To ΠΝ βρίσκεται αυτή την περίοδο, στη φάση της προκαταρκτικής εξέτασης των τεχνικών χαρακτηριστικών για την αγορά νέων φρεγατών. Μάλλον είμαστε άδικοι με τους Επιτελείς, όταν λέμε για γίνεται εξέταση “προκαταρκτική”, διότι το ΠΝ έχει μελετήσει σε βάθος τις δυνατότητες όλων των προτάσεων που έχουν φτάσει στη Λεωφόρο Μεσογείων, και μάλιστα ενδελεχώς. Αν και δεν έχει γίνει διαγωνισμός, εντούτοις υπάρχει μια πληθώρα στοιχείων που έχουν ταξινομηθεί και μελετηθεί, και μελετούνται αυτή τη στιγμή που διαβάζονται οι γραμμές αυτές, διεξοδικά.
Φυσικά δεν υπάρχει καμία απορία στο ΓΕΝ για τις γαλλικές φρεγάτες FDI. Το ΠΝ είναι ίσως το μόνο Ναυιτκό στον πλανήτη που ξέρει τόσα πολλά για το πλοίο, δεν θα διστάσουμε να πούμε πως ίσως ξέρει περισσότερα κι από το Γαλλικό Ναυτικό. Επί δυο χρόνια προσπαθούσε να φέρει το πλοίο στα μέτρα του. Έκανε πολλές υπερβάσεις, αποδέχτηκτε πλοία με λογική τελείως διαφορετική από αυτή που ήξερε, αλλά το βασικότερο, αποδέχτηκε όπλα τελείως διαφορετικά από αυτά που γνώριζε. Μιλάμε για τους ASTER 15/30, που αν και εξαιρετικοί, εντούτοις είναι μακρυά από τα όπλα που έχει σήμερα το ΠΝ.
Οι φίλοι μας θα θυμούνται ένα άρθρο που έχουμε γράψει για τις Belh@rra και τους ESSM. Αν και τελείως “παράταιρο”, πιστεύαμε πως αν οι Γάλλοι είχαν δεχτεί την τοποθέτηση των ESSM στις FDI, σήμερα τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά. Και ας είμαστε ειλικρινείς, η γαλλική FDI έχει δυο 8πλούς Sylver. Αν στη θέση τους έμπαιναν δυο Mk41, ή αν υπήρχε αντίστοιχη πιστοποίηση για τους ίδιους τους Sylver, και μπορούσε ανά 1 cell να είχαμε ένα quad pack ESSM, τότε γιατί να αλλάξουμε μια φρεγάτα με 64 (!) ESSM Block 2; άντε, και με ένα Strales πυροβόλο στην πλώρη, θα είχαμε ένα εξαιρετικό πλοίο. Αλλά η FDI είναι “δεμένη” με τους ASTER.
Αν τώρα το ΠΝ δεν επιλέξει τις FDI, θεωρούμε δεδομένο πως σε ότι αφορά την αντιαεροπορική άμυνα θα κινηθεί στην “πεπατημένη”. Δηλαδή θα διαλέξει ανάμεσα στα δυο προφανή όπλα, θα πάει είτε απλά στον πολύ γνωστό του ESSM Blk2 (που θα πάει σίγουρα), και μετά, θα πρέπει να κάνει μια επιλογή. Αν θα επιλέξει να “πάει” ΚΑΙ στον SM-2.
O ESSM Block 2 είναι προφανής επιλογή. Καταρχάς το ΠΝ έχει το όπλο σε χρήση στις φρεγάτες MEKO200HN. Άλλωστε η Ελλάδα συμμετέχει στο πρόγραμμα του ESSM, ενώ στην κατασκευή του εμπλέκονται ελληνικές εταιρείες, ενώ το ποσοστό της χώρας μας στην κατασκευή είναι μεγαλύτερο από αυτό που έχει στο πρόγραμμα. Στο επίπεδο Block 2, o πύραυλος έχει αποκτήσει και ενεργή καθοδήγηση ενώ διατηρεί κανονικά και την δυνατότητα ημιενεργής. Το όπλο σαν Block 1, υπηρετεί εδώ και χρόνια στο ΠΝ, και υπάρχει γνώση και εμπειρία σε όλα τα επίπεδα στην Ελλάδα.
Νέα επιτυχία για την ελληνική βιομηχανία στο πρόγραμμα ESSM Block 2!
Οι 4 νέες φρεγάτες που θα πάρουμε, σύμφωνα με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, θα είναι Πολλαπλών Ρόλων, όπως δηλαδή αποκαλούμε συνήθως τις φρεγάτες με έμφαση στον Α/Α αγώνα. Και είναι το λογικότερο, αφού το ΠΝ πρέπει να αποσύρει φρεγάτες Kortenaer, τις μη εκσυγχρονισμένες αλλά και κάποιες από τις εκσυγχρονισμένες, και μάλιστα το συντομότερο. Απόσυρση κάποιων από τις Kortenaer, θα επτρέψει την διατήρηση των υπολοίπων σε υπηρεσία, μέσω του προσπορισμού απαρτίων και ανταλλακτικών, τότε σημαντικών για την διατήρηση των πλοίων σε υπηρεσία την τρέχουσα δεκαετία.
Αν αφήσουμε “εκτός” τις γαλλικές FDI/Belh@rra, που ούτως ή άλλως θα έχουν τους ASTER 30, τότε θα πρέπει να συμφωνήσουμε πως οι λογικότερες, και γιατί όχι, οι πιθανότερες επιλογές είναι οι MEKO A200, MMSC, ο αντικαταστάτης των Karel Doorman, ενώ κάποια ισπανική φρεγάτα με δυσκολία θα έμπαινε στους φιναλίστ. Μας κάνει εντύπωση που δεν έχει εμφανιστεί η Babcock με την Iver Huitfeld/Type 31e, αλλά και η Fincantieri με την PPA.
Ξαναγυρνάμε στους 3 ή έστω 4 πιθανούς διεκδικητές. Όλα τα πλοία μπορούν να πάρουν εκτοξευτές Mk41. H MEKO A200 έχει μεγάλη ευελιξία στο θέμα αυτό, αν και δεν είμαστε τελείως σίγουροι πως μπορεί να πάρει πάνω από έναν, χωρίς πρόβλημα στην ευστάθεια. Η MMSC μπορεί σίγουρα να λάβει έναν, καθώς όσοι θυμούνται το σαουδαραβικό πλοίο, το πυροβόλο έχει μετακινηθεί προς την πλώρη και στη θέση του έχει τοποθετηθεί ένας Mk41. Οι Σαουδάραβες δεν προτίμησαν τη λύση των δυο Mk41 (στη θέση των εκτοξευτών Hellfire της LCS Freedom), ενώ το πλοίο, θεωρητικά μπορεί να πάρει μέχρι και 4(!).
Ο αντικαταστάτης της Karel Doorman θεωρούμε δεδομένο πως θα έχει πρόβλεψη για έναν τουλάχιστον Mk41, αλλά γνωρίζοντας και κατανοώντας τις ολλανδικές σχεδιάσεις, πιστεύουμε πως λογικά θα έχει χώρο για τουλάχιστον 2. Αντίστοιχα, και οι ισπανικές λύσεις θα έχουν χώρο για δυο 8πλούς Mk41, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό. Αν φυσικά έρθει και κάποια εκ των Iver Huitfled/Type 31e, εκεί πλέον χώρος υπάρχει άφθονος.
Ας υποθέσουμε λοιπόν, πως μια λογική επιλογή για το ΠΝ είναι ένα σχέδιο, όποιο κι αν είναι αυτό, θα είναι η τοποθέτηση ενός ή δυο 8πλών εκτοξευτών Mk41. Αν μιλάμε για έναν εκτοξευτή, σημαίνει πως το ΠΝ, λογικά πάντα, θα τοποθετήσει εκεί 8Χ4 πυραύλους ESSM Block2, έναν ικανοποιητικό αριθμό (32) πυραύλων για αυτοπροστασία, αλλά και προστασία παρακείμενων πλοίων. Αν δούμε τι συμβαίνει διεθνώς, είναι κοινή πρακτική η τοποθέτηση 32 πυραύλων επιπέδου ESSM σε φρεγάτες ASW/Πολλαπλών Ρόλων.
Γνωρίζουμε βέβαια πως το ΠΝ έχει μια ανάγκη για αεράμυνα περιοχής. Ας είμαστε σαφείς, αεράμυνα περιοχής δεν μπορείς να έχεις και φρεγάτες πολλαπλών ρόλων. Όπως δεν μπορούσαμε να έχουμε με τις δυο Adelaide. Μπορεί όμως να αποκτήσει δυνατότητες επιπέδου αεράμυνας περιοχής, με την μεταφορά και χρήση όπλων επιπέδου SM-2. O RIM-66K/LM, ή SM-2MR BlockIII/IIIa/IIIb είναι το πιο καλοπουλημένο όπλο της κατηγορίας, με χιλιάδες να βρίσκονται σε υπηρεσία αλλά φυσικά να παράγεται κανονικά ακόμη. Στην έκδοση BlockIIIb έχει αισθητήρα IR, κατευθύνεται στο στόχο με ζεύξη και η τερματική καθοδήγηση είναι αυτόνομη. Μπορεί να αντιμετωπίζει κάθε είδους απειλή, ακόμη και στόχους μικρής διατομής ραντάρ.
Το “πρόβλημα” του όπλου είναι πως απαιτεί ένα ολόκληρο cell ενός Mk41. Συνεπώς, μια φρεγάτα με δυο εκτοξευτές Mk41 θα μπορεί να φέρει μόλις 16 πυραύλους μέγιστο, ενώ αν πάμε σε συνδυασμό, ο πιθανότερος θα είναι 12 SM-2MR και 16 ESSM. Ας θυμηθούμε πως μιλάμε για φρεγάτες πολλαπλών ρόλων, όχι για αμιγώς αντιαεροπορικού πολέμου πλοία.
Εδώ λοιπόν αξίζει μια συζήτηση, αν έχει αξία τελικά η εισαγωγή ενός νέου όπλου σαν το SM-2MR σε υπηρεσία με το ΠΝ. Κάπου εδώ να πούμε πως ο RIM-67 ή SM-2ER έχει μόλις 10 ναυτικά μίλια μεγαλύτερη εμβέλεια, δηλαδή 100 αντί για 90, ενώ απαιτεί πολύ μεγαλύτερο (σε μήκος) Mk41, ενώ είναι και εκτός παραγωγής. Συνεπώς, ας μην αρχίσουμε τα συνωμοσιολογικά περί αποδέσμευσης ή όχι, δεν αποδεσμεύεται κάτι αν δεν παράγεται… Και τα 167 χιλιόμετρα δεν είναι πολύ μακρυά από τα 185 (θεωρητικά) του ER.
Η συζήτησή μας όμως είναι αν πρέπει το ΠΝ να στερηθεί στο πεδίο της μάχης, 4 ετοιμοπόλεμους ESSM Blk2, και στη θέση τους να έχει έναν SM-2MR BlockIIIb. Θα έχει μια τέτοια αξία αυτή η κίνηση; χρειάζεται πράγματι έναν μικρό αριθμό πυραύλων το ΠΝ; Μήπως, ακόμη και στην Ανατολική Μεσόγειο, το ΠΝ θα έχει αεροπορική κάλυψη από την ΠΑ, και ειδικά τα Rafale F3R με Meteor, αλλά και τα F-16V με AIM-120C7, και μια λύση που εμπλέκει τους SM-2MR είναι προβληματική; Ας σκεφτούμε πως σε τέτοιες αποστάσεις, με φίλια αεροσκάφη στην περιοχή, να εμπλέκονται με τον εχθρό, το ΠΝ θα πρέπει να είναι πολύ ….
H συνέχεια εδώ, στο αδελφό μας site NavalDefence.gr
