Οι Voyager 1 και 2 είναι τα παλιότερα ανθρώπινα αντικείμενα στο διάστημα που βρίσκονται ακόμη σε λειτουργία. Όχι μόνο αυτό αλλά η NASA έχει καταστρώσει ένα σχέδιο έτσι ώστε να τα κρατήσει σε λειτουργία για πολλά χρόνια ακόμη.
Πηγη Ισχύος
Οι δυο βολιστήρες, που σχεδιάστηκαν από το Jet Propulsion Laboratory της NASA, εκτοξεύτηκαν το 1977 και επάνω τους έφεραν μια πληθώρα επιστημονικών οργάνων. Πολλά από αυτά τα όργανα χρειαζόταν, πέρα από ηλεκτρική ενέργεια, και θέρμανση, έτσι ώστε να λειτουργήσουν σωστά. Για να ικανοποιηθούν αυτές οι απαιτήσεις σε ενέργεια, οι βολιστήρες διέθεταν Θερμοηλεκτρικές Γεννήτριες Ραδιοϊσοτόπων (radioisotope thermoelectric generators – RTG’s). Ο καθένας από τους δύο βολιστήρες Voyager διαθέτει τρεις RTG‘s που κατά την εκτόξευση τους απέδιδαν συνολική ισχύ 470 Watt. Το πρόβλημα βεβαίως με τους RTG‘s είναι ότι η ισχύς τους, οσο περνά ο χρόνος, μειώνεται. ‘Έτσι λοιπόν σήμερα υπολογίζεται ότι μπορούν να αποδώσουν μόνο το 60% της αρχικής τους ισχύος. 
Οι Voyager σήμερα και η αξία τους.
Οι δύο βολιστήρες αφού μας έδωσαν σημαντικά στοιχεία για το Ηλιακό μας σύστημα και τους πλανήτες του, συνέχισαν το ταξίδι τους στο διάστημα. Ο Voyager 1 πέρασε την Ηλιόπαυση της Ηλιόσφαιρας το 2012. Ο Voyager 2 ακολούθησε τον Νοέμβριο του 2018. .
Το σχέδιο για να παραμείνουν οι βολιστήρες επιχειρησιακοί.
Τα όργανα και των δύο βολιστήρων έχουν επιδείξει εξαιρετική ανθεκτικότητα και μακροζωία πολύ πέρα από το όριο ζωής τους αλλά και τις συνθήκες λειτουργίας τους. Όμως ακριβώς επειδή η ισχύς των RTG‘s μειώνεται συνεχώς, οι επιστήμονες της NASA εκπόνησαν ένα σχέδιο αντιμετώπισης της κατάστασης: Θα αρχίσουν να κλείνουν κάποια από τα κυκλώματα θέρμανσης και έπειτα κάποια απο τα όργανα.
Οι επιστήμονες αρχικά θα αποφασίσουν ποια κυκλώματα θα κλείσουν στον Voyager 2 πριν προχωρήσουν στον Voyager 1. Αυτό γιατί ο Voyager 2 έχει περισσότερα επιστημονικά όργανα από τον Voyager 1 οπότε και καταναλώνει περισσότερη ενέργεια. Πρόσφατα έκλεισαν το κύκλωμα θέρμανσης του οργάνου κοσμικών ακτίνων. Παρά ταύτα το όργανο συνέχισε να λειτουργεί κανονικά και να στέλνει δεδομένα πίσω στην Γη. Στον Voyager 2 λειτουργούν επίσης δυο συσκευές παρατήρησης πλάσματος και ένα μαγνητόμετρο.
Άλλο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι βολιστήρες είναι ότι από το 2017 οι ωθητήρες τους έχουν γίνει λιγότερο αποδοτικοί. Έτσι δυσκολεύονται να ελιχθούν έτσι ώστε να έχουν τις κεραίες τους στραμμένες προς την Γη. Και για τους δύο οι επιστήμονες αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν εφεδρικούς ωθητήρες. Στην περίπτωση του Voyager 1 οι συγκεκριμένοι εφεδρικοί ωθητήρες έχουν να χρησιμοποιηθούν από τότε που ο βολιστήρας πέρασε διπλά από τον Ποσειδώνα το 1989
