ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ
Απόκτηση μεταχειρισμένων πλοίων GP. O πρωταρχικός στόχος μιας τέτοιας κίνησης θα ήταν η αντικατάσταση των τριών μη εκσυγχρονισμένων Φ/Γ «S» και θα είχε ως αποτέλεσμα τη χρονική μετάθεση προγράμματος νέων ναυπηγήσεων για πλοία GP.
H πλέον ενδιαφέρουσα περίπτωση στον συγκεκριμένο χώρο είναι οι MEKΟ 200ANZ του Ναυτικού της Αυστραλίας (κατασκευάστηκαν στο διάστημα 1996 έως 2006), για τις οποίες υπάρχει σχεδιασμός να ξεκινήσει η σταδιακή απόσυρσή τους από το 2024 και η αντικατάσταση από την κλάση Hunter. Στην παρούσα όμως φάση το χρονοδιάγραμμα είναι αβέβαιο, καθώς η κοπή μετάλλου της 1ης Φ/Γ της νέας κλάσης θα γίνει τον Δεκέμβριο του 2022 (τον Δεκέμβριο του 2020 θα ξεκινήσει η προετοιμασία για την ανάπτυξη του πρωτοτύπου) και η αποδοχή της πρώτης μονάδας αναμένεται στα τέλη της δεκαετίας του 2020.
Εκτιμάται ότι το IOC θα επιτευχθεί το 2031 και η ολοκλήρωση των παραδόσεων των 8+1 φρεγατών αναμένεται στις αρχές της δεκαετίας του 2040. Η κλάση Hunter στηρίχθηκε στη σχεδίαση της Type 26 και είναι ένα πλοίο σημαντικά μεγαλύτερο σε μέγεθος (εκτόπισμα 8.600 τόνους) από τη MEKO 200ANZ και αυξημένες δυνατότητες: AEGIS, ραντάρ CEAFAR2 AESA, 4×8 Mk41 για ESSM/SM-2MR, Ε/Π MH-60R κ.ά. Οι MEKO 200ANZ είναι εξαιρετικές μονάδες με ανάλογο σύστημα πρόωσης CODOG με τις MEKO 200HN, αλλά διαφορετικούς κινητήρες diesel (MTU 12V1163 TB83) και έναν αεριοστρόβιλο LM-2500-30 έναντι δύο των ελληνικών φρεγατών.
Χρησιμοποιούν σύγχρονο εξοπλισμό που περιλαμβάνει: CMS 9LV453 Mk3E, ραντάρ επιτήρησης 2D AN/SPS-49(V)8 και AESA 3D CEAFAR με ραντάρ καταύγασης CWI CEAMOUNT για τα βλήματα ESSM και CEROS 200 FCS για το πυροβόλο. Στον οπλισμό περιλαμβάνεται εκτοξευτής 1×8 Mk41 Mod5 για βλήματα ESSM. Το ζητούμενο είναι φυσικά η διαθεσιμότητα 2-3 σκαφών στα επόμενα χρόνια και κυρίως το κόστος, καθώς είναι προφανές ότι το Ναυτικό της Αυστραλίας δεν θα παραχωρήσει τα σκάφη έναντι «πινακίου φακής», ειδικά σε ένα δυνητικό ελληνικό αίτημα «να βγάλει» πρόωρα πλοία από υπηρεσία.
Μια άλλη κλάση που θα μπορούσε να προκαλέσει το ενδιαφέρον του ΠΝ είναι οι φρεγάτες F123 του Γερμανικού Ναυτικού. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα προβλήματα του προγράμματος F125 και την απόσυρση των πλοίων της κλάσης F122, είναι αβέβαιο κατά πόσο μπορούν να αποδεσμευτούν. Πρόκειται για τέσσερα πλοία που παραδόθηκαν στο διάστημα 1994 έως 1996, εκτοπίσματος 4.900 τόνων με ραντάρ LW08 και SMART-S, δύο STIR 1.8, CMS TACTICOS, Link 11/16, δύο RAM Mk31 και έναν εκτοξευτή 1×8 Mk41 Mod3.
Η μοναδική ίσως ρεαλιστική περίπτωση για απόκτηση μεταχειρισμένων πλοίων GP στην παρούσα φάση αφορά στις φρεγάτες Type 23, για τις οποίες λέγεται ότι έχει επιδείξει ενδιαφέρον το ΠΝ. Το Βασιλικό Ναυτικό έχει δρομολογήσει την αντικατάσταση της κλάσης από τις Type 26 και Type 31. Το παλαιότερο πλοίο της κλάσης, το HMS Argyll, θα αποσυρθεί το 2023 και θα ακολουθεί μία μονάδα κατ’ έτος. Η ελληνική επιδίωξη θα είναι η απόκτηση τουλάχιστον τριών φρεγατών και η παραχώρησή τους με πολύ χαμηλό τίμημα και το μεγαλύτερο -κατά το δυνατόν- μέρος του εξοπλισμού-οπλισμού τους. Υπενθυμίζεται ότι το 2005 τρεις φρεγάτες του τύπου πουλήθηκαν στη Χιλή με τίμημα 134 εκατ. λίρες, όταν είχαν μέσο όρο ηλικίας 15 ετών.
Οι Type 23 σχεδιάστηκαν ως… H συνέχεια εδώ, στο αδελφό μας site, navaldefence.gr
