«Είναι κοινή πεποίθηση ότι μόνο με σύμπραξη δύνανται να τύχουν διαχείρισης τα προβλήματα και οι επιμέρους συνθήκες αστάθειας, αλλά και να αξιοποιηθούν στο μέγιστο βαθμό οι προοπτικές στην ευρύτερή μας περιοχή», υπογράμμισε ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, Νίκος Χριστοδουλίδης, μετά την ολοκλήρωση του «Φόρουμ Φιλίας».
«Τόσο οι δράσεις όσο και οι διευρυμένες συναντήσεις που πραγματοποιούμε, ανά τακτά πλέον χρονικά διαστήματα, δεν έχουν χαρακτήρα παιγνίου μηδενικού αθροίσματος, ούτε στοχεύουν στον αποκλεισμό οποιασδήποτε χώρας», ανέφερε και πρόσθεσε:
«Το αντίθετο, είναι ανοιχτές προς όλες τις χώρες που επιθυμούν, πάντα στη βάση μιας θετικής προσέγγισης, να συμβάλλουν στην εμβάθυνση της συνεργασίας και κατ’ επέκτασιν της ειρήνης στην περιοχή μας. Αυτό αποδεικνύεται εξάλλου και από τον ολοένα διευρυμένο αριθμό συμμετοχής».
Όπως τόνισε ο κ. Χριστοδουλίδης, «η χωρίς προηγούμενο κρίση της πανδημίας έχει αναδείξει τόσο τη σημασία της συνδεσιμότητας, όσο και της αλληλοεξάρτησης των χωρών, ενώ περαιτέρω αναδεικνύει τη σημασία της περιφερειακής συνεργασίας».
«Όλες και όλοι συμφωνούμε στο προφανές, ότι καμία χώρα από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις τεράστιες οικονομικές, γεωπολιτικές και άλλες προκλήσεις που βρίσκονται ενώπιόν μας», επεσήμανε.
Ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών υπογράμμισε τη δέσμευση των συμμετεχόντων προς την κατεύθυνση της συνέχισης και περαιτέρω εμβάθυνσης της συνεργασίας τους.
«Πιστεύω ακράδαντα ότι στα περιφερειακά προβλήματα και στις περιφερειακές προκλήσεις απαιτούνται λύσεις που προέρχονται πρώτα και πάνω από όλα από την περιοχή», σημείωσε.
«Ενώ το αφήγημα που επικρατεί σε διεθνές επίπεδο για την περιοχή μας χαρακτηρίζεται από αντιπαραθέσεις, προβλήματα και συγκρούσεις, οι χώρες της περιοχής, μέσα από τη συνεργασία τους, χτίζουν ένα διαφορετικό, εναλλακτικό αφήγημα, αυτό των συνεργειών, της συνεργασίας, του κοινού οράματος για μια περιοχή που θα ευημερεί, θα αναπτύσσεται, θα χαρακτηρίζεται από σταθερότητα».
Μια περιοχή που «θα επιλύει τα όποια προβλήματα και τις διαφορές στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, του διαλόγου, της ανάγκης επικράτησης σχέσεων καλής γειτονίας και σίγουρα μακριά απ’ τις όποιες προσεγγίσεις που θυμίζουν άλλες εποχές και αποσκοπούν στην επιβολή λύσεων, εκτός της διπλωματίας και του Διεθνούς Δικαίου».
