Του αντιναύαρχου (ε.α.) Σπύρου Κονιδάρη, Π.Ν., επίτιμου υπαρχηγού Στόλου
Παρευρέθηκα προσκεκλημένος την Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2021, στον Ναύσταθμο Σαλαμίνος στην τελετή ονοματοδοσίας και ένταξης στον Στόλο του Πλοίου Γενικής Υποστηρίξεως (ΠΓΥ) ΑΙΑΣ, δωρεά του ευπατρίδη, υποναυάρχου επί Τιμή, κ. Πάνου Λασκαρίδη. Ήταν το 3ο πλοίο αυτής της κατηγορίας (ΠΓΥ) που αγόρασε «σε ενέργεια» ο κ. Λασκαρίδης και μετά από επιθεώρηση, αποκατάσταση κάθε δυσλειτουργίας και συντήρηση, προσέφερε σε εξαιρετική κατάσταση στο Π.Ν.
Αυτή ήταν η πιο πρόσφατη δωρεά μέσα στα τελευταία 2 χρόνια που ο κ. Λασκαρίδης -πέρα από την συνεχή και αθόρυβη υποστήριξη του Στόλου μας για δεκαετίες με δαπάνες αρκετών εκατομμυρίων- εμφανίζεται ως ο «Άγιος Βασίλης» του Ναυτικού και προσφέρει πλοία άκρως απαραίτητα για την υποστήριξη του Στόλου.
Πλοία (ΠΓΥ ΑΤΛΑΣ Ι, ΗΡΑΚΛΗΣ, ΑΙΑΣ) που μπορούν να ανεφοδιάσουν πολύ μακριά από τους ναυστάθμους μας τις μονάδες κρούσεως με καύσιμα, λιπαντικά, πυραύλους, τορπίλες, πυρομαχικά πυροβόλων, τρόφιμα, ανταλλακτικά. Που με τα υπερσύγχρονα συστήματα διατήρησης με ακρίβεια της θέσης τους (ανεξαρτήτως ρεύματος, ανέμου και κυματισμού) μπορούν να υποστηρίξουν διάσωση κινδυνεύοντος υποβρυχίου (με χρήση ταχέως αερομεταφερόμενου συστήματος του ΝΑΤΟ) όπως και εργασίες στον βυθό. Που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μεγάλης ισχύος ρυμουλκά ανοικτής θαλάσσης για διάσωση μεγάλων σκαφών στις Ελληνικές θάλασσες (και στην ΑΟΖ) στα πλαίσια των υποχρεώσεών μας προς την διεθνή ναυτιλία, αλλά και ως πλοία φορείς ελικοπτέρων και UAVs τόσο σε περίοδο επιχειρήσεων όσο και καθημερινά (έρευνα – διάσωση στην θάλασσα, αεροδιακομιδές, κ.τλ.).
Πλοία που με τον ισχύοντα απαράδεκτο Ελληνικό νόμο περί (Μη) προμηθειών, ακόμη και να είχε το Π.Ν. τα απαιτούμενα χρήματα δεν θα μπορούσε να τα αγοράσει!
Η παρουσία και αυτή την φορά, της Προέδρου της Δημοκρατίας, μαζί με τον ΥΕΘΑ, τον Πρόεδρο της Βουλής, βουλευτές, εκπροσώπους των κομμάτων και την ηγεσία των Ε.Δ., λάμπρυνε την τελετή και τίμησε τόσο τον δωρητή όσο και το πλήρωμα του ΠΓΥ ΑΙΑΣ. Μάλιστα η επιλογή του ονόματος του μυθικού ήρωα (Αίας ο Τελαμώνιος), τιμά για μια ακόμη φορά την Σαλαμίνα, που τόσα άξια στελέχη έχει προσφέρει στο Π.Ν.
Η δε ανάθεση της τιμής της αναδόχου του πλοίου σε εν ενεργεία στέλεχος του Π.Ν. και μάλιστα σε Πλωτάρχη Μηχανικό, σύζυγο και μητέρα, η οποία έχει ολοκληρώσει με επιτυχία τα καθήκοντα του Α΄ Μηχανικού σε φρεγάτα (και μάλιστα ως η 1η γυναίκα) ήταν μια επιτυχημένη επιλογή της ναυτικής ηγεσίας.
Η τιμή έτσι αποδόθηκε σε όλο το θήλυ προσωπικού του Ναυτικού και των Ε.Δ., τις συναδέλφους μας στα όπλα αλλά και τις γυναίκες της Πατρίδας μας, τις μάνες, τις συζύγους, τις κόρες, τις αδελφές, τις φίλες μας, σε μια εποχή που άνανδρα και φασιστοειδή ανδρείκελα, με ένα μαχαίρι, με μια καραμπίνα ή ακόμη και με τα γυμνά τους χέρια, δολοφονούν απροστάτευτες γυναίκες και μάλιστα συζύγους ή συντρόφους τους. Και ύστερα, ξεδιάντροπα και φοβισμένα, παραδίδονται στις Αρχές για να μηχανευτούν διάφορες θεωρίες, να επικαλεστούν τον πρότερο «έντιμο βίο» (ανεξάρτητα από την πολυετή βία και τρομοκρατία σε βάρος των θυμάτων τους) και να εκμεταλλευτούν την επιείκεια της δημοκρατίας μας, ώστε σε πολύ λίγα χρόνια («εργαζόμενοι» στα…κυλικεία των φυλακών) να είναι και πάλι έξω, για να συνεχίσουν την δική τους ζωή, κατά πως θέλουν αυτοί να διαφεντεύουν την ζωή των υπόλοιπων μας.
Επανέρχομαι στην τελετή για να επισημάνω τους 2 πολύ ωραίους λόγους του αρχηγού του ΓΕΝ αλλά και του κ. Π. Λασκαρίδη, με τον δεύτερο από στήθους, να καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα της ιστορίας μας, με εξαιρετικές αναφορές στην παράδοση, την τιμή και το καθήκον, όχι μόνο των στελεχών τους Ναυτικού και των Ε.Δ. αλλά και του πολιτικού προσωπικού και των κυβερνήσεων, χωρίς να κομπιάσει ή να πει μια λέξη παραπάνω. Δυο άριστοι λόγοι, απόλυτα ταιριαστοί με την υψηλή περίσταση, που τίμησαν τους επισήμους, τους προσκεκλημένους και πάνω απ’ όλα τα στελέχη του Ναυτικού και το πλήρωμα του ΑΙΑΝΤΑ.
Μέσα στην ιδιαίτερή μου ευχαρίστηση από την παρουσία μου σε ένα περιβάλλον τόσο οικείο, γεμάτος μόνο ωραίες αναμνήσεις, συναντώντας σεβαστούς παλαιότερους ναυάρχους και κυβερνήτες μου, μιλώντας με τους νεότερους εν ενεργεία συναδέλφους και συγχαίροντας τους από καρδιάς για την επιτυχή αντιμετώπιση των τόσων προβλημάτων και προκλήσεων, με γερασμένο Στόλο και με πετσοκομμένο προϋπολογισμό, δεν παρέλειψαν να με… επισκεφθούν και πολύ στενάχωρες σκέψεις.
Θα αναφερθώ εδώ μόνο στον πολύ χαμηλό προϋπολογισμό του Ναυτικού. Και χάρηκα ιδιαίτερα για την επισήμανση του κ. Π. Λασκαρίδη και την παρότρυνση του προς την πολιτική ηγεσία, να διπλασιάσει επί τέλους τον λειτουργικό προϋπολογισμό του Ναυτικού. Θα επαναλάβω για μια ακόμη φορά την θέση μου, πως δεν μπορούμε να λειτουργούμε τον Στόλο σήμερα, με το 1/3 του προϋπολογισμό του έτους 2010. Όταν έκτοτε, οι υποχρεώσεις έχουν αυξηθεί κατά τουλάχιστον 30%, το προσωπικό έχει μειωθεί κατά 15% και η ηλικία όλων των πλοίων έχει αυξηθεί κατά 11+ χρόνια. Όταν τουλάχιστον 25 από τα πλοία μας, με ηλικίες άνω των 45 ετών, άλλα Ναυτικά θα τα είχαν προ πολλού παροπλίσει.
Κάτι που σημαίνει ότι απαιτείται άμεση συμπλήρωση των μεγάλων ελλείψεων σε προσωπικό και ιδιαίτερη προσπάθεια και χρήμα για να διατηρηθούν όλα μας τα πλοία, πρώτα αξιόπλοα και λειτουργικά και στην συνέχεια αξιόμαχα. Ώστε να έχουν τις δυνατότητες να αντιμετωπίσουν μια συνεχώς αυξανόμενη απειλή και επιθετικότητα ενός παραδοσιακά άνανδρου γείτονα, που ενώ παραβιάζει και προκαλεί καθημερινά, καταγγέλλει εμάς για την ένταση, που αγνοεί τις διεθνείς συνθήκες και καταλαβαίνει μόνο από σκληρή ισχύ και αταλάντευτη θέληση και αποφασιστικότητα να μην παραχωρήσουμε σπιθαμή Εθνικού εδάφους ή Ελληνικής κυριαρχίας και δικαιωμάτων στην θάλασσα και τον αέρα.
Με την αφορμή αυτής της θαυμάσιας δωρεάς και ευεργεσίας προς το Ναυτικό και την πατρίδα, θέλω να ολοκληρώσω το κείμενο με κάτι πολύ ενθαρρυντικό και συνάμα ευχάριστο.
Αναφέρομαι στην συνέχεια της τελετής και την επιβίβαση του νέου πληρώματος στο πλοίο, ξεκινώντας από τον χαμηλόβαθμο ναύτη, για να συνεχιστεί κατά σειρά αρχαιότητος με τους υπαξιωματικούς, τους αξιωματικούς και να ολοκληρώνεται με τον κυβερνήτη, για να ακολουθήσει η έπαρση της Ελληνικής Σημαίας και η έπαρση του κυβερνητικού επισείοντος.
Αυτής την τριγωνικής μακρόστενης μπλε “σημαιούλας”, τόσο ταπεινής και χαμηλής αξίας (οικονομικά) αλλά τόσο σημαντικής για τους αξιωματικούς του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που χωρίς κανένα οικονομικό όφελος επιθυμούν σφόδρα, να αναλάβουν την ευθύνη του κυβερνήτη πολεμικού πλοίου του ένδοξου Π.Ν. για όσα το δυνατόν περισσότερα χρόνια στην σταδιοδρομία τους. Να αναλάβουν τον κίνδυνο, όχι μόνο σε κρίση ή πόλεμο, αλλά και καθημερινά στην ειρήνη (τόσο σε πραγματικές αποστολές όσο και κατά την διάρκεια απαιτητικών ασκήσεων, καθώς το Ναυτικό εκπαιδεύει τα πληρώματά του ρεαλιστικά, όπως ακριβώς θα κληθεί να πολεμήσει), να οδηγήσουν το πλοίο τους και το πλήρωμά τους, παιδιά της πατρίδας μας, γιούς και κόρες μας, μονίμους και στρατευμένους, στον δρόμο της τιμής και του καθήκοντος, διατηρώντας αξιόμαχη και φόβητρο κάθε επιβουλέα, την Ελληνική Ναυτική Ισχύ και αθάνατη τη ναυτική μας παράδοση και υπερηφάνεια.
Με τις προσωπικές μου ευχαριστίες για την πρόσκληση και την ευχή να έχουμε σύντομα και άλλες τέτοιες δωρεές και από άλλους ευκατάστατους και επιτυχημένους συμπατριώτες μου και να έχουμε ξεπεράσει την πανδημία, ώστε πολύ περισσότεροι να μπορέσουν να παρακολουθήσουν από κοντά την επόμενη τελετή ένταξης πλοίου στον Στόλο, εύχομαι στον κυβερνήτη και το πλήρωμα του ΠΓΥ ΑΙΑΣ καλά ταξίδια και «ο Άγιος Νικόλας στο τιμόνι του» (Μεγανησιώτικη ευχή).
