Τα πυρά του Ρεπουμπλικανικού κόμματος δέχθηκε η τουρκική κυβέρνηση στη Βουλή της χώρας κατά τη διάρκεια συζήτησης του αμυντικού προϋπολογισμού του επόμενου έτους. Όπως καταγράφει το Janes, οι βουλευτές Ozgur Ceylan και Polat Saroglu ζήτησαν εξηγήσεις για τη μεγάλη καθυστέρηση στην παραγωγή του «εθνικού άρματος» Altay, το οποίο υποτίθεται ότι θα παραδιδόταν 1,5 χρόνο μετά την 9η Νοεμβρίου του 2018, όταν δηλαδή είχε το όλο πρόγραμμα του δοθεί στον τουρκικό όμιλο BMC. Έκτοτε έχουν περάσει 3 χρόνια, το άρμα παραμένει στάσιμο από πλευράς έναρξης παραγωγής καθώς περιμένει να βρεθεί κινητήρας.
Ο τελευταίος υποτίθεται ότι πλέον έχει «ανακαλυφθεί» και θα είναι -μαζί με το κιβώτιο- νοτιοκορεατικής προέλευσης, όπως έχουμε γράψει αναλυτικά. Μόνο που η συμφωνία με την Ν. Κορέα είναι λίγων εβδομάδων και τώρα πρέπει το άρμα να περάσει από ανασχεδιασμό, τουλάχιστον στο χώρο του κινητήρα, για να προσαρμοσθεί το νέο μπλοκ ισχύος το οποίο έχει διαφορετικές διαστάσεις από τους αρχικούς υπολογισμούς που είχαν γίνει με βάση το EuroPowerPack της γερμανικής MTU.
Συμφώνησαν Τουρκία-Ν. Κορέα για την προμήθεια κινητήρων του άρματος Altay
Ουσιαστικά η κριτική της αντιπολίτευσης μόνο επιφανειακά είναι στην καθυστέρηση του Altay, αλλά στην ουσία στρέφεται κατά της ερντογανικής διαχείρισης της αμυντικής βιομηχανίας. Ο όμιλος BMC πήρε το πρόγραμμα του Altay από τον αρχικό σχεδιαστή, την τουρκική Otokar, με παρέμβαση του περιβάλλοντος Ερντογάν. Ο όμιλος είχε κυρίως εμπειρία στην κατασκευή αστικών λεωφορείων και τρακτόρων για μεταφορές, όπως και για στρατιωτικές τους εκδόσεις, και στην πορεία μπήκε και στις αμυντικές προμήθειες, κατασκευάζοντας θωρακισμένα τροχοφόρα, όπως το KIPRI, το VURAN αλλά και στοιχεία από το αυτοκινούμενο πυροβόλο Firtina.
Η εταιρία όμως είχε σημαντικά χρέη και εξαγοράστηκε το 2014 από τον επιχειρηματία Ethem Sancak, φίλο του Ερντογάν και ισχυρό παράγοντα του κόμματος του, μαζί με συμμετοχή της επιχειρηματικής οικογένειας Ozturk, με σχέσεις με τον Ερντογάν. Στη συμφωνία ουσιαστικά ήρθε αργότερα ως «κρατικό δώρο» (στα χαρτιά υποτίθεται ότι έγινε ένας διαγωνισμός) η ανάθεση της κατασκευής του Altay ώστε να στηριχθεί η εταιρία, σε ένα συμβόλαιο αξίας 3,5 δις δολαρίων για 250 άρματα. Στην εταιρία συνείσφερε και μεγάλα κεφάλαια Καταριανό fund, παίρνοντας σχεδόν τις μισές μετοχές (49,9%), με το σκεπτικό ότι το Altay θα αγοραζόταν και από την Καταριανή κυβέρνηση, κάτι που και πάλι ερμηνεύθηκε ως παρέμβαση Ερντογάν.
Σε αυτό το κρατικό (κομματικό) «πουσάρισμα» της BMC, είχαμε και χαριστικές διατάξεις για μείωση φόρων, κρατικές επιδοτήσεις για έρευνα, μεγάλες παραγγελίες για τα τεθωρακισμένα που παράγει, παραχώρηση δημόσιας γης για εγκαταστάσεις, και τέλος η παραχώρηση για 25ετια του κρατικού εργοστασίου συναρμολόγησης αρμάτων στο Arifiye για να επιταχυνθεί υποτίθεται η κατασκευή του Altay. Στο συγκεκριμένο εργοστάσιο γίνεται μεγάλο μέρος της αναβάθμισης των τουρκικών αρμάτων και είχαν κατασκευαστεί τα Firtina.
Θα μπλοκάρουν οι Αμερικανοί την προμήθεια κινητήρων για τα τουρκικά άρματα Altay;
Έτσι η κεμαλική αντιπολίτευση του Ερντογάν, η οποία τον πιέζει συστηματικά τον τελευταίο καιρό βλέποντας και την οικονομική κρίση, έχει «μυριστεί» ότι στη στήριξη της BMC υπάρχει μεγάλο σκάνδαλο το οποίο ερευνά εδώ και πολύ καιρό, με φήμες ότι τελικά ο ίδιος ο Πρόεδρος της Τουρκίας είναι ο ιδιοκτήτης της. Μάλιστα στη Βουλή είχε υποβληθεί και αίτημα για σύσταση εξεταστικής επιτροπής, το οποίο όμως δεν πέρασε καθώς η συμπολίτευση το καταψήφισε.
Όσο για την BMC αυτή πλέον, συσσωρεύοντας χρέη και με έλλειψη ρευστότητας πέρασε σε άλλα χέρια. Συγκεκριμένα το 51,5% των μετοχών που ανήκε στους τούρκους επιχειρηματίες αγοράσθηκε από τον τουρκικό όμιλο Tosyali, που δραστηριοποιείται στη χαλυβουργία, και από ότι γράφεται και αυτός είναι «ερντογανικά» προσκείμενος.
Με όλα αυτά στο προσκήνιο και σίγουρα πολύ περισσότερα στο παρασκήνιο, είναι εμφανές ότι πέρα από το παραδοσιακό “βαθύ” τουρκικό κράτος, όπου η αμυντική βιομηχανία είναι προέκταση του, ο Ερντογάν και το κόμμα του έχουν συστήσει ένα παράλληλο δικό τους “σύστημα” στηρίζοντας συγκεκριμένες εταιρίες της χώρας, με σημαντικές παροχές και διευκολύνσεις. Μέχρι βέβαια κάποια στιγμή να εκραγεί η όλη “φούσκα”, είτε από τυχαίο γεγονός είτε από την αναγκαία πολιτική εκτόνωση.
