Τον Φεβρουάριο του 1945 ήταν πλέον σαφές σε όλους πως ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ήδη κριθεί. Από την πλευρά της, η Τουρκία διατηρούσε παραδοσιακά άριστες σχέσεις με τη Γερμανία από τα μέσα του 19ου αιώνα. Γερμανικές εταιρίες είχαν αναλάβει μεγάλα κατασκευαστικά έργα στη χώρα από την οθωμανική περίοδο και στρατιωτική αποστολή είχε αναλάβει την αναδιοργάνωση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, με βάση τα γερμανικά πρότυπα, φροντίζοντας να κατευθύνει τα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα σε γερμανικές βιομηχανίες και ναυπηγεία.
Οι σχέσεις αυτές τους έφεραν σε συμμαχία στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η αγαστή συνεργασία συνεχίστηκε και με το καθεστώς της ναζιστικής Γερμανίας. Το 1941 οι δύο χώρες υπέγραψαν Σύμφωνο Μη Επίθεσης, ενώ τα επόμενα χρόνια η Τουρκία ήταν μεγάλος εμπορικός συνεργάτης του Βερολίνου, εξάγοντας σημαντικές ποσότητες πρώτων υλών (μεταξύ τους και 45.000 τόνων χρωμίτη, σημαντικού υλικού στην παραγωγή αεροσκαφών, αρμάτων και υποβρυχίων) και διατηρώντας μεγάλες χρηματοπιστωτικές σχέσεις.
Η συνέχεια στο Military History
