Το Bismarck ήταν το πιο φοβερό πολεμικό πλοίο στον κόσμο, ένας υπερόπλο των Ναζί που αποσκοπούσε στη διάσπαση της γραμμής εφοδίων από τις ΗΠΑ που κρατούσε τη Βρετανία ζωντανή στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα πυροβόλα του μπορούσαν να εκτοξεύουν βλήματα ενός τόνου σε απόσταση σχεδόν 40 χιλιομέτρων. Για αυτό το λόγο, το 1941 και ενώ το Bismark εκτελούσε τη πρώτη του πολεμική αποστολή, οι Βρετανοί απάντησαν με ό, τι είχαν. Ένα ερώτημα όμως βασάνιζε τους ιστορικούς για δεκαετίες. Ποιος βύθισε το Bismarck;
Αφού κυνηγήθηκε από ένα στόλο βρετανικών πλοίων και αεροσκαφών, και αφού δέχτηκε δεκάδες βλήματα και τορπίλες, το Bismarck βυθίστηκε 600 μίλια από τις ακτές της Γαλλίας, στις 27 Μαΐου 1941 κατά την όγδοη ημέρα της πρώτης του αποστολής.
Υπήρχε ωστόσο ένα πρόβλημα. Μερίδα ιστορικών υποστήριζε πως το φόβητρο των Ναζί, δεν βυθίστηκε τελικά από τα πολλαπλά βρετανικά χτυπηματα, αλλά επειδή το πλήρωμά του, αποφάσισε εν τέλει να το βυθίσει μόνο του, για να μην πέσει σε εχθρικά χέρια.
Υπό τις διαταγές του καπετάνιου Ernst Lindemann, το Bismarck πραγματοποίησε μόνο μία επιθετική επιχείρηση, τον Μάιο του 1941, με την κωδική ονομασία Rheinübung. Το πλοίο, μαζί με το βαρύ καταδρομικό Prinz Eugen, επρόκειτο να εισέλθει στον Ατλαντικό Ωκεανό και να επιτεθεί στα συμμαχικά πλοία που μετέφεραν προμήθειες από τη Βόρεια Αμερική στη Μεγάλη Βρετανία. Τα δύο πλοία εντοπίστηκαν αρκετές φορές στη Σκανδιναβία και βρετανικές ναυτικές μονάδες αναπτύχθηκαν για να εμποδίσουν τη διαδρομή τους.
Στη πρώτη εμπλοκή των 2 αντιπάλων, το θωρηκτό HMS Hood, το καμάρι του Βρετανικού Ναυτικού, αρχικά ενεπλάκη σε μάχη με τον Prinz Eugen, πιθανόν κατά λάθος, ενώ το HMS Prince of Wales επιτέθηκε στο Bismarck. Στην επακόλουθη μάχη το Hood καταστράφηκε από τα συνδυασμένα πυρά του Bismarck και του Prinz Eugen, που κατάφερε σοβαρές ζημιές και στο Prince of Wales, εξαναγκάζοντάς στο σε υποχώρηση. Ζημιές υπέστη και το Bismarck, αλλά πολύ μικρότερης έκτασης.
Δύο ημέρες αργότερα και ενώ το Bismarck βρισκόταν σε κατεύθυνση προς την κατεχόμενη Γαλλία για επισκευές, δέχτηκε επίθεση από 16 απαρχαιωμένα τορπιλοπλάνα Fairey Swordfish από τον αεροπλανοφόρο HMS Ark Royal. Μία τορπίλη κατέστησε το σύστημα διεύθυνσης του θωρηκτού μη λειτουργικό. Στην τελευταία του μάχη το επόμενο πρωί, το Bismarck υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια της μάχης με δύο βρετανικά θωρηκτά και δύο βαριά καταδρομικά.
Ωστόσο, το βαρύ θωρηκτό των Ναζί, δεν βυθίστηκε από τα δεκάδες εχθρικά χτυπήματα (περί τα 400 βλήματα), αλλά από το ίδιο το πλήρωμά του που πήρε αυτή την απόφαση για να μην πέσει το πλοίο σε εχθρικά χέρια. Από το πλήρωμα των 2.200 ανδρών, μόλις 110 διασώθηκαν.
Οι Γερμανοί ναυτικοί που περισυνελέγησαν από βρετανικά πλοία, ανέφεραν ότι τα εκρηκτικά -που όλα τα πολεμικά πλοία έφεραν- για την (αυτο)βύθιση του Bismarck, εξερράγησαν 30 λεπτά πριν το πλοίο τελικά βουλιάξει. Οι Βρετανοί όμως δεν ήθελαν (και ακόμη δε θέλουν) σε καμία περίπτωση να παραδεχτούν ότι τελικά δεν ήταν αυτοί που πέτυχαν τη βύθιση και οι σχετικές αναφορές δεν ελήφθησαν στα σοβαρά ή υποβαθμίστηκαν μαζί με νεότερες έρευνες που επιβεβαίωναν τον ισχυρισμό.
Είναι βέβαιο πως αργά ή γρήγορα, τα πυρά του Βρετανικού Ναυτικού θα βύθιζαν το Bismarck. Οι Γερμανοί ναύτες ωστόσο, φρόντισαν να τους στερήσουν αυτή την υπέρτατη “τιμή.”
Αρχική δημοσίευση (21/2/2018)
