Μπορεί η Lockheed Martin, παρά την πανδημία Covid-19, να κατόρθωσε να παραδώσει 123 JSF μέσα στο 2020 (από τα 141 που ήταν ο στόχος).
Μπορεί το πρόγραμμα JSF να έχει ήδη αποδώσει ήδη περισσότερα από 600 μαχητικά και να ανταγωνίζεται σε μονάδες που έχουν παραχθεί το Eurofighter, έχοντας προ πολλού αφήσει πίσω το Rafale (για να περιοριστούμε στα δυτικά μαχητικά). Το Joint Strike Fighter όμως έχει αποτύχει μέχρι στιγμής να κατακτήσει ένα από τα σημαντικότερα ορόσημα σε κάθε πρόγραμμα νέου μαχητικού, κάθε οπλοσυστήματος, τη μετάπτωση από αρχική παραγωγή περιορισμένου ρυθμού LRIP (Low Rate Initial Production) σε παραγωγή πλήρους ρυθμού FRP (Full Rate Production).
Σύμφωνα με το Bloomberg αλλά και άλλες αμερικανικές πηγές, αυτό που φημολογείτο εδώ και αρκετό καιρό, επιβεβαιώθηκε πριν την εκπνοή του 2020. Η απόφαση για την μετάπτωση του προγράμματος από LRIP και FRP δεν πάρθηκε για άλλη μια φορά, όπως ανακοινώθηκε και επίσημα από το Πεντάγωνο και πιο συγκεκριμένα από την υφυπουργό προμηθειών Ellen Lord και η πρόβλεψη είναι πλέον ότι αυτό δεν θα γίνει τουλάχιστον έως και το Μάρτιο του 2021.
Η μετάπτωση σε Full Rate Production απαιτεί την ολοκλήρωση της διαδικασίας επιχειρησιακών δοκιμών και αξιολόγησης OT&E (Operational Test & Evaluation) η οποία εκκρεμεί. Χωρίς όμως την κατάκτηση αυτού του ορόσημου (Milestone C) δεν μπορεί να παρθεί η απόφαση για να περάσει το πρόγραμμα σε πλήρη παραγωγή.
O «ογκόλιθος» στο OΤ&T είναι η ολοκλήρωση της διαδικασίας αξιολόγησης του μαχητικού πέμπτης γενιάς στο αποκαλούμενο περιβάλλον JSE (Joint Simulation Environment), δηλαδή μια ευρεία προσομοίωση που θα αποδείξει ότι το F-35 θα είναι ικανό να αντιμετωπίσει αναδυόμενες απειλές στη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας (όπως η ενοποιημένη αεράμυνα-Integrated Air Defence, αντι-στελθ τεχμολογίες και αντίπαλα οπλικά συστήματα). Με άλλα λόγια το αμερικανικό μαχητικό VLO θα πρέπει να αποδείξει ότι δεν θα απαξιωθεί πριν εδραιωθεί σε υπηρεσία.
Το τι σημαίνει η νέα αναβολή δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί σε ένα πολύπλοκο πρόγραμμα όπως το JSF, αλλά έχει σαφείς επιπτώσεις στις χρηματοδοτήσεις του, ειδικά κάτω από το σύστημα κυλιόμενων, πολυετών συμβολαίων που αναθέτει το Πεντάγωνο για τέτοια προγράμματα. Αποτελεί επίσης και σοβαρό πλήγμα για την Lockheed Martin.
