Αρχικά ο προγραμματισμός για το νέο εγχώριο μαχητικό πέμπτης γενιάς της Νότιας Κορέας που θα αποδώσει το πρόγραμμα KF-X ήταν η Ινδονησία, που (πρέπει να) συμμετέχει στο κόστος ανάπτυξης του προγράμματος με ποσοστό 20%, να αγοράσει 48 αεροσκάφη.
Η Ινδονησία δεν πληρώνει τη συμμετοχή της στην ανάπτυξη του μαχητικού 5ης γενιάς KF-X
Η δε Νότια Κορέα θα αγοράσει αρχικά 120 αεροσκάφη του τύπου.
Το πρόβλημα είναι ότι η Ινδονησία μέχρι σήμερα έχει φανεί απρόθυμη να είναι συνεπής με τις οικονομικές της υποχρεώσεις έχοντας καθυστερήσει σημαντικά να καταβάλλει τις δόσεις του δικού της μερίδιου στο πρόγραμμα ανάπτυξης, με αποτέλεσμα προκειμένου να μην υπάρξουν καθυστερήσεις στο πρόγραμμα, η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας να αναγκάζεται να απορροφήσει το κόστος αυτό.
Παρόλαυτά, επειδή η Νότια Κορέα έχει μία παραδοσιακά καλή σχέση με την Ινδονησία στον πολιτικό-στρατιωτικό τομέα, με αποκορύφωμα την πρόσφατη εξαγωγική επιτυχία υποβρυχίων στην χώρα αυτή, η κυβέρνηση αποφεύγει διακριτικά να χαλάσει τις διμερείς σχέσεις της απαιτώντας επιτακτικά την πληρωμή των δόσεων.
Με τι χρήματα θα αγοράσει η Ινδονησία τα νέα νοτιοκορεάτικα υποβρύχιά της;
Το αποτέλεσμα είναι ότι η Νότια Κορέα έχοντας βρεθεί σε αδιέξοδο αναζητά εναλλακτικές λύσεις για το συγκεκριμένο πρόγραμμα ανάπτυξης έχοντας στραφεί και σε άλλους υποψήφιους δυνητικούς εταίρους, ένας από τους οποίους είναι η Ινδία.
Η Ινδία μέχρι πριν κάποια χρόνια συμμετείχε στο πρόγραμμα ανάπτυξης του PAK-FA που απέδωσε τελικά το Su-57, ωστόσο αποσύρθηκε μονομερώς και πρόωρα όταν διαπίστωσε ότι δεν θα ανταποκρίνονταν σ’ αυτό που περίμενε, τόσο επιχειρησιακά όσο κι οικονομικά.
Η Ινδία αναπτύσσει το δικό της μαχητικό αεροσκάφος στην μορφή του Tejas, για το οποίο όμως μάλλον δεν μπορεί να είναι και ιδιαίτερα περήφανη για αυτό, όντας μία αναπτυξιακή κι επιχειρησιακή αποτυχία. Καθώς προς το παρόν δεν έχει πρόσβαση στο αμερικανικό F-35, πιθανότατα θα την ενδιέφερε η είσοδός της σε ένα άλλο πρόγραμμα μαχητικού πέμπτης γενιάς, αν θα μπορούσε να συμφωνήσει με τους όρους βέβαια.
