Η παραγγελία 200+ πυραύλων cruise BrahMos από το Ινδικό Ναυτικό (αναφέρονται 220 βλήματα) έναντι 2,3 δις δολαρίων είναι μια εντυπωσιακή επένδυση στο συγκεκριμένο όπλο. Ακόμη πιο εντυπωσιακή όμως είναι η δήλωση του Ινδού ΑΓΕΝ, Ναυάρχου Radhakrishnan Hari Kumar, πως αυτό θα γίνει το κύριο κατά σκαφών επιφανείας, αντικαθιστώντας “παλαιούς πυραύλους από άλλες χώρες”.
Έτσι η Ινδία βαδίζει να πετύχει δύο στόχους: Να έχει “εθνικό” όπλο επιφανείας-επιφανείας, και αυτό να είναι το υψηλών επιδόσεων υπερηχητικό BrahMos, αλλά και να έχει στο Ναυτικό της, μόνο αντίστοιχων επιδόσεων πυραύλους cruise.
Προς το παρόν το Ινδικό Ναυτικό χρησιμοποιεί μια ποικιλία αντιπλοϊκών πυραύλων, από γαλλικούς Exocet SM.39 στα υποβρύχια κλάσης Kalvari, ρωσικούς υποηχητικούς Kh-35E Zvezda σε αντιτορπιλικά κλάσης Delhi και φρεγάτες κλάσης Brahmaputra, “αρχαίους” σοβιετικούς SS-N-2D Styx σε αντιτορπιλικά κλάσης Rajput (τα οποία αποσύρονται), υπερηχητικούς αλλά και υποηχητικούς Club/Kalibr ρωσικής κατασκευής, αλλά και αμερικανικούς Harpoon στα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας Boeing P-8I.
Βέβαια όλες οι νέες κλάσεις μεγάλων σκαφών είναι ήδη εξοπλισμένες με BrahMos, όπως τα αντιτορπιλικά Visakhapatnam, τα κλάσης Kolkata, οι φρεγάτες κλάσης Talwar και Shivalik. Η μετάβαση στον BrahMos γίνεται μάλιστα εδώ και καιρό, καθώς και παλαιότερα πλοία παίρνουν το νέο όπλο. Έτσι σταδιακά το Ινδικό Ναυτικό θα παραμείνει μόνο με BrahMos των 3 Mach (ενώ εξελίσσεται ο ακόμη ταχύτερος πολυηχητικός BrahMos II), και μάλλον όμως θα διατηρήσει και τους Kalibr, που είναι νέας κατασκευής, ώστε να έχει μόνο υπερηχητικά βλήματα στο συγκεκριμένο οπλοστάσιο.
Η μετάβαση αυτή είναι όπως είπαμε εντυπωσιακή, καθώς τα δυτικά ναυτικά εξελίσσουν μεν υπερηχητικά βλήματα, αλλά θα βασίζονται για πολλά χρόνια ακόμη σε υποηχητικά (Harpoon, Exocet, Teseo, LRASM, RBS-15 κ.α.). Ενώ την “υπερηχητική” επιλογή έχει ήδη κάνει η Ρωσία, από την εποχή μάλιστα της ΕΣΣΔ, όταν είχε εμφανίσει τα γιγαντιαίων διαστάσεων ναυτικά όπλα P-700 Granit, ή το P-1000 Vulkan, ακόμα και το P-270 Moskit, προ 50 ετών! Στα υπερηχητικά “παίζει” βέβαια και η Κίνα, όπως και η Ταιβάν. Έτσι βλέπουμε διαφορετικές σχολές προσέγγισης στον ναυτικό πόλεμο, με τα δυτικά όπλα να βασίζονται πολύ στην ευελιξία και την αντοχή τους σε αντίμετρα, ενώ η “Ανατολή” να επενδύει στην υψηλή ταχύτητα των βλημάτων και τη μεγάλη δυσκολία αναχαίτισης τους.
Το παράδοξο πάντως με τους BrahMos είναι πως έχουν μέχρι σήμερα πετύχει μόλις μια εξαγωγή, στις Φιλιππίνες και αυτή μετά από χρόνια διαπραγματεύσεων. Δεν είναι γνωστό το γιατί, αλλά η κατασκευάστρια εταιρεία τους, η ρωσο-ινδική BrahMos Aerospace (μιας και το βλήμα έχει κυρίως ρωσική τεχνογνωσία), ίσως αντιμετωπίζει πολιτικά προβλήματα εξαγωγής, ζητώντας δεσμεύσεις που δεν είναι εύκολο να δωθούν.
