Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο McMaster και το Ινστιτούτο Max Planck υποστηρίζει ότι οι μετεωρίτες που έπεσαν σε ζεστές λίμνες κατά τα πρώτα χρόνια της Γης, ήταν η αιτία για τη δημιουργία ζωής στον πλανήτη μας. Οι μετεωρίτες έφεραν στοιχεία που βοήθησαν στο σχηματισμό του RNA.
Από την εποχή του Δαρβίνου, οι επιστήμονες συμφωνούσαν γενικά ότι η ζωή στη Γη ξεκίνησε από «ζεστές λίμνες» – ή τη λεγόμενη αρχέγονη σούπα που ήταν πλούσια σε οργανικές ενώσεις. Η ζωή άρχισε στις πιο πρωτόγονες μορφές της από αυτά τα ύδατα πριν από περίπου 3,8 έως 3,95 δισεκατομμύρια χρόνια, αλλά το πώς συνέβη πραγματικά, αποτέλεσε αντικείμενο ατελείωτης μελέτης και συζήτησης. Πρόσφατα, μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο McMaster και το Ινστιτούτο Max Planck στη Γερμανία, επιχείρησε να απαντήσει στο ερώτημα.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), οι ερευνητές με επικεφαλείς τους επιστήμονες του McMaster Ben K.D. Ο Pearce και Ralph Pudritz, μαζί με τους Dmitry Semenov και Thomas Henning του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Max Planck, πρότειναν πως για να καταλάβουμε πώς άρχισε η ζωή, πρέπει να δούμε τη Γη όπως ήταν πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Η ζωή άρχισε σε μια εποχή που η επιφάνεια της Γης μεταβαλλόταν συνεχώς, μετασχηματίζονταν και βομβαρδιζόταν από μετεωρίτες – μερικοί από τους οποίους προσγειώνονταν σε αυτές τις ζεστές λίμνες.
Αυτοί οι διαστημικοί βράχοι έφεραν μαζί τους βασικά στοιχεία που συνέβαλαν στην έναρξη της ζωής, συμπεριλαμβανομένων των βασικών νουκλεοτιδίων που σχημάτιζαν πολυμερή RNA. «Όπως δείχνει η μελέτη μας, η αστρονομία αποτελεί σημαντικό μέρος της απάντησης. Οι λεπτομέρειες για το πώς σχηματίστηκε το ηλιακό μας σύστημα έχουν άμεσες συνέπειες για την προέλευση της ζωής στη Γη «, δήλωσε ο Henning σε δελτίο τύπου. Ένας συνδυασμός υγρών και ξηρών συνθηκών επέτρεψαν στα πολυμερή να δεσμευτούν και τελικά το RNA να αναδιπλασιαστεί, δημιουργώντας ζωή.
Είναι σαφές ότι η ζωή έπρεπε να προκύψει κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης περιόδου στη γεωλογική ιστορία αυτού του πλανήτη, όταν η ατμόσφαιρα δεν ήταν ακόμη πλήρως διαμορφωμένη, όπως διαπιστώθηκε σε άλλη μελέτη. «Αυτό είναι το Άγιο Δισκοπότηρο της πειραματικής χημείας της προέλευσης ζωής«, πρόσθεσε ο Pearce. Αυτό που ήταν κρίσιμο ήταν η δημιουργία RNA που έμαθε να αυτοαναδιπλασιάζεται, πράγμα που τελικά οδήγησε στην ανάπτυξη του DNA. «Το DNA είναι πολύ περίπλοκο για να είναι η πρώτη πτυχή της ζωής που αναδύεται«, λέει ο Pudritz. «Πρέπει να ξεκινήσει με κάτι άλλο, και αυτό είναι το RNA.»
Όλα αυτά τα πρόσφατα ευρήματα που προσθέτουν στις θεωρίες της προέλευσης της ζωής οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα, όπως επεσήμανε ο Pudritz. «Επειδή υπάρχουν τόσες πολλές πληροφορίες από τόσους πολλούς διαφορετικούς επιστημονικού τομείς, είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι όλα μαζί κολλάνε«, ανέφερε στο δελτίο τύπου. «Κάθε βήμα οδήγησε πολύ φυσικά στο επόμενο«. Η μελέτη τους διευκρίνισε ότι αυτές οι αρχέγονες λίμνες είχαν περισσότερες πιθανότητες να περιέχουν τα συστατικά που δημιούργησαν τη ζωή, σε σχέση με τους υδροθερμικούς αγωγούς, που έχουν επίσης προταθεί ως το λίκνο της δημιουργίας της ζωής.
Η πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη των Pearce και Pudritz, έχει εφαρμογές και στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής, δεδομένου πως αν οι μετεωρίτες είναι οι «σπορείς» της ζωής, η πιθανότητα να είναι διαδεδομένη και σε άλλους πλανήτες, είναι πολύ πιθανή.
Σε μια άλλη πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές ανακάλυψαν τα πρώιμα σημάδια της ζωής, αναλύοντας ισότοπα άνθρακα σε ιζηματογενή πετρώματα από το Λαμπραντόρ, μια περιοχή στον βορειοανατολικό Καναδά. Τα δείγματα βράχων χρονολογούνται από μια περίοδο γεωλογικής ιστορίας που λέγεται Αρχαϊκή Εποχή, δηλαδή έως 4 δισ. χρόνια πριν τη σημερινή εποχή.
Η ζωή στον πλανήτη μπορεί να ξεκίνησε πριν από περίπου 3,95 δισεκατομμύρια χρόνια. Πριν από αυτή την ανακάλυψη, η ζωή στη Γη θεωρούταν ότι ξεκίνησε με την εμφάνιση των πρώτων μονοκύτταρων οργανισμών πριν από 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια.
