Στην όψη μοιάζει με ένα από τα gadgets που έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν, στις περιπέτειές του, ο θρυλικός πράκτορας 007 ή με ένα από τα πρωτότυπα σχέδια για αεροχήματα που κατά καιρούς έχουν εμπνευστεί, αλλά δεν έχουν φτάσει ώς την κατασκευή τους, σχεδιαστές ανά τον πλανήτη. Αυτό που μοιάζει ουτοπικό γίνεται πραγματικότητα, τη στιγμή που βλέπει κανείς μπροστά στα μάτια του αυτό που, με ελάχιστο κόπο, βγάζει μέσα από ένα υπόστεγο, στην Πάχη Μεγάρων, ο Έλληνας πιλότος Κώστας Ρωσσίδης, πρόεδρος της Ελληνικής Λέσχης Υδροπλάνων, και το ενεργοποιεί: ένα «διαστημικό» υδροπλάνο! 
Η συνέχεια τραβά τα βλέμματα όλων των υπόλοιπων χειριστών που βρίσκονται κοντά στο υπόστεγο, αφού μέσα σε λιγότερο από τρία λεπτά, ένα ολόκληρο αεροσκάφος με «μαζεμένα φτερά» μετατρέπεται σε υπερσύχρονο λευκό άλμπατρος, που «είναι έτοιμο να πετάξει με λίγα λίτρα ταπεινής βενζίνης σαν αυτή που χρησιμοποιούμε στα αυτοκίνητα μας» σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πλέον έμπειρος χειριστής υδροπλάνων στην Ελλάδα.
«Αυτό είναι εφικτό το 2021 πια, αφού πλέον τα υδροπλάνα έχουν φτάσει να χρησιμοποιούν τις πλέον σύγχρονες τεχνολογίες σε υλικά και σχεδίαση, κάτι που εκτοξεύει την ποιότητα για το “αρχαιότερο” αεροπορικό μέσο μετακίνησης της ανθρωπότητας», τονίζει ο κ. Ρωσσίδης.
«Είναι αλήθεια πως μόνο με ένα υδροπλάνο και δη ένα τέτοιου τύπου που διαθέτει τεχνολογία αιχμής, χώρο για δύο άτομα με αποσκευές κι εάν χρειαστεί θα… στριμωχτεί σε ένα γκαράζ σαν αυτά που όλοι έχουμε στα σπίτια μας, μπορούμε να πούμε πως πράγματι είναι εφικτό να πετάμε σε κάθε σημείο γης, σε κάθε υδάτινη περιοχή, σε κάθε λίμνη, λιμνοθάλασσα, ακτή και νησί. Πρόκειται για κάτι επαναστατικό, που δείχνει πόσο “ταιριάζει” ένα υδροπλάνο με την Ελλάδα», εξηγεί ο πολύπειρος πιλότος, κυβερνήτης στον χώρο της πολιτικής αεροπορίας επί τρεις δεκαετίες, που έχει χειριστεί από τα «τζάμπο» 747 αεροσκάφη μέχρι και τα υπερελαφρά με τα 300 κιλά βάρος.
Μετά το άπλωμα των φτερών του γοητευτικού υδροπλάνου, που «είναι το μόνο του τύπου σε όλη την Ευρώπη και είναι τιμή μας που πετά από ελληνικό έδαφος», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο κ. Ρωσσίδης, το πάτημα ενός κουμπιού αρκεί για να ενεργοποιηθεί ένα κόκπιτ που θυμίζει τα υπερ-αυτοκίνητα των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.
«Είναι μέσο που μπορεί να πετά σε όλη τη χώρα, με έναν ήπιο κυματισμό και στη συνέχεια ο χειριστής και ο/η συνοδός του να κάνουν, μόλις προσθαλασσωθούν, τα πάντα! Να κολυμπήσουν, να χαρούν μια ακρογιαλιά, να… ψαρέψουν ή απλώς να βουτήξουν και μετά να απογειωθούν για να επιστρέψουν σε ένα υδατοδρόμιο, μόλις αυτά θα έχουν δημιουργηθεί σε κάθε γωνιά της Ελλάδας μας», προσθέτει ο έμπειρος πιλότος.
Άφιξη στη Θεσσαλονίκη και κατευθείαν για… καφέ
Πρόκειται για ένα αμφίβιο υδροπλάνο που ανήκει στην κατηγορία Light sport Aircraft, και έχει σχεδιαστεί και παράγεται από την ICON AIRCRAFT στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Τέτοια μέσα «ταιριάζουν γάντι» σε χώρες με τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά της Ελλάδας, αφού φτιάχτηκαν όχι για να ανταγωνιστούν άλλα αεροπλάνα σε ταχύτητα, αλλά με γνώμονα «να αποτελούν απόλυτα εργαλεία αναψυχής και τουριστικής αξιοποίησης, να «ανταγωνιστούν» στην ουσία περισσότερο τα ταχύπλοα σκάφη, τις μοτοσυκλέτες κ.ά. ως εργαλεία «διάδρασης» με τον κόσμο μας και το περιβάλλον μιας περιοχής.
Ποια μπορεί, όμως, να είναι η ενδεικτική χρήση, στην Ελλάδα, ενός τέτοιου μέσου; «Το μέγιστο βάρος απογείωσης είναι 685 κιλά, το πτυσσόμενο υδροπλάνο χωράει δύο επιβάτες, έχει δεξαμενή στα 75 λίτρα, καίει αμόλυβδη βενζίνη αυτοκινήτου με μέση ωριαία κατανάλωση 12-14 λίτρα -όσο ένα… SUV!- και ταξιδεύει με 160-170 χλμ/ώρα μέχρι και 800 χιλιόμετρα. Ας σκεφτούμε πως σε μια πτήση Αθήνα- Θεσσαλονίκη, η απόσταση είναι 285 χιλιόμετρα, η πτήση διαρκεί 1 ώρα και 45 λεπτά και θα “καούν” 33 λίτρα. Συγκρίνετέ το με ένα αυτοκίνητο και με όλα τα έξοδα -καύσιμα, διόδια κλπ- και σκεφτείτε πως το υδροπλάνο θα σηκωθεί από το νερό, π.χ στο Φάληρο, και θα προσθαλασσωθεί κατευθείαν στην Καλαμαριά για… καφέ, ενώ οι άλλοι θα περιμένουν στα διόδια. Γίνεται κάπως έτσι αντιληπτό πώς η τεχνολογία μπορεί να αλλάξει συνήθειες στις μετακινήσεις και να δώσει μια ακόμη επιλογή. Μήπως τελικά ένα τέτοιο μέσο δεν είναι και τόσο αργό;», διερωτάται χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Ελληνικής Λέσχης Υδροπλάνων.
Με το εσωτερικό να έχει σχεδιαστεί από μεγάλη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, το εξωτερικό από αρχισχεδιαστή ιαπωνικής αυτοκινητοβιομηχανίας, έναν κινητήρα ψεκασμού 100 ίππων με διατάξη pusher, ενσωματωμένο αλεξίπτωτο για να «πέσει» με απόλυτη ασφάλεια στο έδαφος, εάν κάτι συμβεί, και τη δημιουργό εταιρεία «να αναφέρει ότι 35% των πελατών της δεν είναι χειριστές», το λευκό, με τα πανάλαφρα carbon υλικά, υδροπλάνο, που διπλώνει, «δίνει την αίσθηση στον χειριστή ότι βρίσκεται στο εσωτερικό ενός σπορ αυτοκινήτου».
«Για την ευστάθεια στο νερό έχει δανειστεί αρκετά σχεδιαστικά στοιχεία από τη θρυλική Dornier, όπως οι υδροπτέρυγες (waterwings) και η όλη σχεδίαση έχει δοκιμαστεί για περιβάλλοντα όπως η Ελλάδα», εξηγεί ο πρόεδρος της Ελληνικής Λέσχης Υδροπλάνων.
«Αξίζει να δούμε λοιπόν τι μπορεί να κάνει αυτή η μικρή αεράκατος σε ένα περιβάλλον, όπως η Ελλάδα, με ένα σύμπλεγμα χιλιάδων νησιών, ατέλειωτες παραλίες, λίμνες, αλλά και ταυτόχρονα μεγάλους ορεινούς όγκους!», καταλήγει ο κ. Ρωσσίδης.
