Σκοτώνεται σε συμπλοκή στο χωριό Στάτιστα της Μακεδονίας ο πρωτεργάτης του Μακεδονικού Αγώνα, Παύλος Μελάς.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, η περιοχή της νότιας Βαλκανικής κυριαρχείτο ακόμα από την οθωμανική αυτοκρατορία αλλά αιώνες παρακμής, διεφθαρμένοι δημόσιοι λειτουργοί και η άνοδος των εθνικισμών στα νέα αλλά σταθερά πλέον χριστιανικά, βαλκανικά κράτη οδήγησαν στο να μετατραπούν περιοχές της με πλειοψηφία χριστιανικών πληθυσμών σε πεδία αντιπαράθεσης τόσο μεταξύ χριστιανών και οθωμανών όσο και μεταξύ χριστιανών διαφορετικής εθνότητας.
Σε αυτό το πνεύμα, η Μακεδονία και η Θράκη έγιναν χώρος διαγκωνισμού μεταξύ Βουλγάρων, Σέρβων και Ελλήνων, που όλοι τις διεκδικούσαν σε μια μελλοντική επέκταση των συνόρων τους. Ειδικά η Μακεδονία και το στρατηγικό λιμάνι της Θεσσαλονίκης έγινε στόχος των Βουλγάρων, που με όχημα την επικράτηση της βουλγαρικής εκκλησίας της Εξαρχίας, (είχε αναγνωριστεί από το Σουλτάνο χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του Πατριαρχείου), πίεζαν για επικράτηση στα χωριά και πόλεις της περιοχής χρησιμοποιώντας την ωμή βία ενόπλων συμμοριών που τροφοδοτούντο και οπλίζονταν από το βουλγαρικό κράτος. Οι ομάδες αυτές προωθούσαν τα αλυτρωτικά οράματα της βουλγαρικής “Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης”, πιο γνωστή ως το “Κομμιτάτο”. Σε ανάμνηση της Μυστικής Κεντρικής Επιτροπής [κομιτάτο] του 1866 που θα οδηγούσε στην ένοπλη δράση Βουλγάρων από τη Σερβία στο οθωμανικό έδαφος και στην ίδρυση του βουλγαρικού κράτους.
Η συνέχεια στο Military History
