Οι περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την αμερικανική επίθεση σε τρεις τοποθεσίες του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, την οποία περιέγραψε επιγραμματικά με ανακοίνωσή του ο πρόεδρος Τραμπ χαρακτηρίζοντάς την επιτυχημένη, παραμένουν άγνωστες.
Εντούτοις, όπως γράψαμε και στην πρώτη ανάρτησή μας, φαίνεται ότι στις προσβολές στο Fordow, Νατάνζ , και Ισφαχάν χρησιμοποιήθηκαν έως και 10 στρατηγικά βομβαρδιστικά B-2, δηλαδή περισσότερο από το μισό του υφιστάμενου (όχι απαραίτητα στο σύνολό του επιχειρησιακού) στόλου της USAF.
Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν ότι το γιγάντιο και ισχυρά προστατευμένο στις υπόγειες εγκαταστάσεις του συγκρότημα του Fordow νοτιοδυτικά της Τεχεράνης, που ήταν ο πρωταρχικός στόχος, χτυπήθηκε από έξι B-2, το καθένα από τα οποία εξαπέλυσε δυο βόμβες GBU-57/B.
Εκτίμηση για την εγκατάσταση Fordow που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2006 και ολοκληρώθηκε το 2012, θαμμένη κάτω από 90 μέτρα βράχου κοντά στο Qom.
Οι δυο άλλες τοποθεσίες , Νατάνζ, νοτιοανατολικά της Τεχεράνης (κύρια τοποθεσία εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν που είχε ήδη υποστεί ζημιές από προηγούμενες επιθέσεις) και το Ισφαχάν (που είναι επίσης εγκατάσταση εμπλουτισμού ουρανίου), ίσως δέχθηκαν την επίθεση από δυο ζεύγη B-2 με δυο βόμβες GBU-57/B το καθένα.
Υπάρχουν όμως και άλλες αναφορές ότι η χρήση των GBU-57/B έγινε μόνο στο Fordow, ενώ οι δυο άλλες τοποθεσίες χτυπήθκαν μόνο με/η και με πυραύλους κρουζ, που εκτόξευσαν πλοία και υποβρύχια του Αμερικανικού Ναυτικού. Ας σημειωθεί ότι πολλές εκτιμήσεις λένε ότι το αμερικανικό οπλοστάσιο είχε μόνο 20 τέτοιες βόμβες και ίσως πλέον «κενό» ή σχεδόν κενό.
Δεδομένου ότι οι GBU-57/B Massive Ordnance Penetrator (MOP) δεν είναι επιβεβαιωμένο ότι χρησιμοποιήθηκαν ποτέ επιχειρησιακά (αλλά έχουν υποστεί εκτεταμένες δοκιμές), μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν για την αποτελεσματικότητα ή το προφίλ χρήσης τους.
Υπάρχει για παράδειγμα ο ισχυρισμός ότι η βόμβα ενσωματώνει και πυραυλοκινητήρα που ενισχύει την ταχύτητα βύθισης μετά την άφεσή της, η οποία διαφορετικά θα περιορίζοντας μόνο σε αυτή της ελεύθερης πτώσης και της συνιστώσας που προέρχεται από την κίνηση του αεροσκάφους-φορέα. Πιστεύεται ότι το B-2 πραγματοποιεί τη ρίψει από ύψος 50.000 ποδών ενώ πετά με 700-800 km/h.
Αναφέρεται επίσης η τακτική της χρήσης δυο βομβών οι οποίες εξαπολύονται διαδοχικά, είτε ώστε η δεύτερη να εισχωρήσει στον κρατήρα της πρώτης (που θα απαιτούσε βέβαια μεγάλη ακρίβεια), είτε ώστε μια διπλή εκτόνωση να μεγιστοποιήσει το αποτέλεσμα. Σε ένα τέτοιο σενάριο οι διαδοχικές προσβολές θα μπορούσαν να γίνουν από ζεύγη B-2.
