Στις 30 Αυγούστου 2018 δημοσιεύθηκε η ετήσια έκδοση «Cluster Munition Monitor» για το 2018.
Στις 144 σελίδες της έκθεσης γίνεται αναφορά στα εθνικά οπλοστάσια όπλων διασποράς. Όσον αφορά την Ελλάδα, η χώρα μας δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη για τα Όπλα Διασποράς, αλλά έχει σταματήσει την εγχώρια παραγωγή τους από το 2001. Η Κύπρος είναι μέλος της Συνθήκης, αλλά δεν έχει προχωρήσει στην κατακύρωσή της λόγω της παράνομης παρουσίας του Τουρκικού Στρατού στο Νησί. Όπως η Ελλάδα, η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη. Σε διεθνές επίπεδο, την ίδια στάση κρατούν οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα και η πλειοψηφία των χωρών της Μέσης Ανατολής.
Σε χρήση όπλων διασποράς έχουν προχωρήσει τουλάχιστον 40 χώρες μετά το 1945. Μέχρι την 1η Αυγούστου 2018 έχουν «μολυνθεί» από τις συνέπειες χρήσης τέτοιων όπλων 26 χώρες και 12 άλλες περιοχές. Τα περισσότερα όπλα της κατηγορίας έχουν ριχθεί στο Λάος, τη Συρία και το Ιράκ. Τα θύματα εκτιμώνται σε 56.000, αν και δεν μπορούν να καταμετρηθούν με απόλυτη ακρίβεια. Μετά το 2010, θύματα των όπλων διασποράς είναι η Καμπότζη, η Λιβύη, το Νότιο Σουδάν, το Σουδάν, η Συρία, η Ουκρανία και η Υεμένη. Τους τελευταίους 12 μήνες, όπλα διασποράς χρησιμοποιήθηκαν στη Συρία και την Υεμένη, ενώ υπάρχουν ενδείξεις για την χρήση τους στην Αίγυπτο και τη Λιβύη.
Στη Συρία γίνεται χρήση όπλων διασποράς από το 2012, οπότε άρχισε ο πολύνεκρος πόλεμος στην χώρα. Πιο συγκεκριμένα έχουν χρησιμοποιηθεί αεροπορικές βόμβες, ρουκέτες πυροβολικού και βαλλιστικοί πύραυλοι SS-21 με κεφαλή 9Ν123Κ. Τα περισσότερα έχουν σοβιετική/ρωσική/ουκρανική προέλευση. Αντίθετα στην Υεμένη, τα όπλα που χρησιμοποιεί ο Αραβικός Συνασπισμός προέρχονται από τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Βραζιλία.
Μπορεί να δείτε την έκθεση ΕΔΩ.
