Αραβικές χώρες με ισχυρό “αποτύπωμα” στη Μέση Ανατολή, όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, εκφράζουν την ανησυχία τους για την επιδείνωση των σχέσεων Ουάσινγκτον – Πεκίνου, γεγονός το οποίο μπορεί να επηρεάσει τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή αλλά και την πορεία της οικονομίας τους.
ΗΠΑ και Κίνα εντείνουν την αντιπαράθεση τους τα τελευταία χρόνια και πολλοί είναι αυτοί που φοβούνται ότι αυτή η διαμάχη ίσως εξελιχθεί σε έναν νέο “Ψυχρό Πόλεμο”.
Μια εξέλιξη η οποία εύλογα αναμένεται να φέρει σε δύσκολη θέση χώρες με ισχυρές σχέσεις και με τις δύο υπερδυνάμεις, καθώς η πίεση για τη συμπόρευση με την μία ή την άλλη πλευρά ενδέχεται να αυξηθεί κατακόρυφα.
Οι αμερικανικές απαιτήσεις στα ΗΑΕ, η Κίνα και τα F-35
Στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αντιμετώπισαν ήδη τις πρώτες “αψιμαχίες” μεταξύ Kίνας και HΠΑ επί του εδάφους τους: οι Αμερικανοί απαίτησαν την άμεση διακοπή της ανέγερσης ενός κινεζικού κτιριακού συγκροτήματος στη χώρα, το οποίο χαρακτήρισαν ως υπό ανέγερση “στρατιωτική βάση”, με το Πεκίνο προφανώς να το αρνείται.
To Άμπου Ντάμπι βρέθηκε σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, καθώς οι ΗΠΑ αποτελούν στενό σύμμαχό τους αλλά παράλληλα διατηρούν άριστες σχέσεις και με την Κίνα. Οι εργασίες για την ανέγερση του κτιριακού συγκροτήματος τελικά σταμάτησαν, για να ικανοποιηθεί η Ουάσινγκτον.
Ωστόσο, λίγες ημέρες αργότερα ανακοινώθηκε το “πάγωμα” της παραγγελίας των F-35, μια συμφωνία δισσεκατομυρίων, για την επίτευξη της οποίας οι ΗΠΑ μεταξύ άλλων απαιτούσαν την άμεση διακοπή της συνεργασίας των ΗΑΕ με την κινεζική Huawei. Οι Αμερικανοί ισχυρίστηκαν ότι η παρουσία της εν λόγω εταιρείας τηλεποικοινωνιών απειλούσε την ασφάλεια των οπλικών συστημάτων τα οποία διατηρούν στην αραβική χώρα.
Η κυβέρνηση των ΗΑΕ σε αυτήν την περίπτωση όμως “στύλωσε τα πόδια” και δεν έκανε αποδεκτή τη συγκεκριμένη αμερικανική απαίτηση. Μάλιστα, από αυτό το χρονικό σημείο άλλαξε ο “τόνος” της επικοινωνίας με την Ουάσινγκτον, καθώς η ηγεσία της χώρας δεν θέλει να εμπλακεί περισσότερο σε αυτό το γεωπολιτικό παιχνίδι επιρροής.
Με τις κινεζικές επενδύσεις να αυξάνονται στην ευρύτερη περιοχή, οι ΗΠΑ θα εμφανίζονται όλο και πιο νευρικές. Μπαχρέιν και Κατάρ αναμένεται να δεχθούν παρόμοιες πιέσεις, ενώ η Ιορδανία έχει ξεκάθαρα διαλέξει την αμερικανική πλευρά.
Η Ουάσινγκτον εν τω μεταξύ βλέπει την Κίνα να επιχειρεί σημαντική διείσδυση και στο Αφγανιστάν, όπου με όχημα το χρήμα και όχι τα όπλα, δεν αποκλείεται σύντομα να αποκτήσει σημαντική επιρροή στη χώρα.
Η στάση τέλος, την οποία θα κρατήσει η Σαουδική Αραβία αποτελεί ερωτηματικό, καθώς αν και παραδοσιακός σύμμαχος των ΗΠΑ, έχει αναπτύξει αρκετά στενές σχέσεις και την Κίνα το τελευταίο διάστημα. Θα δεχθεί το Ριάντ να γίνει “μπαλάκι” μεταξύ της αμερικανικής και της κινεζικής διπλωματίας;
Δύσκολο, αν κρίνουμε από το ισχυρό προφίλ του ισχυρού μεταρρυθμιστή που θέλει να προβάλλει στο εξωτερικό ο διάδοχος του θρόνου – και ισχυρός άνδρας της χώρας – Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν.
Μόνο που μέχρι σήμερα, δεν χρειάστηκε να διαλέξει πλευρές ούτε να δεχθεί πιέσεις από τον ισχυρότερο σύμμαχο της χώρας του, τις ΗΠΑ…
