Σε νέα δήλωση του, χθεσινή, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, είπε πως προς το παρόν δεν σκέφτεται την αποστολή πυραύλων cruise, Tomahawk, στην Ουκρανία, ώστε “να μην κλιμακωθεί ο πόλεμος”.
Έτσι έχουμε νέα εξέλιξη στο… σήριαλ των Tomahawk, που ανάλογα τις διαθέσεις, την στάση Πούτιν, τα σχετικά τηλεφωνήματα, και ότι άλλο, πότε “φεύγουν για Ουκρανία” και “πότε όχι”.
Στην πράξη η ίδια η ιδέα της παραχώρησης τους, που κυοφορείται εδώ και μήνες και τυπικά έχει πάρει την άδεια του Πενταγώνου (δηλαδή τη βεβαίωση πως μια παραχώρηση δεν θα θίξει τα αποθέματα των ΗΠΑ, οπότε έτσι κι αλλιώς μιλάμε για μικρές ποσότητες), παραμένει και θολή και πολύ δύσκολη στην εφαρμογή.
Το τεχνικό/επιχειρησιακό ζήτημα αρχικά είναι σημαντικό. Οι Tomahawk εξαπολύονται κυρίως από σκάφη του Αμερικανικού Ναυτικού, οπότε η επίγεια εκτόξευση τους μπορεί να γίνει από τις ελάχιστες κινητές μονάδες του συστήματος Typhon. Υπάρχουν όμως επιχειρησιακές μόνο δύο πυροβολαρχίες τέτοιες, που είναι ανεπτυγμένες στον Ειρηνικό. Έτσι η μετακίνηση τους στην Ουκρανία προσκρούει στον ελάχιστο αριθμό τους, αλλά κυρίως στο ότι απαιτείται εξειδικευμένο προσωπικό για να τους χειριστεί. Οπότε και να γίνει η μεταφορά, πότε θα υπάρξει ουκρανικό προσωπικό έτοιμο και εκπαιδευμένο, για τέτοιο σύστημα;
Εδώ υπάρχει βέβαια η επιλογή λειτουργίας τους από αμερικανικό προσωπικό, αλλά αν αυτό γίνει εντός Ουκρανίας, προφανώς αποτελεί σημαντική κλιμάκωση που κανείς δεν επιθυμεί, και δεν έχει και νόημα.
Εδώ βέβαια έχουμε και τις σχετικές απειλές της Ρωσίας, που σε πιθανή χρήση Tomahawk, υπόσχεται “πολύ σκληρή απάντηση”, αλλά το στιβαρό του επιχειρήματος είναι ελάχιστο. Καθώς η Μόσχα ήδη εξαπολύει πυραύλους cruise κατά της Ουκρανίας συνεχώς, οπότε η “αμφιβολία” για το που αυτοί προορίζονται υπάρχει, όσο διασχίζουν την χώρα. Άρα η “κλιμάκωση” με χρήση όπλων μεγάλου βεληνεκούς (χιλιάδων χιλιομέτρων) που μέχρι να πλήξουν το στόχο τους παραμένουν δυνητικά πολύ επικίνδυνοι για τη Δύση, έχει ήδη γίνει από τη ρωσική πλευρά, χωρίς ουσιαστική αντίδραση από το ΝΑΤΟ.
Πάντως προς το παρόν, η όλη φιλολογία για “Tomahawk στην Ουκρανία” παραμένει τέτοια. Μια υπόσχεση/απειλή που διατυπώθηκε εν θερμώ, επιβεβαιώνεται και ακυρώνεται-αναβάλλεται συνεχώς, χωρίς να εμπεριέχεται σε κάποια σταθερή πολιτική των ΗΠΑ προς τη Ρωσία. Αλλά είναι ένα ακόμη επιχείρημα που “κραδαίνεται” σε μια κυκλοθυμική διαχείριση χωρίς μελέτη. Η ουσιαστική αλλαγή Τραμπ, είναι ότι τώρα έχει βρεθεί και μέθοδος πολεμικής ενίσχυσης της Ουκρανίας με αμερικανικά όπλα, μέσω ευρωπαϊκών χωρών. Όπου τα αγοράζουν από τις ΗΠΑ για να τα στείλουν στο Κίεβο, οπότε η αμερικανική κυβέρνηση μπορεί να δηλώνει πως “απλώς πουλάμε σε συμμάχους”…
