Η οικονομική κρίση που μαστίζει τα τελευταία χρόνια την χώρα μας θα μπορούσε να αποτελέσει ευκαιρία οι Ελληνικές Ένοπλες δυνάμεις να καταφέρουν να ξεπεράσουν τις αγκυλώσεις δεκαετιών που αυτές έχουν, και να λάβει χώρα μια πραγματική επανάσταση στην δομή το δόγμα αλλά και την εκπαίδευση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ΑΣΔΕΝ.
Σήμερα ο Ελληνικός στρατός στα νησιά του Αιγαίου διατηρεί έναν πολύ μεγάλο αριθμό μονάδων επιπέδου μεραρχίας ή ταξιαρχίας οι οποίες σταθμεύουν σε κύρια νησιά με κύριο σκοπό την άμυνα έναντι πιθανής επιχείρησης κατάληψης εκ μέρους της Τουρκίας στα πρότυπα του Αττίλα στην Κύπρο.
Οι μονάδες αυτές αμύνονται στατικά δεν έχουν καμία δυνατότητα αλληλο-κάλυψης και επέμβασης σε γειτονική απειλούμενη νήσο πράγμα που σημαίνει πως οι δυνάμεις που υπάρχουν σήμερα στην ΑΣΔΕΝ είναι εκ των πραγμάτων διεσπαρμένες και κατακερματισμένες.
Ο λόγος φυσικά είναι πως οι μονάδες αυτές φέρουν εξοπλισμό ικανό να καταφέρουν συντριπτικά πλήγματα στον αντίπαλο σε περίπτωση που λάβει χώρα επιχείρηση κατάληψης εναντίον τους ,παρ όλα αυτά διαθέτουν ελάχιστα συστήματα τα οποία είναι σε θέση να επηρεάζουν την έκβαση των επιχειρήσεων στο Αιγαίο σε επίπεδο θεάτρου επιχειρήσεων.
Αντιθέτως η ΑΣΔΕΝ αντιμετωπίζεται παραδοσιακά ως “πάρκινγκ” συστημάτων αμφίβολης επιχειρησιακής αξίας συστημάτων, τα οποία αν και “γεμίζουν” τους όρχους οχημάτων και τις αποθήκες πυρομαχικών, η επιχειρησιακή τους αξία στο σύγχρονο πεδίο της μάχης είναι αμφίβολη δεσμεύοντας υπερ-πολύτιμα στελέχη και πόρους από τις Ε.Δ.
Η πολυπλοκότητα και το μέγεθος της απειλής από τα ανατολικά, ειδικά των τουρκικών UAV μπορεί να γίνει κατανοητή από τα κατεπείγον αίτημα της Σαουδικής Αραβίας για παραχώρηση μιας ελληνικής συστοιχίας Patriot για να προστατευθούν οι πετρελαιοπηγές από τις επιθέσεις πάφθηνων αλλά εξαιρετικά αποτελεσματικών UAV που χρησιμοποιεί η Υεμένη για να πλήξει στόχους στο έδαφος της Σαουδικής Αραβίας.
Στην περίπτωση δε της Τουρκικής απειλής έναντι της ΑΣΔΕΝ τα τουρκικά UAV αποδεσμεύουν εναέρια μέσα κρούσης της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας που θα χρησιμοποιηθούν αλλού, ενώ είναι δεδομένος ο κίνδυνος κορεσμού της αεράμυνας μιας ΑΔΤΕ από τουρκικά UAV την ίδια στιγμή που πρέπει να θεωρούμε βέβαιο τον αερο-ναυτικο αποκλεισμό της απειλούμενης νήσου τόσο από την ΤHK όσο και από το τουρκικό ναυτικό αλλά και από τις συστοιχίες S-400 που θα απαγορεύσουν την πρόσβαση στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Η κατάσταση θα μπορούσε ίσως να αντιστραφεί με την προμήθεια συστημάτων που θα προωθηθούν στην ΑΣΔΕΝ και θα μπορούν να επηρεάσουν όχι την άμυνα της απειλούμενης νήσου, αλλά το θέατρο των επιχειρήσεων ως σύνολο. Ο κατάλογος τέτοιων συστημάτων μπορεί να περιλάβει MLRS, μικρές και ευέλικτες συστοιχίες Spike NLOS, πυρά πυροβολικού με έξυπνα πυρομαχικά και άλλα πολλά που το κάθε ένα χρειάζεται να τους αφιερωθεί ο χώρος ενός ξεχωριστού άρθρου για να αναλυθεί ο ρόλος τους.
Δημόσια επίδειξη των νέων πυραύλων Spike NLOS του Αζερμπαϊτζάν
Κανένα όμως από τα προαναφερθέντα δεν έχουν ούτε την ακτίνα δράσης, ούτε την φονικότητα ούτε την επιβιωσιμότητα που έχουν τα ισραηλινά UAV αυτοκτονίας Harop, η προμήθεια των οποίων θα μετέτρεπε το Αιγαίο σε Mare Nostrum.
