Εξωγήινοι θα μπορούσαν να “επανατοποθετούν” ολόκληρα άστρα για να αντισταθμίσουν τις επιπτώσεις της σκοτεινής ενέργειας

Η Κλίμακα Καρντάσεφ, επινοήθηκε το 1964 από τον Ρώσο αστρονόμο Nikolai Kardashev και διαθέτει 3 κλίμακες (τύπος Ι,ΙΙ και ΙΙΙ) με βάση τη δυνατότητα ενός πολιτισμού να εκμεταλλεύεται τους πόρους του πλανήτη του, του άστρου του, ή ολόκληρου του γαλαξία του. Η σκοτεινή ενέργεια ωστόσο που είναι υπεύθυνη για τη διαστολή του σύμπαντος, ίσως αναγκάσει κάποιον εξελιγμένο εξωγήινο πολιτισμό να μεταφέρει κυριολεκτικά άστρα πιο κοντά σε αυτόν, σε μια προσπάθεια να μην απομονωθεί από το υπόλοιπο σύμπαν, αλλά και να μην “ξεμείνει” από ενέργεια.
Μπορεί να ακούγεται ως ένα τραβηγμένο σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ωστόσο σύμφωνα με μελέτη του αστρονόμου και αστροφυσικού Dan Hooper του Fermilab, η “σύλληψη” και “επανατοποθέτηση” ολόκληρων αστεριών σε σημεία που θα είναι πιο κοντινά στο κέντρο ενός υποθετικού εξωγήινου πολιτισμού, θα εξυπηρετούσε στην εξασφάλιση απεριόριστης ενέργειας και στην αποφυγή απομόνωσής του από το υπόλοιπο σύμπαν.
Εξυπακούεται πως ένας τέτοιος εξελιγμένος πολιτισμός θα πρέπει να είναι το λιγότερο στη θέση 2 της Κλίμακας Καρντάσεφ, δηλαδή να μπορεί να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την ενέργεια του μητρικού του άστρου, με μεθόδους όπως η Σφαίρα Ντάισον, που είχε προτείνει τη δεκαετία του ’60 ο διάσημος φυσικός Φρίμαν Ντάισον και πρόκειται για μια θεωρητική σειρά χιλιάδων ή εκατομμυρίων δορυφόρων σε τροχιά γύρω από ένα άστρο που συλλέγουν την ενέργειά του, ή ακόμη και για μια συμπαγής κατασκευή που περικλείει ολόκληρο το άστρο.
Σύμφωνα με τον Hooper, κάτι τέτοιο δε πρόκειται να συμβεί για τουλάχιστον ακόμη 100 δισ. χρόνια, δηλαδή μέχρι το σημείο που η συνεχιζόμενη επέκταση του σύμπαντος, όντως θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο απομόνωσης έναν πολιτισμό. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, τα άστρα που είναι ορατά στην ομάδα γαλαξιών που ανήκει και ο δικός μας γαλαξίας, θα είναι αδύνατο να προσεγγιστούν και δεν θα είναι καν ορατά.
Ο ήλιος μας έχει περίπου 5 δισ. χρόνια ζωής να του απομένουν. Βέβαια ο πλανήτης μας θα έχει καταστεί ακατοίκητος πολύ νωρίτερα, οπότε ή θα πρέπει να βρούμε τρόπους να μετακομίσουμε σε άλλο αστρικό σύστημα, ή να χειραγωγήσουμε άστρα και να τα μεταφέρουμε (μαζί με τη Γη), στο σημείο που θέλουμε, όπως θα έκανε ένας υπερεξελιγμένος εξωγήινος πολιτισμός, σύμφωνα με τον Hooper. Εάν βέβαια φτάσουμε σε αυτό το σημείο, η ανθρωπότητα θα γίνει ένας γαλαξιακός πολιτισμός. Προϋπόθεση για όλα αυτά βέβαια, είναι να επιβιώσουμε της τεχνολογικής παιδικής μας ηλικίας και ανωριμότητας.