Σύμφωνα με πληροφορίες της ΠΤΗΣΗΣ, η Ελλάδα είναι έτοιμη να υλοποιήσει ένα έκτακτο, κι εκτός προϋπολογισμού, εξοπλιστικό πρόγραμμα, που σαν στόχο έχει την άμεση ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας, σε μικρό χρονικό διάστημα και με πολλαπλασιαστικό όφελος, σε σχέση πάντα με τα χρήματα που θα επενδυθούν. Η είδηση έχει ήδη γραφεί με διάφορους τρόπους και από άλλα μέσα, καθώς δύσκολα τόσο σημαντικές ειδήσεις μπορούν και μένουν κρυφές.
Γιατί ναυάγησαν οι Belh@rra; Ποιος θα έδινε 3 δις έτσι «εύκολα» σήμερα; Ποιες οι εναλλακτικές;
Το εξοπλιστικό που έχει επεξεργαστεί το ΥΠΕΘΑ σε συνεργασία με το ΥΠΟΙΚ και το Μαξίμου, έχει σαν στόχο την όσο το δυνατό αμεσότερη ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, είτε την εισαγωγή σε υπηρεσία πολλαπλασιαστών ισχύος, και κάλυψη σημαντικών κενών στις επιχειρησιακές δυνατότητες. Επίσης, ένα πολύ σημαντικό ποσό θα κατευθυνθεί για την περαιτέρω ενίσχυση της αεροπορίας, και ειδικά για την ασύμμετρη αύξηση των δυνατοτήτων της, με την εισαγωγή κι εδώ κάποιων πολλαπλασιαστών ισχύος.
Ελληνικές Belh@rra. Πολύ σκληρές για να πεθάνουν! Συνεχίζεται η γαλλική προσπάθεια;
Το ποσό που έχει προϋπολογίσει το ΥΠΕΘΑ σε συνεργασία με το ΓΕΕΘΑ, ΓΕΝ, ΓΕΑ και ΓΕΣ, φτάνει το 1,5 δις, ενώ άλλο ένα 1,5 δις θα κατευθυνθεί σε πρόγραμμα του ΓΕΑ που σα στόχο θα έχει την άμεση απόδοση δυνατότητας υποστρατηγικών δυνατοτήτων στην ΠΑ, κατά πολύ ανώτερων από αυτές που προσφέρει ο συνδυασμός Mirage 2000-5Mk2/SCALP EG. Το ότι το κόστος θα φτάσει τα 3 δις ευρώ, όσο δηλαδή το κόστος 2 φρεγατών Belh@rra…
Καταρχάς, η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να κλείσει άμεσα το θέμα των τορπιλών για τα υποβρύχια 214ΗΝ του ΠΝ. Καθώς η μέθοδος που είχε επιλέξει η προηγούμενη ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, δείχνει να παίρνει πάρα πολύ χρόνο, αναζητούνται τρόποι να ξεπεραστούν οι “νάρκες” ενός κακού σχεδιασμού. Ο ίδιος κακός σχεδιασμός φαίνεται πως έχει γίνει και στο θέμα του εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ200ΗΝ. Για την ιστορία να πούμε πως είχε επιλεγεί η μέθοδος του ανταγωνιστικού διαλόγου, που θεωρητικά είναι γρηγορότερη, αλλά μάλλον δεν καταλάβαμε τι σημαίνει “γρηγορότερη”. Είμαστε στο τέλος του 2020 και ακόμη δεν έχουμε τορπίλες, ούτε ανάδοχο για τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ200ΗΝ.
Το επόμενο πρόγραμμα που αλλάζει κατεύθυνση, είναι αυτό του εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ200ΗΝ. Οι φρεγάτες αυτές, που από το 2017 είχε αποφασιστεί να λάβουν ένα πρόγραμμα ύψους 120-160 εκ ευρώ, τελικά θα έχουν την τύχη να δουν πραγματικό εκσυγχρονισμό, ύψους περίπου 400 εκ. ευρώ. Ο άξονας του εκσυγχρονισμού θα είναι ένα νέο ραντάρ, ανώτερο αυτών που μέχρι τώρα έχουν προτείνει οι εταιρείες. Θεωρούμε πως έχουμε “φύγει” από το επίπεδο του SMART-S Mk2 και μάλλον οδεύουμε πως το TRS-4D ή κάτι αντίστοιχο, που το θεωρούμε ένα από τα καλύτερα ραντάρ της γενιάς του. Ουσιαστικά δηλαδή το ΠΝ βλέπει έναν εκσυγχρονισμό περισσότερο προς αυτό των ANZAC, που απέδωσε ένα εξαιρετικό πλοίο.
Το ΠΝ πρέπει να βρει λύσεις σε ότι αφορά την αντικατάσταση των 3 μη εκσυγχρονισμένων S, και την ανανέωση του Στόλου, την λεγόμενη “Ενδιάμεση Λύση”. Λύσεις υπάρχουν, απλά η αντιμετώπιση των πιεστικών αναγκών θέλουν έξυπνες, σωστά κοστολογημένες επιλογές. Η λύση των Type 23 είναι εξαιρετική που αναλύσαμε πρόσφατα, και προφανώς θα εξεταστεί ενδελεχώς από το ΠΝ, καθώς θεωρούμε τα πλοία της κλάσης ανώτερα άλλων, ακόμη και νεότερων λύσεων. Υπάρχουν κι άλλες επιλογές, τις οποίες μάλιστα αναλύουμε στο επόμενο τεύχος της Π!
Στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του ΠΝ, εντάσσεται και η προμήθεια των 4 ελικοπτέρων MH-60R, αλλά και του εκσυγχρονισμού των υφιστάμεμων S-70B6. Σκοπός είναι το ΠΝ να συνεχίσει να έχει το πρώτο χέρι στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο, έτσι ώστε να μην διαταχθεί η ισορροπία με την εισαγωγή σε υπηρεσία των υποβρυχίων 214ΤΝ σε λίγα χρόνια. Κοινώς, το κυνήγι των τουρκικών υποβρυχίων θα συνεχιστεί κανονικά και τα επόμενα χρόνια.
Θα γίνουν κι άλλες, σημειακές προμήθειες κρίσιμων συστημάτων, άμεσης απόδοσης στο Πολεμικό Ναυτικό, που σαν στόχο θα έχουν κυρίως τις ασύμμετρες δυνατότητες του. Έτσι θα ενισχυθεί η ΜΥΚ ενώ θα εισαχθούν προηγμένα συστήματα επιτήρησης, στοχοποίησης και επικοινωνιών. Είναι άσκοπο να έχεις πυραύλους Exocet MM40 Block IIIc αν δεν ξέρεις τι βρίσκεται πίσω από το επόμενο νησί, ή που πρέπει να πάει ο πύραυλος. Ναι, μιλάμε για λύσεις UAV σε διάφορες εκδόσεις και με δυνατότητα χρήσης από διάφορες πλατφόρμες.
Από το έκτακτο πρόγραμμα των 1,5 δις δεν θα εξαιρεθεί το ΓΕΣ. Είναι γνωστό πως ο Στρατός Ξηράς χρειάζεται ενίσχυση σε μέσα και υλικά, αλλά οι βασικές ενισχύσεις θα προέλθουν κυρίως από τα αμερικανικά αποθέματα μεταχειρισμένου υλικού. Ακόμη όμως και τα τελευταία, χρειάζονται χρήματα για την απόκτησή τους και την εισαγωγή σε υπηρεσία. Τα Μ1117, τα οποία δείχνουν να κινούνται, αλλά με αργούς ρυθμούς, έχουν κόστος που θα ξεπεράσει τα 100 εκ δολάρια, μαζί με οπλισμό, εκπαίδευση και ανταλλακτικά. Ο ΕΣ κινούμενος μεθοδικά, ζητά οπλισμό και συλλογές συντήρησης Α’ και Β’ επιπέδου, και είμαστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρει μια χαρά. Θα γράψουμε περισσότερα όταν πρέπει…
Αν τελικά προχωρήσουν και τα προγράμματα των Μ2Α2 Bradley αλλά και των AAAV-7 δεν το γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή, γιατί δεν έχουν έρθει νέες βελτιωμένες προσφορές από τις ΗΠΑ. Πάντως ο ΕΣ εξετάζει θετικά και τις δυο λύσεις, αν και με σκεπτικισμό, από τη στιγμή που μάλιστα έπεσε πρόταση αναβάθμισης υφιστάμενων Leonidas 1/2 με κόστος χαμηλότερο κατά πολύ από την εργοστασιακή συντήρηση ενός M2A2. Το ΓΕΣ εξετάζει προσεκτικά όλες τις λύσεις, και είμαστε σίγουροι ότι θα βρει την βέλτιστη για την ενίσχυση των τεθωρακισμένων ταξιαρχιών του ΕΣ με Leopard 2HEL/A4.
Το ΓΕΣ επιθυμεί διακαώς να προχωρήσει κάποια πολύ σημαντικά προγράμματα. Το πρώτο είναι η σταδιακή επαναξιοποίηση των ΑΗ-64Α+, κάτι που θα γίνει άμεσα με τα ανταλλακτικά από τα ΗΑΕ. Το θέμα όμως είναι πως τα ΑΗ-64Α+ υστερούν στις σύγχρονες επιχειρήσεις, και χρειάζονται νέα όπλα που θα επιτρέψει την επιβίωση στο νέο αντιαεροπορικό περιβάλλον που προσπαθεί να στήσει η Τουρκία στην περιοχή, κοντά στην πρώτη γραμμή με Korkut και HISAR-A. Εκεί χρειάζεται αναμφίβολα ένα όπλο σαν το SPIKE NLOS ,το οποίο θεωρούμε σαν μονόδρομο για την αξιοποίηση των ΑΗ-64Α+. Όχι μόνο εμείς, αλλά και ο ΕΣ που έχει γνωμοδοτήσει θετικά και ζητά το όπλο, όχι μόνο πάνω στα Apache, αλλά και εποχούμενο. Μένουμε εδώ, αλλά μάλλον θα έχουμε θετικές εκπλήξεις στο θέμα.
Ισραηλινός πύραυλος SPIKE NLOS, Game Changer για το Αιγαίο και τον Έβρο
Ένα άλλο πρόγραμμα που θα δούμε άμεσα, και προέρχεται από τα προγράμματα που είχαν παγώσει κατά την προηγούμενη 5ετία, είναι η αναβάθμιση των MLRS. Τα MLRS έχουν μείνει τελείως στο έλεος της απαξίωσης, αν και, όπως μαθαίνουμε, είναι σε άριστη κατάσταση χάρη στις άοκνες προσπάθειες του προσωπικού που στελεχώνει τις μονάδες των ρουκετοβόλων. Δεν γνωρίζουμε αν ο ΕΣ συνεχίζει να ενδιαφέρεται για τα επιπλέον 40 ρουκετοβόλα που είχε επιλέξει για παραχώρηση το 2014. Λογικά τα συστήματα παραμένουν αποθηκευμένα, αν και δεν αποκλείεται να έχουν καννιβαλισθεί για την διατήρηση άλλων όπλων σε υπηρεσία. Πάντως θεωρούμε δεδομένο πως θα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού, που θα επιτρέψει στα MLRS να κάνουν χρήση προηγμένων όπλων.
Η λίστα των συστημάτων που θα επανέλθουν σε υπηρεσία σε ΠΑ, ΠΝ και ΕΣ μέσω συμβάσεων FOS είναι μεγάλη, και δεν γνωρίζουμε που ακριβώς θα διατεθούν άλλα χρήματα. Δεν γνωρίζουμε επίσης αν το ποσό περιλαμβάνει και ποσά που θα κατευθυνθούν σε μεγάλα “εθνικά” προγράμματα, όπως το “Εθνικό Τυφέκιο” και το “Εθνικό Όχημα”, που και τα δυο κινούνται με πολύ γρήγορους ρυθμούς μέσα στο ΓΕΣ χάρη στις άοκνες προσπάθειες του προσωπικού στα Επιτελεία.
Τέλος, χωρίς να δώσουμε περισσότερες πληροφορίες, θα θέλαμε να σημειώσουμε πως υπάρχει περίπτωση να εκκινήσει πολύ γρήγορα ένα πρόγραμμα άμεσης απόδοσης στην Πολεμική Αεροπορία, που θα ενισχύσει δραματικά τις δυνατότητες υποστρατηγικής κρούσης αλλά και της ενάεριας υπεροχής, μαζί με προηγμένες δυνατότητες TASMO. Για το θέμα αυτό θα επανέλθουμε σε δεύτερο χρόνο, όταν θα έχουμε περισσότερες και εγκυρότερες λεπτομέρειες.
