Ο βυζαντινός στρατός με επικεφαλής τον αυτοκράτορα Ηράκλειο συντρίβει τον περσικό στη Μεσοποταμία, έξω από την αρχαία πόλη της Νινευί.
Η εκστρατεία του Ηρακλείου έλαβε χώρα μετά από τις κατακτήσεις της Παλαιστίνης και της Συρίας από τους Σασσανίδες Πέρσες, με καταστροφή πόλεων και μοναστηριών και τον εξανδραποδισμό των χριστιανών κατοίκων τους. Οι Πέρσες εκμεταλλεύτηκαν για ακόμα μια φορά την περιδίνηση της αυτοκρατορίας σε εσωτερική κρίση, μετά τη δολοφονία του αυτοκράτορα Μαυρικίου από τον Φλάβιο Φωκά, εισβάλοντας και κυριαρχώντας στις περιοχές του Λεβάντε, της Αιγύπτου, αποσπώντας ακόμα και εδάφη της Μικράς Ασίας.
Το 610, η άνοδος του Ηρακλείου στο θρόνο έδωσε το προβάδισμα στην προσπάθεια των αυτοκρατορικών δυνάμεων, που απωθώντας τους Πέρσες από τα εδάφη τους, μετέφεραν τον πόλεμο στη χώρα τους. Οι Σασσανίδες Πέρσες το 626 συμμάχησαν με τους Αβαροσλάβους στέλνοντας χρυσό και το στόλο τους για να κόψουν τον ανεφοδιασμό της Κωνσταντινούπολης, ενώ οι Άβαροι την πολιορκούσαν από την ξηρά. Οι τελευταίοι όμως απέτυχαν να την καταλάβουν. Ο Ηράκλειος συμμάχησε με τους Τούρκους του Καυκάσου (Göktürk), που με 40.000 πολεμιστές σάρωσαν τη βόρεια Περσία. Ο ίδιος στις αρχές Δεκεμβρίου του 627 κατασκήνωσε κοντά στα ερείπια της αρχαίας ασσυριακής πρωτεύουσας Νινευί.
Η συνέχεια στο Military History
