Πριν λίγες μέρες, μοιράστηκε η συντακτική ομάδα διάφορα ενδιαφέροντα θέματα από την έκθεση αμυντικού υλικού FIDAE 2022. Μια έκθεση που έγινε στη μακρινή Χιλή, εκείνη τη χώρα με το “περίεργο” ναυτικό, που του αρέσει να παίρνει τα καλά μεταχειρισμένα πλοία που θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν και το ΠΝ μας.
ΑΠΟΨΗ – Αναβάθμιση Κανονιοφόρων του ΠΝ, τα ελληνικά Littoral Combat Ships
Πέσαμε λοιπόν σε μια γνωστή μας εταιρεία, που είχαμε δει και στη “δική μας” DEFEA, την ισραηλινή UVision. Η εταιρεία δεν είναι από τις γνωστές αμυντικές του Ισραήλ, αλλά τα προϊόντα της είναι θα λέγαμε πολύ ενδιαφέροντα. Η αλήθεια είναι πως μετά τη DEFEA δεν είχαμε αρκετό χρόνο προκειμένου να ρίξουμε μια βαθύτερη ματιά στα προϊόντα της, αλλά η FIDAE ήταν μια καλή υπενθύμιση. Για ποια προϊόντα μιλάμε; Μα για τη σειρά loitering munition (περιφερόμενο πυρομαχικό) ΗERO.
Τα HERO είναι ουσιαστικά μια μεγάλη “σειρά” πυρομαχικών του είδους, από μικρές φορητές λύσεις με εμβέλεια τα 10 χιλιόμετρα, μέχρι στρατηγικές που φθάνουν τα 200 χιλιόμετρα. Το ενδιαφέρον είναι πως φτάνει σε αυτές τις αποστάσεις και παραμένει στην περιοχή, μέχρι τη στιγμή που είτε θα εντοπίσει το στόχο και θα του επιτεθεί αυτόνομα, ή μέχρι τη στιγμή που θα λάβει εντολή να το κάνει από το χειριστή του.
Βέβαια υπάρχουν διάφορες λύσεις loitering από διάφορες εταιρείες σε αρκετές χώρες, απλά μας κάνει εντύπωση που δεν έχουμε αναπτύξει τέτοιες λύσεις εδώ στη χώρα μας. Η τεχνολογία δεν είναι επιπέδου SeaFire, ενώ θεωρούμε πως υπάρχουν εταιρείες, που έχουν είτε μόνες τους, είτε σε συνεργασία, τη δυνατότητα να παράξουν τέτοια προϊόντα.
Πάντως τα προϊόντα της UVision, όπως το Hero-30, το Hero-120 κι όχι μόνο, είναι θα λέγαμε must για το σύγχρονο πεδίο της μάχης. Για να μην θεωρηθεί πως κάνουμε επιθετικό marketing ή διαφήμιση για λογαριασμό τους, θα πούμε πως αντίστοιχα έχει και η αμερικανική Switchblade, που πλέον είναι κι αυτά combat proven στην Ουκρανία. Ας δούμε όμως τι “μας άρεσε” για το ΠΝ μας.
USN και USMC αλλάζουν δόγμα επιχειρήσεων μετά από 20 χρόνια, ευκαιρία για την Ελλάδα;
Το ΠΝ έγινε ένα από τα πρώτα ναυτικά παγκοσμίως που βάζει σε υπηρεσία τους πυραύλους SPIKE NLOS αλλά και τους SPIKE ER2. Την καινοτομία αυτή δεν τη λες και μικρή, καθώς πλέον μονάδες του Στόλου (κανονιοφόροι τύπου “Μαχητής”), αποκτούν και δυνατότητα πληγμάτων στην εχθρική ενδοχώρα. Το SPIKE NLOS για παράδειγμα μπορεί να καταστρέψει εύκολα, ένα σταθμό επιτήρησης, ή ένα ραντάρ, κοντά στην ακτή. Κάτι ανάλογο είδαμε στο Hero-400 Loitering Munition System.
Οι Ισραηλινοί μας έδωσαν μια καλλιτεχνική απεικόνιση του συστήματος πάνω σε ένα παλιό ινδικό πολεμικό, όπου έχει τοποθετηθεί εκτοξευτής Hero 400. Θα το αγνοούσαμε αλλά ξαφνικά, πιάσαμε το “υπονοούμενο” της UVision.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 4 Δεκεμβρίου 1971: “Operation Trident”, ινδικές πυραυλάκατοι κατακαίνε το Καράτσι
Αντί λοιπόν οι Ινδοί να “πετάξουν” παλιά τους πλοία, μήπως να τα αξιοποιήσουν με την τοποθέτηση σε αυτά μεγάλης εμβέλειας loitering munitions; Και εκεί που λέμε για “Ινδούς” και ινδικό Nαυτικό, μπορούμε να βάλουμε Πολεμικό Ναυτικό. Κι εκεί που λέει UVision, ας βάλουμε όποια εταιρεία θέλουμε. Αλλά γιατί να μην δούμε την ίδια τη UVision εδώ στην Ελλάδα, να συνεργάζεται με ελληνική/ές εταιρεία/ες;
Νέο Ινδικό αντιτορπιλικό INS Visakhapatnam: Μωσαϊκό τεχνολογιών και ξένων κατασκευαστών
Οι σκέψεις που γεννήθηκαν είναι αυτές που κάνουν αυτή τη στιγμή που διαβάζονται αυτές οι γραμμές, πολλοί από τους αναγνώστες μας. Η χώρα μας θα αποσύρει μέσα στην επόμενη δεκαετία 9 γερασμένες φρεγάτες Kortenaer. Τυχόν επένδυση σε αυτές κρίνεται μάλλον υπερβολική, καθώς η ωφέλιμη διάρκεια ζωής των πλοίων δεν δικαιολογεί περαιτέρω σπατάλες. Για μισό λεπτό… τι μας είχατε πει για κάτι ραντάρ NS50 και εκτοξευτές RAM;
Μια επένδυση, έχει αξία αν μετά το τέλος ζωής του πλοίου, αν δεν απαξιωθεί και μεταφερθεί σε άλλο πλοίο. Τι πιο εύκολο λοιπόν από ένα ελαφρύ ραντάρ όπως το NS50 ή ένας χρήσιμος εκτοξευτής RAM, που θα μπορούσε να μεταμοσχευθεί σε επόμενο σκάφος. Την ίδια πρόταση έχουμε κάνει και για βαλλιστικά συστήματα LORA.
Την ίδια θα κάνουμε και τώρα. Ο εκτοξευτής των HERO είναι πολύ απλός, δεν θέλει ούτε θερμοανθεκτικά υλικά (δεν έχουμε ανάφλεξη πυραύλου), ούτε ανθεκτικά μέταλλα (για ψυχρές εκτοξεύσεις όπως πχ ο CAMM), ούτε τίποτα. Ένα μικρό κατευθυνόμενο αεροπλανάκι είναι, που μπορεί με την κεφαλή των 10 κιλών, να κάνει απίστευτη ζημιά σε αποστάσεις ως και 150 χιλιόμετρα μακριά. Και αν φαίνεται “λίγη” η κεφαλή των 10 κιλών, ας σκεφτούμε τι θα κάνει αν πέσει πάνω σε ένα SeaFire, έναν 4πλό εκτοξευτή ΜΜ40 Exocet, RGM-84 Harppon, ή έναν 8-cell Mk41. Ή και γενικότερα πως ένα μικρό βλήμα μπορεί να καταστρέψει τις κεραίες ενός μεγάλου πλοίου, το κατάστρωμα του ελικοπτέρου, τη γέφυρα του κ.ο.κ.
Η σκέψη μας δεν σταματά εκεί. Πηγαίνει και σε μεγαλύτερα μοντέλα της σειρά HERO, όπως για παράδειγμα το HERO 900, που μεταφέρει κεφαλή 20 κιλών σε αποστάσεις 250 χιλιομέτρων! Το σημαντικό είναι πως μπορεί να εκτοξευτεί είτε αυτόνομα, αλλά καλύτερα με μέθοδο man in the loop, με χειριστή, που θα κατευθύνει και θα δίνει εντολές μέχρι την πρόσκρουση στο στόχο.
Ας σκεφτούμε, το ΠΝ να αποκτήσει δυνατότητες πληγμάτων στην εχθρική ενδοχώρα μέχρι και σε αποστάσεις 250 χιλιομέτρων. Για μισό λεπτό! Η ΠΤΗΣΗ δεν ήταν που έλεγε να μην πάρουμε και τους SCALP Naval, που αντί για 250 χιλιόμετρα φτάνουν τα 1.000; Τι μας λέει τώρα, να…
Η συνέχεια στο Naval Defence
