DIA: Το Ιράν έχει “το μεγαλύτερο και πιο ετερογενές” απόθεμα πυραύλων στη Μέση Ανατολή

H Αμερικανική Αμυντική Υπηρεσία Πληροφοριών (DIA) σε αναφορά της για την πολεμική ισχύ του Ιράν αποκάλυψε πως αυτό έχει το μεγαλύτερο πυραυλικό οπλοστάσιο σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, το οποίο χρησιμοποιεί σε συνδυασμό με ανορθόδοξο πόλεμο και τεχνικές κυβερνοπολέμου για να προβάλει την ισχύ του.
Σύμφωνα με αναφορά της DIA, το Ιράν κατόρθωσε να αναπτύξει το μεγαλύτερο και πιο πολυποίκιλο πυραυλικό οπλοστάσιο σε όλη τη Μέση Ανατολή κι αυτό παρά τις κυρώσεις που του έχουν επιβληθεί.
Η αναφορά σημειώνει πως το πυραυλικό του απόθεμα, υπό τη διεύθυνση του Σώματος Αεροδιαστημικής Ισχύος των Φρουρών της Επανάστασης (IRGCASF), αποτελεί βασικό στοιχείο της στρατηγικής προβολής ισχύος της Τεχεράνης μαζί με τον ανορθόδοξο πόλεμο και τον συνεχιζόμενες τακτικές κυβερνοπολέμου.
Σε δήλωσή του, ο ανώτατος αναλυτής της DIA για το Ιράν, Christian Saunders, ανέφερε: “Το Ιράν χρησιμοποιεί μια υβριδική προσέγγιση στη διαμάχη με τη χρήση τόσο συμβατικών όσο και αντισυμβατικών στοιχείων. Συμβατικά, στρατηγική του Ιράν είναι κυρίως η αποτροπή και η ικανότητα ανταποδοτικού πλήγματος στον εισβολέα. Ταυτόχρονα όμως, αναπτύσσει και αντισυμβατικές μεθόδους πολέμου και ένα δίκτυο στρατιωτικοποιημένων συνεργατών και συνεργαζόμενων αντιπροσώπων που επιτρέπουν στην Τεχεράνη να προωθεί τα συμφέροντά της στην περιοχή διατηρώντας παράλληλα στρατηγικό βάθος”.
Νάνος στην αεροπορία αλλά γίγαντας σε πυραύλους
“Το Ιράν έχει ένα εκτεταμένο πυραυλικό πρόγραμμα και το μέγεθος και η τεχνολογία των μέσων του συνεχίζει να επεκτείνεται παρά τις δεκαετίες κυρώσεων που σκόπευαν να αναχαιτίσουν τις προσπάθειές του”, συνεχίζει η αναφορά.
Οι πύραυλοι της χώρας γίνονται όλο και μεγαλύτερου βεληνεκούς και ακρίβειας, που μαζί με την πύκνωση των αριθμών τους δίνει στο Ιράν “το μεγαλύτερο και πιο ετερογενές οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων στη Μέση Ανατολή”. Σε αυτό περιλαμβάνονται ένα μίγμα Πυραύλων Βραχέως Βεληνεκούς (close-range ballistic missiles – CRBM), Μικρού Βεληνεκούς βαλλιστικών Πυραύλων (short-range ballistic missiles – SRBM) και Μέσου Βεληνεκούς (medium-range ballistic missiles – MRBM).

Οι πύραυλοι δίνουν στο Ιράν την ικανότητα πλήγματος σχεδόν παντού στην περιφέρειά του, ακόμα και στην Νοτιο-Δυτική Ευρώπη, δρώντας ως “μέσο στρατηγικής αποτροπής και στοιχείο-κλειδί της ιρανικής προβολής ισχύος”, σύμφωνα με την αναφορά.
Χαρακτηριστικά, ο Shahab 3, ένας από τους μεγαλύτερου βεληνεκούς πυραύλους του Ιράν, μπορεί να πλήξει στόχους ως την Κεντρική Ινδία, τη Ρουμανία, την Τουρκία και την Ουκρανία 2,000 χλμ. από τα ιρανικά σύνορα. Οι τεχνικοί βρίσκονται σε μια διαρκή προσπάθεια βελτίωσης των πυραύλων, της ακρίβειας, της φονικότητας και παραγωγής μεγαλύτερου αριθμού βλημάτων.
Αν και δεν διαθέτει βαλλιστικούς πυραύλους μακρού πλήγματος (ICBM) αντίθετα με πολλές ανεπτυγμένες στρατιωτικά χώρες, οι προσπάθειές του δείχνουν να κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση. Η έρευνα για ICBM, θα μπορούσε να οδηγήσει τις προσπάθειες του Ιράν για πρόοδο στον διαστημικό τομέα – δυο τομείς που συμβαδίζουν χέρι με χέρι- καθώς τα πυραυλικά μέσα που προωθούν διαστημικές κάψουλες είναι αναλόγων δυνατοτήτων με τους ICBM.
“Καθώς δεν διαθέτει μια σύγχρονη αεροπορία, το Ιράν έχει ρίξει το βάρος του στους βαλλιστικούς πυραύλους”, λέει η αναφορά εξηγώντας πώς η Τεχεράνη κλείνει το χάσμα στην αεροπορία με την πυραυλική ισχύ που μπορεί να παραδώσει. Κι ενώ άλλες περιφερειακές δυνάμεις στηρίζονται σε πλατφόρμες αεροσκαφών για στρατηγικά πλήγματα, όπως το F-35I για το Ισραήλ ή το F-16 για τα ΗΑΕ, η αεροπορία του Ιράν είναι ισχνή. Η τελευταία “συντηρεί έναν αριθμό αεροσκαφών για βασικές αποστολές. Παρά τις προόδους της εγχώριας βιομηχανίας του το Ιράν διατηρεί μια μικρή δύναμη αεροσκαφών σημαντικά πιο αδύναμη από τους περιφερειακούς και δυτικούς ανταγωνιστές του”.
Η πολεμική αεροπορία της Τεχεράνης πετά ακόμα τα αμερικανικής κατασκευής F-14, που πρωτοπέταξαν στα 1970 και ρωσικά MiG-29 και Su-24.

Απαγορεύοντας μια επίθεση από τη θάλασσα
Αν κρίθηκε κάτι το καλοκαίρι του 2019, ήταν πως ο έλεγχος ή έστω η προβολή ισχύος στα Στενά του Ορμούζ και στον ευρύτερο Περσικό Κόλπο είναι ζωτικός για το Ιράν. Η αναφορά τονίζει το παραπάνω και περιγράφει την αποστολή του ναυτικού του Ιράν ως “να υπερασπίζετια τα χωρικά ύδατα και να προστατεύει τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας στην κασπία, τη θάλασσα του Ομάν και περαιτέρω”.
Σε περίπτωση ναυτικής επίθεσης, ωστόσο, το Ιράν θα προσπαθήσει να σταματήσει τα πλοία πριν φτάσουν στις ακτές. “Το Ιράν έχει αναπτύξει μια στρατηγική ναυτικού ανταρτοπολέμου που σκοπεύει να εκμεταλλευτεί τις παραδοσιακές αδυναμίες συμβατικών ναυτικών δυνάμεων που βασίζονται στα μεγάλα σκάφη”. Η χώρα χρησιμοποιεί έναν μεγάλο αριθμό πυραύλων, ναρκοθέτιδων, υποβρυχίων-νάνων σχεδιασμένων “να αποτρέπουν ναυτική δράση και να τηρούν την εμπορική κίνηση στη θάλασσα σε κίνδυνο”.
Πρόσφατα ναυτικά γυμνάσια ανοιχτά των ακτών της Σκωτίας με σμήνη μικρών σκαφών σαν αυτά του Ιράν απέδειξαν πλήθος κινδύνων που εγκυμονούν αυτά για παραδοσιακές ναυτικές δυνάμεις.
“Το Ιράν διατηρεί συστοιχίες πυραύλων κρουζ (CDCM) κατά μήκος της νότιας ακτής του που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο στρατιωτικά ή εμπορικά σκάφη μέχρι και 300 χλμ. μακρυά (…) Διατηρεί ακόμα ένα οπλοστάσιο 5,000 ναρκών, επαφής και προσέγγισης, τις οποίες μπορεί να αναπτύξει στον Περσικό Κόλπο και στα Στενά του Ορμούζ τάχιστα χρησιμοποιώντας ταχέα σκάφη με ικανότητες ναρκοθέτισης.

Ανορθόδοξα, Μη-Επανδρωμένα και Κυβερνοπόλεμος
“Άλλη πηγή ανησυχίας για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της είναι η ταχεία πρόοδος του Ιράν στον τομέα των UAV”, εξηγεί ο Σώντερς. “Το Ιράν τα βλέπει ως πολυχρηστικές πλατφόρμες για μια ποικιλία ρόλων, όπως συλλογή πληροφοριών, παρακολούθηση, αναγνώριση ή ISR και πλήγματα αέρος-εδάφους αναπτύσσοντας σταθερά τα UAV του. Ήδη, έχει αναπτύξει πολλά μοντέλα οπλισμένων ή αόπλων UAV για ISR και αποστολές κρούσης”. Οι ικανότητες αυτές αποκαλύφθηκαν με την επίθεση με Μη-Επανδρωμένα Οχήματα κατά των εγκαταστάσεων διύλισης στην Σαουδική Αραβία. Αν και το Ριάντ κατονόμασε “σαφώς” την Τεχεράνη για το πλήγμα, η τελευταία το αρνείται. Ωστόσο, οι Σαουδάραβες παρουσίασαν θραύσματα του νέου ιρανικού πυραύλου “κρουζ” Ya-Ali από την επίθεση.
Στο μέτωπο του ανορθοδόξου πολέμου, η αναφορά λέει: “Το Ιράν στον τομέα του μη συμβατικού πολέμου έχει θέσει τη σχέση του με πολλές μεσανατολικές πολιτοφυλακές, ομάδες ανταρτών και τρομοκρατικές οργανώσεις, στο επίκεντρο της εξωτερικής πολιτικής και αμυντικής του στρατηγικής”.
Είναι γνωστό πως το Ιράν διατηρεί στενούς δεσμούς με πολλές οργανώσεις φονταμενταλιστών και τρομοκρατών: “Χεσμπολά, πολιτοφυλακές Ιρακινών Σιιτών και Χούθι”, ως μέσο προβολής ισχύος και καταστροφής στόχων πολιτικού και στρατιωτικού ενδιαφέροντος του εχθρού.

Παράλληλα, το Ιράν συνχίζει να χρησιμοποιεί “επιθέσεις στον κυβερνοχώρο ως μέσο πολιτικής και εσωτερικής ασφάλεια, βελτιώνοντας διαρκώς τις ικανότητές του”. Η Τεχεράνη -σύμφωνα με την αναφορά- βλέπει τις κυβερνοεπιθέσεις ως φθηνό μέσο αντιμετώπισης απειλών και ανάληψης δράσης από αντιτιθέμενους στην ισχύ της.
Όπως και με τους αντιπροσώπους, “η Τεχεράνη χρησιμοποιεί συχνά αντιπροσώπους για να αποκρύψει την ταυτότητά της και να διατηρήσει την ικανότητα να αρνείται την ανάμειξή της. Ωστόσο, συχνά υπάρχουν ξεκάθαρες ενδείξεις των επιχειρήσεων των οργάνων του ιρανικού μηχανισμού ασφαλείας”.
Μέσω των μεθόδων αυτών, το Ιράν κατορθώνει, παρά την πίεση του διεθνούς παράγοντα, να προβάλεται ως περιφερειακή δύναμη με ισχυρό συμβατικό και ανορθόδοξο προφίλ επιτρέποντάς του να προκαλεί δυτικές δυνάμεις για κυριαρχία στην περιοχή.
Ο Σώντερς κλείνει την αναφορά του με τα εξής λόγια:
“Καθώς η Τεχεράνη επεκτείνει τις ικανότητές της τόσο στον συμβατικό όσο και στον ανορθόδοξο πόλεμο, καθίσταται σημαντικότερο από όλα να καταλάβουμε τη στρατιωτική ισχύ του Ιράν και την απειλή που αποτελεί για τα συμφέροντά μας, τους συμμάχους μας και την ασφάλεια στην περιοχή της Μέσης Ανατολής”.