της Sara Daniel, αρχισυντάκτριας του περιοδικού L’ Obs
Αρκεί να αναλύσουμε τις εικόνες που έρχονται από το Νεσκούτσν, βορειοανατολικά του Χάρκοβου, για να το καταλάβουμε: η αντεπίθεση του ουκρανικού στρατού που ξεκίνησε στις 9 Ιουνίου δεν θα οδηγήσει σε μια γρήγορη νίκη όπως φαντάζονταν κάποιοι δυτικοί παρατηρητές, που αρχίζουν να λένε ότι ο πόλεμος διαρκεί υπερβολικά. Σε αυτό το μικρό χωριό της Νότιας Ουκρανίας, όπου η αντεπίθεση του στρατού του Ζελένσκι σημείωσε την πρώτη της νίκη, οι Ρώσοι οχυρώθηκαν και πολέμησαν μέχρι την τελευταία σφαίρα.
Αρνούμενοι να κηδέψουν τους νεκρούς τους που κείτονταν στους δρόμους, οχυρωμένοι σε υπόγεια καταφύγια, κατασκεύασαν, όπως το Ισλαμικό Κράτος στη Μοσούλη, διαδρόμους ανάμεσα στα κτίρια. Κάθε εκατοστό εδάφους που ανακαταλαμβάνεται είναι βαμμένο με αίμα. Και έναν μήνα μετά την έναρξη της αντεπίθεσης, το ένα πέμπτο περίπου του ουκρανικού εδάφους παραμένει στα χέρια των Ρώσων.
Αιφνιδιασμένοι από την ευελιξία της ουκρανικής στρατιωτικής μηχανής, και το θάρρος ενός λαού που ενέπνευσε τη Δύση, οι αναλυτές παρακολουθούν όλα τα σημάδια της ρωσικής αποσύνθεσης. Από αυτή την άποψη, η αποτυχημένη ανταρσία του Πριγκόζιν αποτελεί την απόδειξη της υπονόμευσης της εξουσίας στο Κρεμλίνο από εμφυλίους πολέμους. Η ανταρσία αυτή φάνηκε να ήρθε την καταλληλότερη στιγμή της αντεπίθεσης. Παρ’ όλα αυτά, η εξέγερση δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις που έδωσε στον Τύπο, ο τετράστερος στρατηγός Βαλέρι Ζαλούζνι εξέφρασε στην Washington Post τη δυσαρέσκειά του για τα σχόλια πολλών δυτικών στρατιωτικών αναλυτών σε σχέση με τις «καθυστερήσεις» της ουκρανικής αντεπίθεσης. Τα δυτικά επιτελεία, είπε, δεν κλήθηκαν ποτέ να εξαπολύσουν μια χερσαία επίθεση χωρίς υπεροχή στον ουρανό -κι όμως αυτό ακριβώς ζητούν από τους Ουκρανούς. «Ο πόλεμος», είπε, «δεν είναι ένα θέαμα που κοιτάζει ο κόσμος και στο οποίο μπορεί να στοιχηματίσει. Κάθε μέρα, κάθε μέτρο, ανακαταλαμβάνεται με αίμα».
Ο στρατηγός διαθέτει μια οθόνη που δείχνει σε πραγματικό χρόνο όλα όσα συμβαίνουν στον ουκρανικό ουρανό -κι αυτό επίσης τον εξοργίζει. «Μερικές φορές τηλεφωνώ στον Αμερικανό ομόλογό μου και του λέω, ”αν δεν λάβω 100.000 οβίδες αυτή την εβδομάδα θα σκοτωθούν 1.000 στρατιώτες. Μπες στη θέση μου!”»
Όπως υπενθύμισε βέβαια τον Φεβρουάριο ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, τα πυρομαχικά που χρησιμοποιούνται στο μέτωπο της Ουκρανίας ξεπερνούν τις παραγωγικές δυνατότητες του οργανισμού. Αλλά και ο Ουκρανός στρατηγός δεν υποτιμά τον εχθρό. Ο Γκερασίμοφ, λέει, «είναι ο ευφυέστερος όλων». Θα υπάρξει επίθεση της Ομάδας Βάγκνερ από βορρά; Πρέπει να φοβόμαστε έκρηξη στον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια; Ο Ζαλούζνι δεν αποκλείει τίποτα. Αυτό που ξέρει, όσο κι αν δεν αρέσει στους δυτικούς παρατηρητές, είναι πως ο πόλεμος θα κρατήσει πολύ.
