι επιλογές είναι περιορισμένες, και τα ναυτικά που έχουν τέτοια υποβρύχια, τους πίνουν, κυριολεκτικά, το αίμα, πριν τα αποσύρουν. Ακόμη και η Αυστραλία, που αποσύρει πλοία για “αστείους λόγους” κάθε τόσο, τα Collins θα τα κρατήσει τόσο πολύ που μάλλον θα ξεπεράσουν και τα ελληνικά 209/1100. Από που λοιπόν θα μπορούσε να βρει αξιοπρεπή μεταχειρισμένα υποβρύχια του ΠΝ; Οι επιλογές είναι περιορισμένες. Σήμερα θα παρουσιάσουμε την πρώτη, τα βραζιλιάνικα κλάσης Tupi, δηλαδή την εκεί εκδοχή των Type 209/1400.
Σειρά της Ινδονησίας να ενδιαφερθεί για τα Type 209/1400 της Βραζιλίας!
