Όπως διαχρονικά έχουμε υποστηρίξει τόσο από αυτές τις σελίδες, όσο και στην έντυπη «Πτήση», η «εύκολη» εξαγωγή συμπερασμάτων αμέσως μετά από κάποιο αεροπορικό συμβάν είναι κάτι που δεν προσφέρει τίποτε ουσιαστικό, ακόμη και αν κάποια πράγματα φαίνονται προφανή, παρά μόνο δημιουργία εντυπώσεων.
Μόνο το πόρισμα της συντριβής του Be-200ChS «RF-88450» (msn 64620090311) του Ρωσικού Ναυτικού, ενός εκ των τριών Beriev του τύπου, που επιχειρούσε μισθωμένο στην Τουρκία θα αναδείξει τα αίτια της συντριβής του -ηλικίας μόλις 1 έτους και έξι μηνών- αεροσκάφους (πρώτη πτήση 14-02-2020), που στοίχισε τη ζωή στους οκτώ επιβαίνοντες. Το «προφανές», από το οπτικοακουστικό υλικό που υπάρχει διαθέσιμο στο Διαδίκτυο, είναι ότι το αεροπλάνο προσέκρουσε σε βουνοπλαγιά, ενώ ελισσόταν μέσα στο εδαφικό ανάγλυφο μετά από ρίψη νερού σε εστία φωτιάς (CFIT-Controlled Flight Into Terrain;) Το «προφανές» όμως δεν μπορεί να αποκλείσει μια πλειάδα άλλων λόγων που ίσως οδήγησαν στη συντριβή, περιλαμβανομένης και της μηχανικής ή άλλης βλάβης που ίσως αποστέρησε τον πιλότο από την ικανότητα ελέγχου κατά τον ελιγμό.
Από την άλλη το τραγικό συμβάν αναδεικνύει μια πραγματικότητα, την επικινδυνότητα της αεροπυρόσβεσης, ως αεροπορικής εφαρμογής, από μια σειρά παραγόντων, εξωγενών και μη, τους οποίους ο υπογράφων είχε την ευκαιρία να αναδείξει σε αναφορές του, σε διάφορα ΜΜΕ την τελευταία εβδομάδα. Σε αυτές αναφέρθηκε συγκεκριμένα -τεχνικά τεκμηριωμένη- η δυσκολία των επιχειρήσεων αεροπυρόσβεσης από μεγάλα αεροπλάνα, όταν προσπαθούν να πετάξουν κοντά ή και μέσα σε έντονο εδαφικό ανάγλυφο.
Σε όλες τις αναφορές αυτές τονίστηκε μετ’ επιτάσεως ότι «μαγικό» εναέριο μέσο για πυρόσβεση δεν υφίσταται και τόσο τα αεροπλάνα κάθε τύπου όσο και τα ελικόπτερα όλων των μεγεθών έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, λόγος για τον οποίο η χρήση τους αλλησυμπληρώνει την προσπάθεια καταστολής των δασικών πυρκαγιών από αέρος. Επιπλέον το σύνολο των εναέριων μέσων «υποφέρουν» από παράγοντες όπως η χαμηλή ορατότητα λόγω καπνού σε εκτεταμένα μέτωπα φωτιάς, που κάποιες φορές καθιστά την εκμετάλλευσή τους απαγορευτική, αποστερώντας έτσι ένα από τα πιο πολύτιμα μέσα που υπάρχει στο οπλοστάσιο της δασοπυρόσβεσης, όπως δυστυχώς γίναμε μάρτυρες τις τελευταίες μέρες.
Υπό αυτό το πρίσμα, το συμβάν στην Τουρκία αναδεικνύει μια άλλη πτυχή του θέματος, αυτό της «ευκαιριακής» πληροφόρησης. Το Be-200 είχε αναδειχθεί για μια εβδομάδα με διθυράμβους στον «ρωσικό γίγαντα» που μόνος του πολεμούσε τις φωτιές στην Ελλάδα. Ήδη μετά το συμβάν στην Τουρκία, σε μια σειρά ΜΜΕ, υπάρχει στροφή 180 μοιρών και το Beriev έγινε… «γίγαντας με πήλινα πόδια». Η κατάσταση αυτή θα είχε μικρή σημασία, αν -δυστυχώς- κάποια από αυτά τα ΜΜΕ δεν διαμόρφωναν μια μερίδα της ελληνικής κοινής γνώμης.
Στην επομένη μέρα της καταστροφής από τις πυρκαγιές, η ελληνική πολιτεία, όπως είχε ανακοινωθεί σε «ανύποπτο» χρόνο και επιβεβαιώθηκε και την περασμένη εβδομάδα από τα πρωθυπουργικά χείλη, θα πραγματοποιήσει μια μεγάλη επένδυση σε υποδομές και νέα μέσω, περιλαμβανομένων και εναερίων. Ήδη, εδώ και μήνες αλλά κυρίως στον απόηχο της καταστροφής, άρχισαν να συρρέουν από όλες τις γωνιές του πλανήτη ενδιαφερόμενοι για να πουλήσουν την… πραμάτεια τους, σε πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα.
Ο υπογράφων έχει τονίσει με κάθε ευκαιρία ότι η Ελλάδα διαθέτει ήδη εμπειρία άνω των τεσσάρων δεκαετιών στον χώρο της αεροπυρόσβεσης και αυτή πρέπει να γίνει η εγγύηση ότι η όποια επένδυση των χρημάτων των Ελλήνων φορολογουμένων θα πιάσει τόπο.
Σημείωση: Πότε επιτέλους θα πάψουν οι γνωστοί ανόητοι να πλασάρουν λύσεις πυρόσβεσης όπως το ShinMaywa US-2 ή άλλα αντίστοιχα; Διότι, ναι μεν δεν υπάρχει κάτι άλλο να γράψουν Δεκαπενταύγουστο και το ξανασερβίρουν, αλλά εκτός από γελοίο καταντά και ύποπτο…
1η Δημοσίευση 15/8/2021
