Σε επίσημη επίσκεψη του Τούρκου Αρχηγού Γενικού Επιτελείου, Στρατηγού Metin Gurak, στη Βρετανία τις προηγούμενες μέρες, ο ίδιος μετέβη και στην βάση Coningsby της Βρετανικής Αεροπορίας… ποζάροντας κιόλας μπροστά από μαχητικό Eurofighter. Η βάση είναι μια από τις δύο “άμεσης αντίδρασης” των Βρετανών, όπου έχουν έδρα Μοίρες με Typhoon.
Κάπως έτσι συντηρείται και η φημολογία περί τουρκικού ενδιαφέροντος για τα Eurofighter, όπου βέβαια η Γερμανία (κύριο μέλος της κοινοπραξίας παραγωγής τους), παραμένει στην άρνηση της να πωληθούν στην Άγκυρα, ενώ η Βρετανία (επίσης μέλος της κοινοπραξίας) είναι πρόθυμη για τέτοια συμφωνία.
Γενικότερα αν συνυπολογίσουμε τις τουρκικές κινήσεις και δηλώσεις για το μέλλον της Τουρκικής Αεροπορίας διαπιστώνεται ένας απίθανος μαξιμαλισμός. Καθώς ταυτόχρονα λένε:
- Θα παραγγείλουμε 40 νέα F-16 Block 70/72 και θα αναβαθμίσουμε άλλα 79 παλαιότερα (είναι ήδη υπό διαπραγμάτευση)
- Θα αναπτύξουμε το δικό μας μαχητικό “πέμπτης γενιάς” Kaan (με μάλλον ασαφή χρόνο παραδόσεων και σε αναζήτηση εξελιγμένου κινητήρα κ.ο.κ.)
- Θα εξελίξουμε και το δικό μας Hurjet ως “ελαφρύ μαχητικό”
- Θέλουμε να αγοράσουμε Eurofighter
- Θέλουμε να ξαναμπούμε στο πρόγραμμα των F-35 (αυτό πότε λέγεται πότε… ξελέγεται)
- Θέλουμε μεγάλη προστιθέμενη εγχώρια αξία σε όπλα και εξοπλισμό των αεροσκαφών μας (μια αντίφαση σε σχέση με την αγορά μεγάλων ποσοτήτων όπλων από το εξωτερικό)
Προφανώς όλα τα παραπάνω δεν μπορεί να συμβούν μαζί, καθώς δεν υπάρχουν τα απαραίτητα κονδύλια αλλά και εμφανίζουν αντιφάσεις προτεραιοτήτων και προθέσεων. Η ερμηνεία είναι πως η Τουρκία κρατά όσο μπορεί όλες τις επιλογές της “ανοιχτές”, και ανάλογα την πρόοδο σε κάθε επιμέρους επιδίωξη θα αναπροσαρμόζει τις άλλες, έως και ακυρώνοντας τις. Σύμμαχος της εδώ βέβαια η μεγάλη επένδυση που κάνει σε εξοπλιστικές δαπάνες, όπως και η δική της αμυντική βιομηχανία, η οποία επιτρέπει να συνυπάρχουν τόσες πολλές εναλλακτικές.
Ακολουθήστε μας, στο Facebook, στο Twitter, στο YouTube και στο Viber!
