Σε πολιτικό πραγματισμό ασκείται η Σερβία καθώς όπως έχει διαφανεί, εξάγει μεγάλες ποσότητες οπλισμού στο Ισραήλ, όπως αποκάλυψαν και ισραηλινά ΜΜΕ. Οι εξαγωγές γίνονται μάλιστα με αεροπορικές πτήσεις πάνω από την Ελλάδα και μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, είτε με κρατικά Boeing 737 του Ισραήλ, αλλά και με μεταγωγικά C-130 του Ισραηλινού Στρατού.
Η “επαφή” αυτή έχει ενισχύσει και τις διμερείς σχέσεις Ισραήλ και Σερβίας, παρότι αυτές είχαν περάσει κρίση το 2020, όταν το Τέλ Αβιβ αναγνώρισε την ανεξαρτησία του Κοσόβου, ένα θέμα δηλαδή που πυροδοτεί πάντα αντιδράσεις στο Βελιγράδι. Όπως φαίνεται όμως, η μεγάλη ανάγκη του Ισραήλ για πυρομαχικά για να συνεχίσει τον πόλεμο στην Γάζα, αλλά και για να αυξήσει άμεσα το στοκ του, ενόψει πιθανών συγκρούσεων με την Χεζμπολάχ, “ξεπάγωσε” το όλο θέμα. Ενώ και η Σερβία βρήκε τρόπο να ενισχύσει τις αμυντικές εξαγωγές της, αλλά και να διασφαλίσει -ίσως- διπλωματικές στηρίξεις.
Σε ρεπορτάζ ισραηλινών εφημερίδων αναφέρονται διάφορες σερβικές εταιρείες που κάνουν τέτοιες εξαγωγές, κρατικές, όπως η Prvi Partizan και η Krusik, αλλά και ιδιωτικές όπως η Edepro.
Η σερβική εξαγωγική δράση δεν σταματά όμως εδώ. Καθώς μέσω τρίτων (οπότε τυπικά δεν υπάρχει άμεση πώληση), σερβικά όπλα φθάνουν και στην Ουκρανία! Όπου όπως αναφέρουν οι Financial Times, την στιγμή που μαζί με την Ουγγαρία δεν έχει επιβάλλει κυρώσεις στην Ρωσία, και διατηρεί ιδιαίτερα στενές σχέσεις με τη Μόσχα, το Βελιγράδι έχει εξάγει πυρομαχικά αξίας κάπου 800 εκατ. ευρώ, προς το Κίεβο. Το ποσό αυτό μοιράζεται σε 2-3 χρόνια, δηλαδή από την έναρξη της ρωσικής εισβολής και μάλλον αυξάνεται, καθώς οι σερβικές εταιρείες, έχουν βρει εκεί σημαντικά έσοδα. Οι εξαγωγές αφορούν βλήματα πυροβολικού και όλμων, νάρκες, ρουκέτες, σφαίρες, χειροβομβίδες κ.λπ.
Τα παραπάνω δείχνουν πως ο Σέρβος Πρόεδρος, Αλεξάνταρ Βούτσιτς κάνει μια ενδιαφέρουσα άσκηση ισορροπίας, καθώς έχει και να αντιμετωπίσει τις πιέσεις των δυτικών να “αποσπασθεί” η χώρα του από την ρωσική επιρροή, έχει ανάγκη εσόδων, ενώ διατηρεί επαφές με το Ισραήλ, προβάλλοντας μάλιστα πως ιστορικές φιγούρες του Σιωνιστικού κινήματος, όπως ο Θεόδωρος Χέρτζλ είχαν μεγάλη σχέση με την Σερβία (ως τότε μέρος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας). Σε “βορρά και νότο” δηλαδή, η Σερβία με εργαλείο την αμυντική της βιομηχανία, αλλά και κυνική θεώρηση συνεχίζει την πορεία της, με στόχο μάλλον κάποια δυτική ενσωμάτωση (έχει αιτηθεί την ένταξη στην Ε.Ε.). Αλλά χωρίς να ταράξει -το δυνατόν- και τα “εσωτερικά νερά”, όπου ο Βούσιτς αντιμετωπίζει αντιπολίτευση από μικρά αλλά δραστήρια εθνικιστικά κόμματα, με φιλικές διαθέσεις για τη Ρωσία.
