Στα πρόσφατα άρθρα μας για την αναμενόμενη πρόταση ενίσχυσης του ΠΝ, διαπιστώσαμε μέσω των σχολιών μια έντονη ανησυχία των αναγνωστών μας, ανάμεσα σε όλες τις άλλες, για το υποψήφιο ραντάρ TRS-4D. Έτσι, σήμερα θα προχωρήσουμε όχι μόνο τόσο σε μια παρουσίαση του συστήματος, αλλά σε μια σύγκρισή του με άλλα ραντάρ, που επίσης εξοπλίζουν άλλες φρεγάτες πολλαπλών ρόλων. Έτσι, το φέρνουμε αντιμέτωπο με το Artisan 997, ένα εξαιρετικό ραντάρ που εξοπλίζει τις βρετανικές φρεγάτες Type 23 (upgraded), Type 26 και Tamandare. Επίσης, το συγκρίνουμε με το Thales NS-100 (έκδοσή του εξοπλίζει την Type 31), καθώς και με το παλαιότερο SMART-S Mk2, το στάνταρ ραντάρ των περισσότερων φρεγατών ASW που υπηρετούν σήμερα, και κυρίως, του Τουρκικού Ναυτικού.
Αν οι φρεγάτες που θα ήθελε να αγοράσει το ΠΝ ήταν κυρίως ο αντιαεροπορικός αγώνας, τότε ίσως το TRS-4D να είναι οριακό. Σε ό,τι αφορά στον αγώνα AAW, απαιτείται ένα ισχυρότερο ραντάρ πολλαπλών ρόλων (MFR) με δυνατότητα υποστήριξης βολής SM-2MR και επαρκή αριθμό θυλάκων στον εκτοξευτή τόσο για βλήματα ESSM όσο και Standard. Από τη στιγμή όμως που το ΠΝ έκρινε πως πρωταρχικός στόχος είναι η αγορά φρεγατών πολλαπλού ρόλου, και πως η δυνατότητα AAW θα καλυφθεί από την Ενδιάμεση Λύση (που πρέπει να προσφέρουν οι ΗΠΑ), τότε ίσως είναι αρκετό και ένα ραντάρ χαμηλότερων επιδόσεων. Πόσο όμως “χαμηλές” επιδόσεις έχει το TRS-4D; Αυτό το οποίο θα κάνουμε είναι να το συγκρίνουμε, με τα εμπορικά διαθέσιμα στοιχεία του, με το εξαιρετικό Artisan 997. Κι όχι μόνο. Βλέπουμε λοιπόν πως το TRS-4D έχει χαρακτηριστικά όμοια ή ανώτερα των ανταγωνιστών του. Ας δούμε λιγάκι έναν συγκριτικό πίνακα.
Ας γυρίσουμε όμως στο TRS-4D, που δείχνει να συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να το δούμε στο ΠΝ, είτε στις MMSC-HN, είτε στις ΜΕΚΟ200ΗΝ (μετά τον εκσυγχρονισμό), είτε και στα δυο πλοία. Τα πρώτα LCS του US Navy διαθέτουν το ραντάρ TRS-3D και από το πλοίο LCS17 και μετά, λαμβάνουν το TRS-4D, με το οποίο θα εφοδιαστούν και οι σαουδαραβικές MMSC. Το TRS-4D προσφέρεται τόσο σε διαμόρφωση σταθερής όσο και περιστρεφόμενης κεραίας, όπως εγκαθίσταται στα LCS και MMSC. Είναι ένα ραντάρ με στοιχειοκεραία ενεργής διάταξης φάσης (AESA) μέσης συχνότητας «C» (4-8 GHz, ζώνης «G» κατά NATO) και πλήρως ψηφιακό σύστημα 3D με ενσωματωμένη κεραία IFF, που χρησιμοποιεί module T/R νιτριδίου του γαλλίου (GaN). Στην έκδοση περιστρεφόμενης κεραίας εκτελεί ηλεκτρονική σάρωση σε ανύψωση με κάλυψη -2/+70 μοίρες και σε αζιμούθιο έναν συνδυασμό ηλεκτρονικής/μηχανικής σάρωσης με ρυθμούς 15/30 σ.α.λ. και κάλυψη 360 μοιρών.
Η Χιλή εκπαιδεύει προσωπικό στα συστήματα των αναβαθμισμένων Type 23
Το ραντάρ σχηματίζει πολλαπλές ψηφιακές δέσμες και μπορεί να διαχειρίζεται (3D) περισσότερα από 1000 ίχνη με ρυθμό ανανέωσης ίχνους 1,5 sec και εμβέλεια ιχνηλάτησης μεγαλύτερη των 14 km για βλήμα μικρού RCS και 100 km για ΑΦΝΣ. Παρέχει δυνατότητα εντοπισμού στόχου με ελάχιστο RCS 0,01 m2 και έχει εμβέλεια εντοπισμού να κυμαίνεται από 100 m έως 250 km. Στην έκδοση σταθερής κεραίας που χρησιμοποιείται στην κλάση F125 Baden-Wurttemberg του Γερμανικού Ναυτικού (τοποθετημένο σε δύο ιστούς, αν και παρέχεται η δυνατότητα να εγκατασταθεί σε έναν) εκτελεί ηλεκτρονική σάρωση σε ανύψωση με κάλυψη -2/+70 μοίρες για έρευνα και -2/+90 μοίρες για ιχνηλάτηση, ενώ σε αζιμούθιο παρέχεται ηλεκτρονική σάρωση με κάλυψη 360 μοιρών. Αναφέρεται ότι το TRS-4D έχει δυνατότητα έναρξης tracking σε μία σάρωση και υπάρχει ικανότητα «αφοσιωμένης» ιχνηλάτησης (dedicated tracking) με καταύγαση (cued track) για στόχους υψηλής προτεραιότητας.
Το Ισραήλ παρήγγειλε το ραντάρ ELM-2248 MF-STAR για τις Sa’ar 6
H ανάγκη για ραντάρ καθοδήγησης του πυροβόλου και των βλημάτων ESSM Block 1 παραμένει στην έκδοση Rotator, και για τη Σαουδική Αραβία η επιλογή είναι το CEROS 200. Πρόκειται για ραντάρ ελέγχου πυρός ζώνης συχνοτήτων «Ku» (16,5 GHz) με πομπό TWT μέγιστης ισχύος 1,5 Kw, που χρησιμοποιείται για πρόσκτηση στόχων προς χρήση από πυροβόλα και βλήματα SARH. Για τη δεύτερη περίπτωση απαιτείται η έκδοση του ραντάρ με συσκευή ελέγχου MCM (Missile Control Module) 9LV ESSM που παρέχει καταύγαση CWI ζώνης συχνοτήτων «X». Πρόκειται για ελαφρύ ραντάρ με βάρος που κυμαίνεται από 630-750 kg ανάλογα με την έκδοση (ελαφρά ή βασική). Το συγκρότημά του περιλαμβάνει κεραία διαμέτρου 1 m με δυνατότητα εγκατάστασης στον ίδιο ιστό κάμερας TV, IR 3ης γενιάς και αποστασιόμετρου λέιζερ, τo ραντάρ πτησης χαμηλά ιπτάμενων στόχων, όπως βλήματα sea skimming, χάρη στον αλγόριθμο CHASE που έχει αναπτύξει η εταιρεία. Η μέγιστη θεωρητική εμβέλεια υπερβαίνει τα 100 km.
Στην ανωτέρω διαμόρφωση (1 TRS-4D rotator μαζί με 2 FCR CEROS 200) παρέχεται δυνατότητα για έξι ταυτόχρονες εμπλοκές με δύο στην τερματική φάση εμπλοκής, όσοι και οι καταυγαστήρες του πλοίου. Σε κάθε περίπτωση, το TRS-4D βρίσκεται ανάμεσα στο κορυφαία ραντάρ για πλοία μεγέθους φρεγάτας πολλαπλών ρόλων, με υψηλή τεχνολογία (GaN). Δεν πρέπει να μπερδεύουμε το ραντάρ με το πλοίο, και τα προβλήματα που πολλοί πιστεύουν πως έχει ένα πλοίο. Συνεπώς, ας ξεχωρίσουμε το ραντάρ.
Επίσης, θα πούμε πως εξίσου εξαιρετικό είναι και το βρετανικό Artisan 997, που φέρουν οι βρετανικές Type 23 (αν φυσικά ενδιαφερθούμε για τα μεταχειρισμένα πλοία), ενώ είδαμε πως κάποιοι απέρριψαν το NS-110 στις βρετανικές Type 26 (NS-100 ουσιαστικά), ενώ αντίθετα είναι ένα πολύ καλό ραντάρ, με κορυφαία χαρακτηριστικά. Ας μην είμαστε μαξιμαλιστές, ειδικά για πράγματα και αποστολές που δεν ξέρουμε. Για μια ακόμη φορά, αν κάποιος γνωρίζει πολύ καλά τις απόρρητες λεπτομέρειες κάθε ραντάρ, είναι το ίδιο το ΠΝ. Ας του επιτρέψουμε λοιπόν να ξέρει καλύτερα…
