Τι και αν ο ΟΗΕ έχει καλέσει τα ξένα στρατεύματα να αποχωρήσουν από τη Λιβύη, τι και αν η χώρα είναι σε ιδιαίτερη κρίσιμη καμπή καθώς βαδίζει προς εκλογές, με όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές να τηρούν μια ευάλωτη ανακωχή; Η Τουρκία δεν φαίνεται διατεθειμένη να συνεισφέρει στην ειρήνευση της συνεχίζοντας την εκεί παρέμβαση.
Ετσι χθες είχαμε και τις δύο όψεις αυτής της τακτικής. Από τη μια, στην Άγκυρα, είχαμε συνάντηση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου με τον Jan Kubis, ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ στη Λιβύη. Στη συνάντηση συζητήθηκαν οι εξελίξεις στη Λιβύη όπου η Τουρκία έχει πετύχει να αυτοπροβληθεί -αλλά και να γίνει αποδεκτή από τη διεθνή κοινότητα – ως παράγοντας επιρροής.
Την ίδια μέρα, το τουρκικό υπουργείο Εθνικής Αμύνης δημοσιοποίησε πως συνεχίζεται η εκπαίδευση Λιβύων, τόσο στη Λιβύη όσο και στην Τουρκία. Σύμφωνα με τους τουρκικούς ισχυρισμούς η παροχή αυτή εκπαίδευσης στηρίζεται σε μνημόνιο που έχει υπογράψει η κυβέρνηση της Τρίπολης, με επικεφαλής τον Σαράτζ, με την Τουρκία, το οποίο και οι δύο πλευρές συνεχίζουν να υλοποιούν.
Ήδη -σύμφωνα με τους Τούρκους-έως τα τέλη Νοεμβρίου πέρυσι 2.301 Λίβυοι είχαν ολοκληρώσει την εκπαίδευση τους στη χρήση αντιαεροπορικών συστημάτων και όλμων όπως και στην εκκαθάριση ναρκοπεδίων, ενώ άλλοι 264 ακολουθούσαν παρεμφερή εκπαιδευτικά προγράμματα. Η τουρκική όμως βοήθεια δεν σταματά εδώ, καθώς 100 Λίβυοι εκπαιδεύθηκαν για υπηρεσία στην Ακτοφυλακή, στη φύλαξη ναυτικών βάσεων και ως βατραχάνθρωποι, εκατοντάδες άλλοι παρακολούθησαν μια βασική εκπαίδευση μάχης διάρκειας 9 εβδομάδων, ενώ 500 αστυνομικοί θα περάσουν από πρόγραμμα ειδικών αποστολών.
Αυτά στη Λιβύη, ενώ στην Τουρκία βρίσκονται ακόμη εκατοντάδες στελέχη των λιβυκών δυνάμεων, σε διάφορα σχολεία και αμυντικά ακαδημαϊκά ιδρύματα, με 1.000 να έχουν ολοκληρώσει διάφορα προγράμματα.
Παράλληλα με αυτές τις εκπαιδευτικές σειρές, η Τουρκία συνεχίζει να τροφοδοτεί τις δυνάμεις του Σαράτζ και την παράταξη του (GNA) με αμυντικό υλικό κάθε είδους, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο από τον ΟΗΕ και τις περιπλέουσες δυνάμεις στη Μεσόγειο άλλων νατοικών χωρών.
Το συμπέρασμα είναι σαφές: όπως και να εξελιχθεί η κατάσταση στη Λιβύη, ακόμη και με το καλύτερο σενάριο, δηλαδή να επικρατήσει μια κυβέρνηση συνασπισμού, η Τουρκία θα έχει ήδη κατοχυρώσει πολλές σειρές τοπικών στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας να έχουν τουρκική «παιδεία», εμπειρία και φυσικά τις ανάλογες επαφές και συμπάθειες. Θυμίζουμε μόνο, πως επί Καντάφι, πολλοί Λίβυοι αξιωματικοί εκπαιδεύονταν στις ελληνικές στρατιωτικές ακαδημίες, ενισχύοντας τις διμερείς σχέσεις που παρέμεναν θερμές, παρά την πολύχρονη αντιπαράθεση Λιβύης- ΗΠΑ.
