Δύσκολο έχει γίνει πλέον να παρακολουθήσει κανείς τις συνεχείς μεταλλαγές στην τουρκική εξωτερική πολιτική οι οποίες -σε πρώτη όψη- έχουν ενσωματωμένο το «χαοτικό». Έτσι σε ομιλία του ενώπιων Τούρκων πρεσβευτών στην Άγκυρα, ο Πρόεδρος Ερντογάν δήλωσε πως «δεν μπορεί να υπάρξει καμία δικαιολογία για την δολοφονία παιδιών, βρεφών. Η Τουρκία είναι στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού και των αδερφών της στη Γάζα», καταδικάζοντας ευθέως το Ισραήλ για τις πρόσφατες επιθέσεις του εκεί. Θέση που είναι δεδομένο πως θα ταράξει τις εύθραυστες τουρκοισραηλινές σχέσεις, τις οποίες και τα δύο μέρη κάνουν προσπάθεια να ανασυγκροτήσουν.
Μάλιστα ο ίδιος κάλεσε το Ισραήλ να μην αλλάξει το καθεστώς του τεμένους Αλ Ακσά στην Ιερουσαλήμ (από τα ιερότερα του Ισλάμ) χαρακτηρίζοντας το ως «κόκκινη γραμμή για την Τουρκία».
Ταυτόχρονα επιβεβαίωσε πως θα γίνει -σε μη οριζόμενη ακόμη χρονικά στιγμή- η νέα επιχείρηση στη Συρία, σε βάθος 30 χιλιομέτρων για τη δημιουργία «ασφαλούς ζώνης» και ουσιαστικά εκκαθάρισης των Κούρδων από εκεί. Μάλιστα τόνισε πως η ζώνη αυτή θα είναι μόνιμη!
Όσο για τις έρευνες για φυσικό αέριο/πετρέλαιο στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν ήταν σαφής για το που θα κατευθυνθεί το γεωτρύπανο «Αμπντουλχαμίντ Χαν», λέγοντας όμως πως «δεν επιτρέψαμε, δεν θα επιτρέψουμε οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία στο πεδία δικαιοδοσίας μας δίχως εμάς». Περισσότερα βέβαια για το γεωτρύπανο περιμένουμε αύριο όπου θα γίνει η τελετή αναχώρησης του.
Είναι αυτές οι μεταλλαγές στην Τουρκική πολιτική δείγμα αστάθειας; Αυτή είναι μια ερμηνεία την οποία δεν ασπαζόμαστε. Κατά την άποψη μας, είναι μια νέα φάση τουρκικής τακτικής, που εξελίσσεται σταδιακά, όπου η Άγκυρα και ειδικά το καθεστώς Ερντογάν, αισθάνεται (ή θέλει να αισθάνεται) αρκετά ισχυρό γεωπολιτικά ώστε να παίζει το ρόλο του «κριτή των πάντων» στην περιφέρεια του, πότε προσφέροντας την εύνοια και πότε την αποδοκιμασία του πάνω σε μη διαυγείς σταθερές. Μια δηλαδή επιστροφή σε σουλτανικές πρακτικές, όπου ένα φιρμάνι από την Πόλη αρκούσε να αλλάξει τη μοίρα των λαών…
