Οι φίλοι μας ξέρουν πως τους διαβάζουμε στα σχόλια που δημοσιεύουν στο site μας, όπως διαβάζουν κι αυτοί εμάς. Και μια πρόσφατη ανάρτηση ενός αναγνώστη μας τάραξε, τόσο που θέλουμε να την κάνουμε άρθρο και να την μοιραστούμε μαζί σας… Απευθύνεται στον κ. Μίλτο Αντωνιάδη, συγγραφέα του “Αιγαίο Ώρα Μηδέν”:
Κύριε Αντωνιάδη
Πριν καν διαβάσω το κείμενο που γράψατε, θέλω να σας πω μερικά πραγματάκια.
Δεν έγραψα κανένα σχόλιο σε κανένα από τα sections του script σας, υπήρχε λόγος για αυτό. Γενικά σπάνια γράφω σχόλια εδώ, αλλά τώρα θέλω να βγάλω μερικά πράγματα από τη ψυχή μου.
Κάθε βράδυ τα τελευταία 12 βράδια κατά τις 2 το ξημέρωμα (9 πμ Ελλάδος) που γύρναγα σπίτι από τη δουλειά μου στα στούντιο εδώ στη Νέα Υόρκη το πρώτο πράγμα που έκανα ανοίγοντας το λάπτοπ μου ήταν να μπω εδώ να διαβάσω τη συνέχεια του Αιγαίο ώρα μηδέν. Σας ευχαριστώ από καρδίας για το script που ετοιμάσατε για όλους εμάς.
Εγώ είμαι κάποιος Ελληνοαμερικάνος που υπηρέτησα στον Αμερικάνικο στρατό και μάλιστα ήμουν κάποιο διάστημα στη βάση της Σούδας (7 μήνες και 18 μέρες)… Στη συνέχεια συμμετείχα στο Operation Iraqi Freedom… Το 2003 και 4 υπηρέτησα στην 1st Battalion, 23rd Marines…. Για τους γνωρίζοντες ξέρετε πολύ καλά ποια ήταν η μονάδα μου, αλλά πολύ λίγοι ξέρουν τις πραγματικές απώλειες που είχαμε τότε ειδικά στο Ραμάντι στο κεντρικό Ιράκ. (Αυτό είναι ένα θέμα για το οποίο είχαμε ορκιστεί όλοι τότε γυρνώντας πίσω στη βάση μας στη Καλιφόρνια να μην αναφέρουμε ποτέ και σε κανέναν τα πραγματικά γεγονότα…)
Τα επόμενα 3 χρόνια (2005-2008) τα πέρασα με ψυχοθεραπείες, με πολύ αλκοόλ και κάνοντας παρέα τις νύχτες στους συντρόφους μου στα νεκροταφεία. Ήταν η δυσκολότερη εποχή της ζωής μου..
Διαβάζοντας το script σας, στην αρχή το πήρα σαν ένα απλό μυθιστόρημα…Όταν όμως επικεντρωθήκατε στα γεγονότα στο Καστελόριζο, ότε κάτι τελείως άμετρο ξύπνησε μέσα μου…Ήταν σαν να ξαναζώ σε ένα παράλληλο σύμπαν όλα αυτά που έζησα τότε!!!
Η θυσία του καταδρομέα στο κοιμητήριο του Καστελόριζο μου θύμισε τη θυσία κάποιου άλλου πραγματικού λοχία που θυσιάστηκε τότε ζωσμένος με 7 χειροβομβίδες για να σώσει όλους εμάς πίσω του.. Διάβαζα το συγκεκριμένα script chapter σας και έτρεμα… Ξέρετε κύριε Αντωνιάδη τι σημαίνει 5 Marines να μαζεύουμε στο τέλος της μάχης τα υπολείμματα του συντρόφου μας και να τα τοποθετούμε σε μια μαύρη σακούλα, ξέροντας ότι αυτός ο λοχίας έσωσε όλους εμάς??
Μετά από αυτό που διάβασα, παράτησα προσωρινά το script σας….Άνοιξα ένα μπουκάλι Johnny Blue ουίσκι που το έχω για πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις και έβαλα να παίζει σε επανάληψη το Last Rebel των Lynyrd Skynyrd….To αγαπημένο άσμα του λοχία μου…Κατέβασα όλο το μπουκάλι στη μνήμη του Iron Snake J.
Κύριε Αντωνιάδη δεν θα συνεχίσω άλλο με το παρελθόν γιατί με πληγώνει….Πολέμησα σε έναν πόλεμο που δεν ήταν δικός μου… Πήγα σαν 20άρης τότε για τα 150.000 δολάρια και δεν ντρέπομαι να το πω…. Δεν ξέρω τι σημαίνει να πολεμάς για το πάτριο χώμα σου, εσείς μου αποκαλύψατε τι σημαίνει αυτό…. Ξέρω όμως πολύ καλά τι σημαίνει να πολεμάς για τους συντρόφους σου. Το ένιωσα στο πετσί μου και στο ΕΙΝΑΙ μου αυτό.
Δεν θα ευχηθώ σε κανέναν να ζήσει αυτά που πέρασα εγώ τότε για τα μ@μημένα δολάρια….Θα ευχηθώ όμως όλοι σας να πολεμήσετε αν χρειαστεί με το ίδιο πάθος για το Άγιο χώμα της πατρίδας που τόσο μου λείπει.. Κι αν χρειαστεί και εσείς να μαζέψετε υπολείμματα συμπολεμιστών σας, να ξέρετε ότι έφυγαν για έναν υπέρτατο σκοπό.
Και να πω σε αυτό σημείο κάτι για τους γείτονες τους Τούρκους. Μάλλον δεν θα πω κάτι δικό μου….Θα πω κάτι που είχε πει κάποτε ο στρατηγός Πάτον: “Προτιμώ να έχω μια Γερμανική μεραρχία μπροστά μου παρά μια Γαλλική μεραρχία πίσω μου.”
Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!
Κύριε Αντωνιάδη κλείνοντας…..Θα σας παρακαλέσω για κάτι. Θα ήθελα να μου δώσετε το δικαίωμα να δώσω το έργο σας για μετάφραση στα Αγγλικά…Θέλω πολύ να παρουσιάσω το έργο σας σε “κάποιους” παραγωγούς και σκηνοθέτες που ξέρω προσωπικά.
Η δουλειά μου εδώ στην Αμερική έχει να κάνει με το χώρο του θεάματος. Είμαι συνθέτης με ειδίκευση στα cinematic SFX, Sound Effects και original string epic scores. Tα τελευταία 10 χρόνια έχω δουλέψει σε αρκετά μεγάλα projects.
Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω
Να είστε πάντα καλά!
