To ενδιαφέρον του Ελληνικού Στρατού για αμφίβια οχήματα AAV-7A1 είναι παλιό. Δυστυχώς, τα οχήματα αυτά σπανίζουν ακόμη και στους Αμερικανούς Πεζοναύτες, ενώ πολλά έχουν απωλεσθεί στις επιχειρήσεις τις τελευταίες δεκαετίες. Το σχέδιο του AAV-7 είναι πολλών ετών μεν, αλλά σαν όχημα, με την επιχειρησιακή του αξία, δεν έχει καταφέρει να ξεπεραστεί ακόμη. Ακόμη, η έλλειψη διαθέσιμων μεταχειρισμένων AAV οδήγησε τους Τούρκους στο να παράξουν, ή να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν, έναν κλώνο του.
Εξετάζεται η προμήθεια AAV-7 για τους Πεζοναύτες, μια τίμια αναβάθμιση
Βέβαια, το κόστος κατασκευής μιας νέας γραμμής παραγωγής, είναι πολλαπλάσιο από τα οφέλη. Θεωρούμε δεδομένο πως οι Τούρκοι επιχείρησαν να προμηθευτούν μεταχειρισμένα AAV-7 από τις ΗΠΑ, αλλά αυτά δεν ήταν διαθέσιμα πριν κάποια χρόνια. Επίσης, οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά πως τα οχήματα αυτά ανατρέπουν ισορροπίες στο Ανατολικό Αιγαίο καθώς μετά, η απόβαση σε οποιοδήποτε ελληνικό νησί, θα ήταν πανεύκολη υπόθεση. Αυτός είναι κι ο λόγος που οι “γείτονες” ετοιμάζουν το τουρκικό AAV-7.
Στην Ελλάδα, δεν έχουμε τέτοια πολυτέλεια, για νέα οχήματα ή νέες γραμμές παραγωγής. Παρά τα όσα έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς τις τελευταίες δεκαετίες για BMP-3F, Arigator κ.λπ., μόνο το αμφίβιο της BAe Systems μπορεί να εκπληρώσει τις αποστολές που θέλουν οι Έλληνες Πεζοναύτες. Για τους Πεζοναύτες, το ΓΕΕΘΑ σχεδιάζει μια δυναμική αναβάθμιση, και μετατροπή τους σε μια αμφίβια δύναμη κρούσης, με εξοπλισμό ανάλογο των US Marines, κι όχι τη χρήση τους ως Επίλεκτο Πεζικό που αποβιβάζεται από πλοία.
Τα AAV-7 ήταν ανέκαθεν ο κρυφός πόθος του ΓΕΣ για τους Πεζοναύτες. Τα σκάφη αυτά, αν και παλαιά, έχουν σχεδιαστεί να φέρνουν τους επιβάτες τους ασφαλείς και στεγνούς στην ακτή, ενώ την ίδια στιγμή, μπορούν και να τους προστατεύσουν. Θα λέγαμε πως είναι λιγότερο αμφίβια οχήματα, και περισσότερο πλοιάρια με θωράκιση και ερπύστριες. Δεν είναι τυχαίο που πολλές χώρες το έχουν επιλέξει, παρά τις δυνατότητες που είχαν να δημιουργήσουν οι ίδιες κάποια καλύτερη λύση (εκτός κι αν πιστεύουμε πως η Ιταλία, ή η Ν.Κορέα δεν μπορούν να σχεδιάσουν κάτι αντίστοιχο ή και καλύτερο).
Οι Αμερικανοί αποσύρουν τα AAV-7, εμάς μας κάνουν για τους Πεζοναύτες μας;
Επίσης οι US Marines τα εκσυγχρονίζουν, ενώ έχουν κι άλλη μια ιδιαιτερότητα. Καθώς τα οχήματα, δεν είναι απλώς… “οχήματα”, αλλά περίπλοκες μηχανολογικές κατασκευές, που πρέπει να αποδίδουν άψογα στο νερό, καθώς μεταφέρουν ως 24 στελέχη. Συνεπώς, θα δεχτούμε πολλά, αλλά όχι να τα λέμε άχρηστα ή “σαπάκια”, όπως συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια για οτιδήποτε προέρχεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Όπως καλά γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, τα οχήματα του είδους είναι διακαής πόθος της νέας ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ από το 2019 κιόλας. Το ενδιαφέρον ήταν παλιότερο, αλλά υπήρχε πολύ μεγάλο πρόβλημα να εξευρεθούν τα οχήματα στην κατάλληλη κατάσταση. Το θέμα είχε θίξει και ο ΥΕΘΑ σε συναντήσεις με ομολόγους του στις ΗΠΑ, ενώ έχει πιέσει την αμερικανική πλευρά, σε κάθε ευκαιρία, κι ο ΑΓΕΕΘΑ. Το θέμα τελικά πρέπει να “έκλεισε” θετικά για εμάς, μετά την επίσκεψη του ΑΓΕΣ πέρσι προς το τέλος του χρόνου στις ΗΠΑ.
Οι παραδόσεις των KAAV-7A1 στις Φιλιππίνες ολοκληρώνονται στον Αύγουστο
Αν και αρχικά, ο σχεδιασμός ήταν να αγοραστούν 18-22, τελικά, όπως είχε αποκαλύψει αμυντική ιστοσελίδα (Δούρειος), ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος, ή 76 οχήματα! Αυτό που σήμερα αποκλειστικά μεταφέρει η ΠΤΗΣΗ, είναι πως τελικά δεν θα είναι απλά κάποια μη εκσυγχρονισμένα AAV-7A1, αλλά η “τελευταία” έκδοση, εκσυγχρονισμένη και απολύτως επιχειρησιακή, από το επιχειρησιακό απόθεμα των Αμερικανών Πεζοναυτών.
AAV-7: Πανάκεια, ή λύση ανάγκης για τους Έλληνες Πεζοναύτες;
Για ποια έκδοση μιλάμε; Για το όχημα που προήλθε από το Assault Amphibious Vehicle Reliability, Availability, Maintainability/Rebuild to Standard (AAV RAM/RS) Program που ξεκίνησε το 1997. Το AAV RAM/RS ουσιαστικά επανέφερε τα AAV-7 στις αρχικές τους προδιαγραφές, με αντικατάσταση σημαντικών μηχανικών υποσυστημάτων. Έτσι, αντικαταστάθηκε ο κινητήρας και η ανάρτηση με αυτές από το M2 Bradley. Έτσι, η απόσταση από το έδαφος επέστρεψε στις 16 ίντσες (40,6 cm), εξισορροπώντας τα επιπλέον βάρη που είχαν προστεθεί, ενώ η αυξήθηκε η ιπποδύναμη, με την αναλογία ίππων ανά τόνο να πηγαίνει πλέον από το 13:1 στο 17:1. Επίσης, μειώθηκε το κόστος συντήρησης τους.
Τα οχήματα όπως είπαμε και παραπάνω, δεν αντικαθίστανται σε αμερικανική υπηρεσία, καθώς ο πιθανός διάδοχος τους κρίθηκε πανάκριβος και ανεπαρκής, και ακυρώθηκε. Θα υπάρξει μια συμπλήρωση εκεί με τροχοφόρα αμφίβια, αλλά η αγορά/παραλαβή AAV-7 είναι μονόδρομος, αν θέλουμε να εξελίξουμε τους Έλληνες Πεζοναύτες σε μια δύναμη ευέλικτη, που θα μπορεί να ενισχύει νησιά, με ίδιες δυνάμεις. Οι Αμερικανοί Πεζοναύτες, δεν τα αποσύρουν, απλά θα τα χρησιμοποιούν σε καιρό ειρήνης μόνο σε ξηρά, αλλά σε περίοδο κρίσεων θα πέσουν κανονικά στη θάλασσα.
Με τα AAV-7A1 σε ελληνική υπηρεσία, οι Ένοπλες Δυνάμεις αποκτούν δυνατότητα island hoping. Έτσι, μπορεί πλέον το ΓΕΕΘΑ να σχεδιάζει σύνθετες επιχειρήσεις, με παράλληλη ενίσχυση ή ανακατάληψη νησιών από ταχύπλοα, ελικόπτερα, αλλά και AAV-7A1. Τα οχήματα, μπορούν να κινούνται αυτόνομα από νησί σε νησί αν χρειαστεί, δίνοντας πρωτόγνωρες επιχειρησιακές δυνατότητες.
Ανανέωση της 32ας Ταξιαρχίας Πεζοναυτών. Προς μια Ελληνική Αμφίβια Εκστρατευτική Δύναμη
Αυτό που ξέρουμε είναι πως τα οχήματα δεν θα παραδοθούν μόνο σε καλή κατάσταση και αναβαθμισμένα, αλλά θα έρθουν και εντελώς δωρέαν, με την ελληνική πλευρά να πληρώνει μόνο το κόστος μεταφοράς (όπως συμβαίνει και με τα Μ1117). Σε ότι αφορά τον οπλισμό, καθώς δεν έχει αφαιρεθεί ακόμη, υπάρχουν σημαντικές πιθανότητες να έλθουν και οπλισμένα.
Επιπλέον αμφίβια τεθωρακισμένα για τους πεζοναύτες της Ινδονησίας, η περίπτωση του ΒΤ-3
Κλείνοντας, θα πούμε πως λίαν συντόμως η ελληνική πλευρά θα αποστείλει σχετικό LoR για τα οχήματα, αλλά στο ενδιάμεσο η αμερικανική πλευρά έχει δεσμεύσει τα οχήματα υπέρ της χώρας μας (φυσικά όχι αιωνίως). Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως τα αξιόμαχα οχήματα του τύπου είναι λίγα, και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως το κόστος αγοράς, ακόμη και σαν μεταχειρισμένα, σε φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν ιδιαίτερα υψηλό.