Του Γιώργου Καλλινίκου, από τον “Φιλελεύθερο” Κύπρου
Επιστολή “βόμβα” ανατινάζει τα θεμέλια της Εθνικής Φρουράς στην Κύπρο και οι κραδασμοί φτάνουν μέχρι και το Προεδρικό, αφού η υπογραφή δεν ανήκει σε οποιονδήποτε τυχαίο μέλος του σώματος ασφαλείας αλλά στον ίδιο τον Υπαρχηγό, τον Αντιστράτηγο Λουκά Χατζημιχαήλ.
Στην επιστολή, η οποία εστάλη σε όλα τα στελέχη της Εθνικής Φρουράς, μέλη του Συνδέσμου Αξιωματικών Κυπριακού Στρατού (ΣΑΚΣ), ο Υπαρχηγός προβαίνει σε μια συγκλονιστική αναφορά: «Μετά από 41 έτη στον στρατό και 37 στην ενεργή υπηρεσία, έζησα τον απόλυτο εξευτελισμό (ως απόρροια της διαμαρτυρίας μου, για όσα συμβαίνουν στην Εθνική Φρουρά, τους τελευταίους 10 μήνες), σε μία προσπάθεια υποβάθμισης του θεσμού και της αξίας του Κύπριου Υπαρχηγού, του αρχαιότερου εν ενεργεία Κύπριου Αξιωματικού και κατά συνέπεια και του ίδιου του Κύπριου Αξιωματικού».
Στην ίδια επιστολή-βόμβα, ο κ. Χατζημιχαήλ αναφέρεται σε «αρχοντες» οι οποίοι κρίνουν υποτιμητικά τον Κύπριο αξιωματικό, υπαξιωματικό και ΣΥΟΠ, γεγονός το οποίο μεταφέρει το βάρος της ευθύνης στην όλη υπόθεση στην ηγεσία του υπουργείου Άμυνας και στην ηγεσία του ΓΕΕΦ (σ.σ. ΠΤΗΣΗΣ: δηλαδή στον υπουργό Βασίλη Πάλμα και στον Ελλαδίτη Αντιστράτηγο Γεώργιο Τσιτσικώστα).
Το πλήρες κείμενο της ανοικτής επιστολής του κ. Λουκά Χατζημιχαήλ είναι το ακόλουθο:
«Ένεκα της ενδεχόμενης αφυπηρέτησης μου, αφού στις 31 Αυγούστου 2024, ολοκληρώνεται ο αρχικός διορισμός μου, στα θεσμικά καθήκοντα του Υπαρχηγού της Εθνικής Φρουράς, του αρχαιότερου εν ενεργεία Κύπριου Αξιωματικού της Δύναμης, αισθάνομαι την ανάγκη, να επικοινωνήσω μαζί σας και για τον λόγο αυτό, ζήτησα την κοινοποίηση της παρούσας επιστολής, στα μέλη του ΣΑΚΣ.
Παραμείνατε ακλόνητοι, σταθεροί, αποφασιστικοί κι αδιαπραγμάτευτοι, στις επάλξεις. Αγαπήστε παθολογικά την Εθνική Φρουρά, τη δεύτερη και για κάποιους εξ ημών, την πρώτη μας οικογένεια. Το οφείλουμε, σε αυτούς που έφυγαν, σε αυτούς που ζουν, σε αυτούς που θα ‘ρθουν, αλλά πρωτίστως, το οφείλουμε στον όρκο που δώσαμε νεαρά παιδιά, ως πιστοί και φιλότιμοι στρατιώτες.
Μην ξεχνάτε ποτέ ότι, είστε ότι πολυτιμότερο έχει αυτή η ημι-κατεχόμενη μικρή μας Πατρίδα. Είστε ότι καλύτερο υπάρχει σήμερα, σε ποιότητα, οργάνωση, αποδοτικότητα, στην ευρύτερη δημόσια υπηρεσία και δεν έχετε να ζηλέψετε κάτι ή το οτιδήποτε (σε ατομικό επίπεδο, από απόψεως ποιότητας, ετοιμότητας και κυρίως εκπαίδευσης), από οποιοδήποτε άλλο στέλεχος, οποιουδήποτε άλλου στρατού ή υπηρεσίας. Μπορεί οι λοιπές ένοπλες δυνάμεις, να είναι σε καλύτερο επίπεδο εξοπλισμού, με μη συγκρινόμενα μέσα και οπλισμό, προϋπολογισμούς, σχολές και διεθνείς εμπειρίες, αλλά το έχετε αποδείξει στα πεδία των κοινών μας ασκήσεων και διαγωνισμών, ότι, δεν υπολείπεστε δυνατοτήτων και ικανοτήτων, από κανέναν άλλο. Η εμπειρία και η γνώση μου, για το επίπεδο του Κύπριου Αξιωματικού, Υπαξιωματικού, αλλά και των ΣΥΟΠ, μου δίνει τη δυνατότητα να εκφράζω με βεβαιότητα, την εμπιστοσύνη μου, σε/για εσάς και στο προσωπικό, το οποίο διοικείτε.
Γι’ αυτό, σας προτρέπω να μην δεχθείτε ποτέ, τον οποιοδήποτε εξευτελισμό ή την όποια προσπάθεια μείωσης της προσωπικότητάς σας, με απώτερο στόχο και σκοπό την προσπάθεια υποβάθμισης του Κύπριου Αξιωματικού, από όπου κι αν προέρχεται. Μην αποδεχθείτε ποτέ, την όποια προσπάθεια υποβάθμισης των δυνατοτήτων και ικανοτήτων του προσωπικού της Δύναμης (περιλαμβανομένου του ενεργού δυναμικού, αλλά και των εφέδρων/εθνοφυλάκων μας). Γιατί αυτής της Εθνικής Φρουράς, της κύριας Δύναμης αποτροπής, αλλά και υπό προϋποθέσεις, της Δύναμης που σαν έλθει η ευλογημένη μέρα, θα κληθεί να αποκαταστήσει τις συνέπειες της εισβολής, την οποία ο κυπριακός ελληνισμός, αποδέχεται, στηρίζει και υποστηρίζει, με όλο του το είναι, αλλά και με τα παιδιά του, τα οποία μας εμπιστεύεται για να υπηρετήσουν, εσείς αποτελείτε τους ακούραστους στυλοβάτες της. Ουδείς άλλος.
Κι αν κάποιοι «άρχοντες», κρίνουν τον Κύπριο Αξιωματικό-Υπαξιωματικό και ΣΥΟΠ, υποτιμητικά (με εμπάθεια και ζηλοτυπία) και θεωρούν ότι, η σημερινή Εθνική Φρουρά, υπολείπεται δυνατοτήτων, συγκρινόμενη με λοιπές ένοπλες δυνάμεις, υποστηρίζοντας ότι, θα μπορούσε να βρίσκεται σε καλύτερο επίπεδο, ας «ξεπεζέψουν», για να δουν από κοντά, τον πραγματικό θησαυρό της Εθνικής Φρουράς, το προσωπικό της.
Απόλυτα πεπεισμένος για την ορθότητα των λόγων μου, αφενός μεν, σας καλώ, στην αγάπη σας προς την Πατρίδα και την Εθνική Φρουρά, να συνεχίσετε να τους διαψεύδετε καθημερινά, με την εργατικότητα, αλλά κυρίως, με την ποιότητα της εκπαίδευσης και της ετοιμότητάς σας. Αφετέρου δε, προτρέπω τους ίδιους, να μελετήσουν την 60χρονη ιστορία της Εθνικής Φρουράς, μέσα από τον «πίνακα διατελεσάντων αρχηγών» της και εκεί, θα επιλυθούν όλες, μα όλες οι απορίες και αμφισβητήσεις τους.
Είχα την τιμή, ως Αξιωματικός, να υπηρετήσω κατά σειρά στις, 287 ΜΤΠ, 391 ΤΠ, 231 ΜΤΠ, 215 ΜΤΠ, ΛΣΝ, 651 ΜΤΠ, 213 ΤΠ, 6ο ΣΠ, 231 Μ/Κ ΤΠ, 9ο ΣΠ, ΓΕΕΦ/ΔΕΠΙΧ, ΥΠΕΣ (Τμήμα ΠΣΕΑ και Διαχείρισης Κρίσεων), ΓΕΕΦ/ΔΕΠΙΧ, ΓΕΕΦ/ΔΑ΄Κ, 7η Μ/Κ ΤΑΞ ΠΖ και Επιχειρησιακό Στρατηγείο. Είχα την ευλογία, να διοικήσω τον ΛΣΝ, με 3 μόνο στελέχη και 78 ΣΝ, το 213 ΤΠ, με 14 στελέχη και 285 οπλίτες (με 18 φυλάκια και 27 φυλασσόμενα σημεία) και το 231 Μ/Κ ΤΠ, με 35 στελέχη και 220 οπλίτες, όταν αποτελούσε (με το 286 Μ/Κ ΤΠ) την μία εκ των δύο Μονάδων αποτροπής, επί αρχηγίας Μπισπίκα.
Είχα όμως και την ύψιστη τιμή, να διοικήσω επί 2 έτη (2015-2017) και τη Δύναμη Πολιτικής Άμυνας, γνωρίζοντας και μαθαίνοντας στην πράξη, από τους καλύτερους εθελοντές, τι εστί εθελοντισμός, αλτρουισμός και ανιδιοτελής αγάπη προς την Πατρίδα και τον συνάνθρωπο. «Πολέμησα» δε, μαζί τους, στην τεραστίων διαστάσεων φωτιά, στην περιοχή της Σολέας, το 2016.
Αναλαμβάνοντας τη διοίκηση της 7ης Μ/Κ ΤΑΞ ΠΖ, τον Μάιο του 2020, βίωσα μία πρωτόγνωρη εμπειρία και αντιλήφθηκα τις ατελείωτες δυνατότητες του Κύπριου Αξιωματικού και του συνόλου των στελεχών/ΣΥΟΠ της Εθνικής Φρουράς και ενθουσιάστηκα από το πάθος, την όρεξη και την ποιότητα, που αναβλύζει από τα νεότερα μας στελέχη (Αξιωματικούς/Υπαξιωματικούς). Τα ίδια συναισθήματα, σχηματίζονταν και σε κάθε μου επίσκεψη, στα στρατόπεδα, στα φυλάκια και στα πεδία ασκήσεων, των Σχηματισμών και Μονάδων μας, τους τελευταίους 22 μήνες, ως Υπαρχηγός της Δύναμης.
Αυτά ήθελα να μεταφέρω και παράλληλα να δω το προσωπικό μας, σε μία ακόμη επίσκεψή μου, ίσως την τελευταία της καριέρας μου, σε όλα τα στρατόπεδα/ φυλάκια/υπηρεσίες της Εθνικής Φρουράς, από 25 Ιουν μέχρι και 26 Ιουλ 2024.
Δυστυχώς, μου απαγορεύτηκε. Μετά από 41 έτη στον στρατό και 37 στην ενεργή υπηρεσία, έζησα τον απόλυτο εξευτελισμό (ως απόρροια της διαμαρτυρίας μου, για όσα συμβαίνουν στην Εθνική Φρουρά, τους τελευταίους 10 μήνες), σε μία προσπάθεια υποβάθμισης του θεσμού και της αξίας του Κύπριου Υπαρχηγού, του αρχαιότερου εν ενεργεία Κύπριου Αξιωματικού και κατά συνέπεια και του ίδιου του Κύπριου Αξιωματικού, ως οντότητα, αφού μου απαγορεύτηκε, να επισκεφθώ τους χώρους, στους οποίους βίωσα, μερικά από τα καλύτερα μου χρόνια. Και αυτό, επειδή προφανώς, δεν αντιλαμβάνονται αυτήν την ανάγκη, ενός Αξιωματικού με ενεργή συμμετοχή στο στράτευμα. Μία ανάγκη, που ΜΟΝΟ όταν περπατήσεις την ΠΓΑ, όχι μία, αλλά 3 φορές στην καριέρα σου, από το Φ. «ΕΛΕΓΧΟΣ», μέχρι το Φ. «ΚΑΠΠΑΡΙ», όταν διανυκτερεύσεις στα Φ. «ΚΑΜΕΝΗ», «ΙΣΤΟΣ», «ΠΕΡΙΒΟΛΙ», 303/211 ΤΠ, 208/213 ΤΠ (ως Διοικητής), «ΣΚΑΣΜΑΤΑ», «ΝΤΕΠΟΖΙΤΟ» (62 ΤΕΘ), «ΑΣΠΡΟΜΟΥΤΤΗ», αντιλαμβάνεσαι. Μία ανάγκη, η οποία ασφαλώς δεν μπορεί να γίνει κατανοητή, όταν στερείσαι βιωματικών εμπειριών, που σε φέρνουν μία μόλις ανάσα, από θερμό επεισόδιο, με απρόβλεπτες καταστάσεις. Και στην καριέρα μου, βίωσα έντονα, δύο τέτοια επεισόδια, ως Διοικητής του 213 ΤΠ, τα Χριστούγεννα του 2004 και ως Διοικητής της 7ης Μ/Κ ΤΑΞ ΠΖ, τον Σεπτέμβριο του 2020. Και ασφαλώς, δεν μπορεί να γίνει κατανοητή από άτομα, ένστολους και μη, που ακόμη θεωρούν την ακριτική μας Αθηαίνου, ως μέρος της νεκρής ζώνης.
Θλίβομαι πραγματικά, με όσα συμβαίνουν, όμως η θλίψη, δεν μου μειώνει την υπέρμετρη ικανοποίηση, να αισθάνομαι απόλυτα πλήρης, ως Αξιωματικός, γεμάτος όμορφες στιγμές και εμπειρίες και γι’ αυτό ευγνωμονώ τον Θεό μας, ο οποίος μου χάρισε απλόχερα, όσα δεν περίμενα.
Και αν η 31η Αυγούστου 2024, είναι πράγματι η τελευταία μου ημέρα, ως Υπαρχηγός, τότε θα φύγω περήφανος, για όσα πετύχαμε μαζί, στα πεδία των ασκήσεων και στα επιτελεία, παίρνοντας παράλληλα μαζί μου, ένα μπαούλο, γεμάτο αναμνήσεις, αλλά και πλημμυρισμένο, από την ανιδιοτελή σας αγάπη, όπως την ένοιωσα τις τελευταίες 40 ημέρες, η οποία με υποχρεώνει, μέσα από την καρδιά μου, να σας εκφράσω το μεγαλύτερο «ευχαριστώ».
Αν όμως, άλλες είναι οι βουλές του Πανάγαθου, τότε, να είστε σίγουροι πως, έχουμε ακόμη αρκετή δουλειά να επιτελέσουμε, για την Εθνική Φρουρά και για την Κύπρο μας.
Καλή συνέχεια, με διάκριση, επιμονή, υπομονή και ταπεινότητα».
Αντγος Λουκάς Χατζημιχαήλ, ΥΠΑΡΧΗΓΟΣ