Όπως καταγράφει το πρακτορείο Anadolu, σε σημερινή συζήτηση στην επιτροπή Προϋπολογισμού στην Τουρκική Βουλή, όπου συζητήθηκε ο αμυντικός προϋπολογισμός της χώρας για το 2024, ο υπουργός Άμυνας, Yasar Guler δήλωσε σε σχετική ερώτηση, πως σχεδιάζεται η προμήθεια 40 μαχητικών Eurofighter.
Το πρόβλημα όμως που αντιμετωπίζει η Τουρκία, όπως είπε, είναι πολιτικό, λόγω διαφωνίας της Γερμανίας, που μετέχει στην κοινοπραξία παραγωγής. “Η Βρετανία και η Ισπανία όμως λένε “ναι” και προσπαθούν να πείσουν τη Γερμανία”, εξήγησε ο υπουργός για να καταλήξει πως “θα το λύσουμε”. Προφανώς η δήλωση αυτή έρχεται ως προεργασία των θεμάτων που θα θίξει ο Ερντογάν στην αυριανή επίσκεψη του στη Γερμανία, αν και η πιθανότητα να βρει συναίνεση είναι ελάχιστη, καθώς ήδη έχει αποδοκιμαστεί γενικότερα η πολιτική του από τη γερμανική κυβέρνηση, και διαρροές της λένε πως θα παραμείνει το “όχι” για την προμήθεια Eurofighter.
Σε ότι αφορά τα F-16, ο Τούρκος υπουργός επανέλαβε πως παραμένει η πρόθεση αγοράς 40 νέων και αναβάθμισης 79 παλαιότερων, αλλά πως θα αξιοποιηθεί και το τοπικής παραγωγής Hurjet ως εκπαιδευτικό και ελαφρύ μαχητικό. Πάντως κύριος στόχος παραμένει το Kaan, δηλαδή το “εθνικό μαχητικό 5ης γενιάς” που θα κάνει πρώτη πτήση φέτος, αλλά και “θα πετάξει με τουρκικό κινητήρα έως το 2032 το αργότερο”.
Να σχολιάσουμε πάντως πως αν και οι παραπάνω δηλώσεις είναι εντυπωσιακές, δείχνουν περισσότερο μια γκάμα επιλογών που προβάλλει η Τουρκία ως πολλαπλές εναλλακτικές στην εξέλιξη της Αεροπορίας της. Έτσι το Eurofighter εμφανίζεται ως “ενδιάμεση λύση”, μέχρι το Kaan να περάσει σε κανονική παραγωγή, κάτι βέβαια που αν συμβεί κάπου το 2030 δεν έχει και λογική να γίνει τώρα αγορά Eurofighter! Άρα η πρόθεση αυτή, ίσως αποκαλύπτει πως η ίδια η Τουρκία βλέπει την προοπτική του Kaan να μετατίθεται.
Επίσης το Eurofighter μπορεί να χρησιμεύσει ως “ενδιάμεσο” αν δεν προχωρήσει η αγορά των F-16 από τις ΗΠΑ, μια επιλογή δηλαδή ανάγκης, μιας και δεν υπάρχει κάτι άλλο στην δυτική αγορά διαθέσιμο, χωρίς εξάρτηση από την Ουάσιγκτον. Που και εδώ όμως είναι το πιθανότερο να επιμείνει η Γερμανία στην άρνηση της, οπότε όλες αυτές οι συζητήσεις και ανακοινώσεις της Άγκυρας δεν έχουν μέλλον, παρά μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Ένα ακόμη παράδοξο στις δηλώσεις Guler είναι δεν αναφέρεται η Ιταλία, επίσης μέτοχος της κοινοπραξίας των Eurofighter.
Ενδιαφέρον πάντως έχει πως δεν έγινε τουρκική αναφορά για διερεύνηση σε ρωσικά/κινεζικά μαχητικά, όπως θα περίμενε κανείς και είχε αναφερθεί παλαιότερα. Αλλά εδώ είμαστε να το ακούσουμε κι αυτό εκ νέου…
