‘Below bingo’: Η άγνωστη ιστορία μιας επικής αποστολής στο Αφγανιστάν

Λένε ότι τα κατορθώματα των μαχητικών γίνονται ταινίες αλλά τα βομβαρδιστικά γράφουν ιστορία. Ενίοτε όμως την παρτίδα σώζουν οι δεύτεροι –κρίσιμοι– ρόλοι, όταν ξαφνικά γίνονται πρωταγωνιστές. Αυτή είναι η ιστορία του πληρώματος ενός ιπτάμενου τάνκερ KC-135 το οποίο με αυταπάρνηση επέτρεψε σε ένα gunship να ολοκληρώσει μια ζωτικής σημασίας αποστολή εγγύς υποστήριξης πάνω από τα βουνά του Αφγανιστάν το 2016.
Τα KC-135 δίνουν καύσιμο αλλά καμμιά φορά χρειάζονται κι αυτά μερικούς τόννους για να παρατείνουν την παραμονή τους στον αέρα ή να επιστρέψουν στην βάση τους. Το συγκεκριμένο Stratotanker της 384^ης Μοίρας Εναερίου Ανεφοδιασμού βρισκόταν αρκετές ώρες εν πτήσει. Αρχικά η αποστολή του ήταν ο ανεφοδιασμός δύο τακτικών μαχητικών τον οποίο αφού ολοκλήρωσε επέστρεψε στην ορισθείσα περιοχή αναμονής έχοντας ήδη πάρει καύσιμο από άλλο KC-135.

Για τον Σμηναγό Κερκ Έβανς, πιλότο του 384^th ARS και πρόσφατα πιστοποιημένο στην λήψη καυσίμου, ήταν η πρώτη του αποστολή. «Το να λαμβάνεις καύσιμο από τάνκερ (σε μεγάλο υψόμετρο) είναι ιδιαίτερα απαιτητικό. Ο αέρας είναι πιο αραιός και έχεις λιγότερο έλεγχο επί του αεροσκάφους διότι οι κινητήρες ανταποκρίνονται λιγότερο» επισημαίνει.
Το KC-135 ετοιμαζόταν να γυρίσει στην βάση του όταν το πλήρωμα έλαβε σήμα να αλλάξει πορεία και να σπεύσει να ανεφοδιάσει ένα «αεροσκάφος εγγύς υποστήριξης» το οποίο χρειαζόταν επειγόντως καύσιμο διότι το τάνκερ επιφυλακής που είχε απογειωθεί δεν θα κατάφερνε να φθάσει εγκαίρως. Η επιχείρηση εναερίου ανεφοδιασμού δεν είχε προγραμματισθεί και τα δύο αεροπλάνα βρέθηκαν σε μια ανορθόδοξη κατάσταση, με την επαφή να γίνεται πιο χαμηλά από το ύψος των παρακείμενων ορεινών όγκων της και μάλιστα με κάθοδο για αντιστάθμιση της μικρότερης ταχύτητας του «πελάτη» –ενός AC-130 με «συμβόλαιο θανάτου» για ένα πολύ σημαντικό στέλεχος των ανταρτών.

Σημειωτέον ότι η USAF ποτέ δεν αποκάλυψε τί είδους αεροσκάφος ήθελε βοήθεια στην εν λόγω αποστολή CAS. Το προφίλ ωστόσο του ανεφοδιασμού, το ύψος όπου πραγματοποιήθηκε και η «διαφορά ταχύτητας» τάνκερ-ανεφοδιαζόμενου καταδεικνύουν ότι επρόκειτο για gunship.
Για να γίνουν τα πράγματα ακόμη πιο πολύπλοκα, ο «πελάτης» ενημέρωσε το KC-135 ότι ήθελε 18.000 λίβρες καύσιμο ενώ το τάνκερ είχε μόνο 7.000 λίβρες διαθέσιμες πριν περάσει την ελάχιστη απαιτούμενη ποσότητα καυσίμου (below ‘bingo’) για την ασφαλή επιστροφή του. Παρ’ όλα αυτά, το Stratotanker έδωσε καύσιμο στο AC-130 για να μπορέσει να συνεχίσει την αποστολή. Τώρα το τάνκερ ήταν 12.000 λίβρες ‘below bingo’.

Χωρίς πλέον δυνατότητα επιστροφής, το πλήρωμα του KC-135 άρχισε να εξετάζει τις επιλογές που είχε. Η πρώτη ήταν πορεία προς το κοντινότερο εναλλακτικό αεροδρόμιο. Μόνο που υπήρχαν δύο προβλήματα.
Από τις δύο εγγύτερες βάσεις, η μία ήταν εξαιρετικά επισφαλής καθώς δεχόταν συχνά πυρά. Η άλλη βρισκόταν στο μέσον μιας καταιγίδας. «Πήραμε άδεια να κατευθυνθούμε προς το πλησιέστερο αεροδρόμιο όταν ενημερωθήκαμε ότι ερχόταν ένα άλλο τάνκερ με λίγο περισσευούμενο καύσιμο» θυμάται ο Σμηναγός Έβανς.

Τα KC-135 συναντήθηκαν για έναν δεύτερο ανεφοδιασμό, με το ‘below bingo’ αεροσκάφος να λαμβάνει αρκετό καύσιμο ώστε να συναντήσει το Stratotanker επιφυλακής, χωρίς να απαιτείται προσγείωσή του σε εναλλακτικό αεροδρόμιο. Τελικά, μετά από ένα τρίτο ‘buddy refueling’ το αεροσκάφος μπόρεσε επιτέλους να επιστρέψει στην βάση του έπειτα από 13,5 ώρες στον αέρα!
Με προσεκτικό σχεδιασμό και υψηλό αίσθημα εκπλήρωσης της αποστολής το πλήρωμα του τάνκερ που είχε «στερέψει» εκτέλεσε σε μια έξοδο δυο διαφορετικές αποστολές συμβάλλοντας στην εξουδετέρωση ενός στόχου αξίας. Άλλωστε, όπως λένε στις Μοίρες Εναερίου Ανεφοδιασμού, ‘Nobody kicks ass without tanker gas’. Δεν θα μπορούσε όμως να γίνει αυτό δίχως την σωτήρια παρέμβαση των πληρωμάτων των άλλων δύο KC-135 που την κατάλληλη στιγμή έσωσαν την παρτίδα.

Υπενθυμίζεται ότι δεν έχουν όλα τα KC-135 δυνατότητα λήψης καυσίμου εν πτήσει. Αυτό είναι χαρακτηριστικό των ειδικά τροποποιημένων KC-135RT που πετούν αποστολές SOAR (Special Operations Air Refueling) ανεφοδιάζοντας εναέρια μέσα Ειδικών Επιχειρήσεων υπό την κάλυψη του σκότους, βαθιά μέσα σε εχθρικό εναέριο χώρο, σε μικρό ύψος και με σιγή ασυρμάτου. Τα τάνκερ με την «διπλή ζωή» είναι τα μόνα που διατηρούν τον ναυτίλο στην σύνθεση του πληρώματος.
Μπορεί να μην έχουν όπλα, ωστόσο τα «ιπτάμενα βενζινάδικα» της USAF είναι πραγματικοί πολλαπλασιαστές ισχύος. Δίνουν τον δικό τους σιωπηλό, μονότονο πόλεμο και σπάνια έρχονται στο προσκήνιο. Ναι, τα μαχητικά πρωταγωνιστούν σε ταινίες και τα βομβαρδιστικά γράφουν ιστορία. Πίσω όμως από τις πολεμικές επιχειρήσεις που γίνονται πρωτοσέλιδα βρίσκεται σχεδόν πάντα κάποιο Stratotanker.
Αλέξανδρος Θεολόγου   
Πρώτη δημοσίευση 16/3/2019