Η γαλλική Αεροπορία διερευνά την πιθανή μίσθωση βαρέων ελικοπτέρων Boeing CH-47 Chinook σε μια προσπάθεια αξιολόγησης που θα μπορούσε να προηγηθεί της πιθανής αγοράς ενός αριθμού των συγκεκριμένων βαρέων μεταφορικών ελικοπτέρων.
Σύμφωνα με το AviationWeek, πρόκειται για προσπάθεια ικανοποίησης μακροχρόνιας επιχειρησιακής ανάγκης και χάσματοε δυνατοτήτων στις γαλλικές ένοπλες δυνάμεις και συγκεκριμένα των ειδικών δυνάμεων της χώρας.
Η Γαλλία είναι μια από τις λίγες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν ανάγκη βαρέα μεταφορικά ελικόπτερα αλλά δεν έχουνα προμηθευτεί CH-47. Αντ ‘αυτού βασίζεται σε άλλους τύπους όπως τα NH90, H225M Caracal και το Super Puma για στρατιωτικές επιχειρήσεις. Ωστόσο, η πρόσφατη εμπειρία της Γαλλίας στην Κεντρική Αφρική έχει αναδείξει την ανάγκη για ένα βαρύ ελικόπτερο.
Η βασιλική Αεροπορία του Ηνωμένου Βασιλείου έχει στείλει τρία CH-47 Chinook στο Μάλι και υποστηρίζουν επιχειρησιακά τα γαλλικά στρατεύματα στην περιοχή από τον Ιούλιο του 2018.
Ωστόσο, η απόκτηση ελικοπτέρων του τύπου είναι απίθανο να συμβεί πριν το 2025, σύμφωνα τουλάχιστον με τον στρατιωτικό νόμο προγραμματισμού της χώρας όσο επείγουσες διαδικασίες κι αν «τρέξουν».
Η ευρωπαϊκή αεροναυπηγική βιομηχανία δεν έχει να προσφέρει ένα ελικοπτέριο βαρέων φορτίων στην κατηγορία του Chinook και η ανάπτυξη για ένα πρωτότυπο βαρύ ελικόπτερο μελλοντικής μεταφοράς υπό την τότε Eurocopter σε συνεργασία με τη Boeing σταμάτησε γύρω στο 2011-12.
Η Γαλλία τώρα φέρεται να αναζητά συνεργασία από γειτονικές χώρες χρήστες του τύπου για να «μάθει» πώς να εκμεταλλευτεί την συγκεκριμένη πλατφόρμα στο μέγιστο.
Στην Ευρώπη, εκτός της Ελλάδας βέβαια, ελικόπτερα του τύπου διαθέτουν οι Ιταλία (κάποτε είχε και γραμμή παραγωγής), Ολλανδία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο και… η Τουρκία. Ωστόσο πολεμική εμπειρία διαθέτουν μόνο το Ηνωμένο Βασίλειο (στο Αφγανιστάν κι αλλού), η Ολλανδία, κι η Τουρκία στα ανατολικά σύνορά της.
Για να απαντήσουμε στο μάλλον ρητορικό ερώτημα του τίτλου, αν οι Γάλλοι ήθελαν ενημέρωση και μύηση στα μυστικά της αεροπυρόσβεσης, η ΑΣ θα μπορούσε να τους βοηθήσει.
Για επιχειρήσεις σε πραγματικές συνθήκες, η συστηματική και συνειδητή άρνηση της χώρας μας να διαθέσει αερομέσα (κι όχι μόνο) σε διεθνείς ειρηνευτικές αποστολές στα πλαίσια του ΟΗΕ και των διεθνών της συμμαχιών κι υποχρεώσεων έχει μοιραία στερήσει την ευκαιρία και δυνατότητα από τα πληρώματά της να συμμετάσχουν σ’ αυτές και να αποκομίσουν έτσι πολύτιμη εμπειρία.
Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε στην συνέχεια σε πολλαπλές περιστάσεις, αφού ευκαιρίες όπως η παραπάνω με την γαλλική πρόθεση μεταφοράς τεχνογνωσίας για την αξιοποίηση των συγκεκριμένων ελικοπτέρων, που θα μπορούσε να αποφέρει και διπλωματικό κι όχι μόνο επιχειρησιακό όφελος, δεν μπορούν να αξιοποιηθούν.
