Μπορεί την επικαιρότητα να την μονοπωλούν οι βαλλιστικοί πύραυλοι κι οι πύραυλοι πλεύσης (κρουζ), όμως στον σχεδιασμό μίας αποφράδας πυρηνικής αναμέτρησης, είτε μαζικής είτε περιορισμένης, τα τακτικά πυρηνικά σε μη καθοδηγούμενες βόμβες ελεύθερης πτώσης έχουν ακόμα αναπόσπαστο ρόλο.
Στο δυτικό οπλοστάσιο τον ρόλο αυτόν τον καλύπτει η κλασική βόμβα ελεύθερης πτώσης B61, η εξέλιξη της οποίας έχει φτάσει πλέον στην έκδοση Β61-12. Κύριο χαρακτηριστικό των βομβών αυτών είναι το λεγόμενο “variable yield”, δηλαδή η ικανότητα ρύθμισης της ισχύος της έκρηξης πριν την πτήση, ανάλογα με τις επιθυμητές επιπτώσεις και τις ιδιότητες (διαστάσεις, αντοχές κτλ) του στόχου. Η ισχύς της αναφέρεται ότι μπορεί να κυμανθεί από 0,3 κιλοτόνους, μέχρι 340.
Η αμερικανική Αεροπορία διεξήγαγε πρόσφατα μία δοκιμή της συγκεκριμένης βόμβας, αυτή τη φορά με στρατηγικό βομβαρδιστικό αεροσκάφος Β-2 Spirit, σύμφωνα με δηλώσεις Αμερικανού πτέραρχου. Μέχρι σήμερα ο κλάδος έχει διεξάγει συνολικά 26 δοκιμές κατευθυνόμενης πτήσης, μηχανικής και ανάπτυξης για το συγκεκριμένο όπλο.
Η τελευταία έκδοση της βόμβας έχει 3 φορές μεγαλύτερη ακρίβεια από τους προκατόχους της. Θα μπορεί να πλήξει πλέον και θωρακισμένους ή / και υπόγειους στόχους, ενώ σ’ αυτό το σενάριο η ισχύς της ρυθμίζεται στους 50 κιλοτόνους, περίπου τέσσερεις φορές την ισχύ της βόμβας που ισοπέδωσε το Ναγκασάκι το 1945.
Η Β61 είναι πιστοποιημένη με τα περισσότερα στρατηγικά και τακτικά αεροσκάφη του αμερικανικού οπλοστασίου. Γίνονται εργασίες για την πιστοποίησή του και με το F-35, όπου έχουν γίνει ήδη πτήσεις αρχικών δοκιμών με αδρανείς βόμβες.
