Την άνοιξη του 1944, τα γερμανικά στρατεύματα της Κρήτης και των κοντινών νήσων ήρθαν αντιμέτωπα με το πρόβλημα ελλείψεως εφοδιασμού που διαρκώς επιδεινώνετο. Με την αεροπορική υπερίσχυση των Συμμάχων, οι αερομεταφορές του εχθρού δυσκόλευαν και είχαν καταστεί σχεδόν αδύνατες. Τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα με τις θαλάσσιες μεταφορές. Ωστόσο, τα ξημερώματα της 1ης Ιουνίου, μια γερμανική νηοπομπή τεσσάρων φορτηγών, ενός αντιτορπιλικού και τεσσάρων συνοδευτικών, ανεχώρησε από το λιμάνι του Πειραιώς, με συνοδεία και από αέρος, κατευθυνόμενο προς την Κρήτη. Τα πλοία κατέστησαν αυτομάτως στόχος υψίστου προτεραιότητος.
Το «μεγάλο χτύπημα»
Εντός ολίγων ωρών, μια δύναμη 72 συμμαχικών βομβαρδιστικών και συνοδευτικών μαχητικών της βρετανικής RAF, της αυστραλιανής RAAF, καθώς και της νοτιοαφρικανικής SAAF απογειώθηκε με στόχο τα γερμανικά πλοία. Η δύναμη αποτελείτο από Mustangs, Spitfires, Wellingtons, Marauders και Beaufighters οπλισμένα με ρουκέτες. Τον κορμό της όμως αποτελούσαν τα Martin A-30 Baltimores.
Aπό τους βετεράνους συμμετέχοντες, η αντιναυτιλιακή αποστολή έμεινε γνωστή ως το «μεγάλο χτύπημα». Μόλις τα πλοία εξήλθαν του λιμένος, τα αναγνωριστικά Baltimores ξεκίνησαν τη παρακολούθηση, με συνεχή αναφορά της θέσεως της νηοπομπής, αποφεύγοντας ταυτοχρόνως τα μαχητικά που τη συνόδευαν από αέρος. Πλησίαζε η εβδόμη απογευματινή όταν η δύναμη κρούσης της 454ης Μοίρας υπό το σμηναγό George Gray (ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Folkard) ανέλαβε δράση ενόσω ήταν ακόμη ημέρα. Τα Marauders μπήκαν πρώτα, ακολουθούμενα από τα βομβαρδιστικά Baltimores.
Η αρχική επίθεση βύθισε ένα φορτηγό πλοίο ενώ προκάλεσε μεγάλες καταστροφές σε άλλα δύο που συνέχισαν την πλεύση τους φλεγόμενα. Το ίδιο βράδυ, το ένα εξ αυτών βυθίστηκε. Την επόμενη ημέρα, η ίδια δύναμη κρούσης επανήλθε για τα υπόλοιπα. Έξι Beaufighters καταρρίφθηκαν, αλλά οι Γερμανοί έχασαν κι άλλο πλοίο, καθώς και το αντιτορπιλικό τους. Ένα φορτηγό είχε ξεφύγει από το σχηματισμό, αλλά εντοπίστηκε τελικώς από τα ραντάρ των Baltimores. Και αυτό υπέστη σοβαρές ζημιές από τα βομβαρδιστικά, ώσπου έγινε τελικός στόχος από ένα βρετανικό υποβρύχιο και κατέληξε στον πυθμένα της θαλάσσης.
Μεταφορά του Baltimore επί ιταλικού εδάφους
Ακολούθως της ήττας των δυνάμεων του Άξονος στη Βόρεια Αφρική το Μάϊο του 1943, οι Μοίρες των Baltimores συνέχισαν τη δράση τους από τη Σικελία και την Ιταλία, παρέχοντας υποστήριξη σε χερσαίες επιχειρήσεις. Υιοθέτησαν και εκεί τους σχηματισμούς V, αλλά συμμετείχαν και σε μοναχικές αποστολές με πτήσεις όχι επάνω από τα 6.000 πόδια και βάλοντας εναντίον γερμανικών νυχτερινών αεροσκάφων υπό την καθοδήγηση των ραντάρ εδάφους. Λόγω του νέου ρόλου τους, έλαβαν νέα σκοπευτικά βομβών όπως και σύστημα ρίψεως φωτοβολίδων. Τροποποιήσεις υπήρξαν επίσης και στον οπλισμό αναβαθμίζοντας τη δυνατότητα των αεροσκαφών για προσβολές χερσαίων στόχων.
Τα Baltimores εδίωκαν τους Γερμανούς σε όλο το μήκος της ιταλικής χερσονήσου μέχρι τον ποταμό Πάδο στα Βόρεια. Η ένδοξη και ηρωϊκή 13η Ελληνική Μοίρα, μαζί με τις μάχιμες ιταλικές 28η και 132η, εκτελούσαν αποστολές στα Βαλκάνια για να υποστήριξη των παρτιζάνων του Τίτο στη Γιουγκοσλαβία και των ιταλικών στρατευμάτων που πολεμούσαν τους Γερμανούς στην Αλβανία.
Το τέλος του ευρωπαϊκού πολέμου έφερε και τη γρήγορη διάλυση των Μοιρών εφοδιασμένων με Baltimores. Τα τελευταία διαθέσιμα της RAF χρησιμοποιήθηκαν στην Κένυα για εναέρια χαρτογράφηση και εντομοψεκασμούς έως ότου αντικαταστάθηκαν από άλλα το 1946.
Martin Baltimore: Το συνεπέστατο ελαφρύ βομβαρδιστικό/αναγνωριστικό. Α’ Μέρος
Για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ χρησιμοποίησε ένα Baltimore για τη πειράματα υπερηχητικών αεροτομών, το οποίο δόθηκε αργότερα ως δώρο στον τόπο κατασκευής του, στη Βαλτιμόρη. Όμως ούτε το συγκεκριμένο ούτε κανένα άλλο από τα 1.574 που παρήχθησαν εν συνόλω από την Martin επέζησε έως τις ημέρες μας, πλην μερικών μνημείων που αναρτήθηκαν από πρώην μέλη που υπηρέτησαν με αυτά. Έτσι, παρέμεινε ως ένα λησμονημένο απομεινάρι του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Δομικά χαρακτηριστικά
- Μήκος: 14,77 μέτρα
- Έκταση πτερύγων: 18,69 μέτρα
- Ύψος: 5,41 μέτρα
- Επιφάνεια πτερύγων: 50 τετραγωνικά μέτρα
- Βάρος: 6.895 κιλά
Επιδόσεις
- Μέγιστη ταχύτητα: 305 μίλια/ώρα σε ύψος 11.600 ποδιών
- Ταχύτητα πορείας: 224 μίλια/ώρα
- Αυτονομία πτήσεως: 980 μίλια
- Βάρος πτερύγων: 226 κιλά/τετραγωνικό μέτρο
Οπλισμός
- 4 πολυβόλα Brownings M1919 των303 ιντσών (7,7 χλστ.) στις πτέρυγες
- 2 ή 4 πολυβόλα Brownings ιδίου διαμετρήματος στο ραχιαίο πυργίσκο
- 2 πολυβόλα ιδίου διαμετρήματος στην κοιλιακή χώρα
