Ένα από τα μεγάλα προβλήματα που έχουν παρουσιαστεί στην αμερικανική (και γενικότερα δυτική) αποχώρηση από το Αφγανιστάν, είναι το μέλλον των χιλιάδων τοπικών συνεργατών τους, κυρίως μεταφραστών και διοικητικών υπαλλήλων αλλά και πολλών στελεχών των ενόπλων δυνάμεων. Όλοι αυτοί είναι προγραμμένοι από τους Ταλιμπάν, οι οποίοι καθώς προελαύνουν τους διώκουν, τους εκτελούν, λεηλατούν τα σπίτια τους κ.ο.κ.
Έτσι οι ΗΠΑ έχουν αποφασίσει να δώσουν βίζα παραμονής σε δεκάδες χιλιάδες τέτοιους συνεργάτες μαζί με τις οικογένειες τους. Το πρόβλημα είναι πως το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε πως σχεδιάζει ένα νέο πρόγραμμα υποδοχής Αφγανών, κυρίως αυτών που είχαν εργαστεί σε αμερικανικά προγράμματα ή για αμερικανικές εταιρίες, αλλά με πρόβλεψη αυτοί να μετακινηθούν σε γειτονικές «ασφαλείς χώρες» και να παραμείνουν εκεί για πολλούς μήνες (έως και πάνω από χρόνο) μέχρι να διεκπεραιωθεί το αίτημα τους για αμερικανική βίζα. Μάλιστα Αμερικανός υπεύθυνος είπε πως οι αιτούντες βίζα μπορούν να περάσουν στο Πακιστάν αλλά και στην Τουρκία μέσω Ιράν.
Η Τουρκία αντέδρασε έντονα σε αυτό το σχέδιο λέγοντας πως έτσι οι ΗΠΑ στην ουσία προωθούν ένα νέο προσφυγικό κύμα από το Αφγανιστάν, με πιθανά πολλές χιλιάδες να καταφθάνουν στη χώρα, ελπίζοντας ότι θα πάρουν τη βίζα. Σε ανακοίνωση του μάλιστα το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε πως «είναι ανεύθυνη αυτή η απόφαση των ΗΠΑ χωρίς να μας συμβουλευτούν. Και αν οι ΗΠΑ θέλουν να πάρουν στο έδαφος τους αυτούς τους ανθρώπους, ας τους μεταφέρουν εκεί απευθείας με αεροπορικές πτήσεις».
Η αντίδραση της Τουρκίας σε μεγάλο βαθμό είναι αιτιολογημένη καθώς η χώρα φιλοξενεί ήδη πάνω από 3 εκατομμύρια πρόσφυγες από τη Συρία και πολλούς ακόμη από άλλες χώρες, οπότε, παρά την όποια διεθνή βοήθεια (όπως αυτή που παρέχει και η Ε.Ε.) είναι σαφές πως τα όρια της είναι πεπερασμένα. Η Άγκυρα βέβαια έχει εργαλειοποιήσει και το προσφυγικό-μεταναστευτικό στοιχείο στη χώρα της, όπως πολύ καλά είδαμε το προπερασμένο καλοκαίρι όταν τους εξώθησε προς την Ελλάδα. Το όλο ζήτημα όμως με το πιθανό νέο κύμα Αφγανών προσφύγων (το οποίο ήδη διαφαίνεται καθώς η κατάσταση εκεί γίνεται όλο και χειρότερη) προφανώς αφορά και την Ελλάδα, που θα δεχθεί και αυτή ανάλογη εισροή. Ενώ κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει, την επανάληψη από τουρκικής πλευράς μιας ανοιχτής ροής προς τη χώρα μας, τόσο από θαλάσσης και από ξηράς, ώστε να πολλαπλασιαστεί η πίεση και προς την Αθήνα αλλά και την Ευρωπαική Ένωση. Κάτι που οι τεταμένες τουρκοαμερικανικές σχέσεις μπορεί να επιδεινώσουν, με την Ελλάδα να κληθεί να σηκώσει ξανά ένα σοβαρό ανθρωπιστικό φορτίο.
