Ο πρόεδρος Βλάντιμιρ Πούτιν δήλωσε την Παρασκευή ότι η Ρωσία θα ξεκινήσει εκ νέου την παραγωγή βαλλιστικών πυραύλων μικρού και μεσαίου βεληνεκούς, που μπορεί να φέρουν και πυρηνικές κεφαλές, εξαιτίας αντίστοιχων ενεργειών από πλευράς ΗΠΑ τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρθηκαν το 2019 από τη Συνθήκη που είχαν συνάψει το 1987 με τη Ρωσία – επί Ρήγκαν και Γκορμπατσώφ- για τα πυρηνικά όπλα μέσου βεληνεκούς (Intermediate-Range Nuclear Forces Treaty, INF), κατηγορώντας τη Μόσχα για αθέτηση των όρων της. Η συνθήκη απαγόρευε την ανάπτυξη και χρήση βαλλιστικών πυραύλων, όπως και πυραύλων cruise, μικρού βεληνεκούς (έως 1.000 χιλιόμετρα) και μεσαίου (έως 5.500), οι οποίοι εκτοξεύονταν από την ξηρά. Η αμερικανική αποχώρηση επί προεδρίας Τραμπ αιτιολογήθηκε από την ανάπτυξη του ρωσικού βλήματος cruise, Novator 9M729, για εξαπόλυση από τους εκτοξευτές του συστήματος Iskander.
Το Κρεμλίνο με τη σειρά του αρνήθηκε τις όποιες κατηγορίες και δήλωσε πως οι ΗΠΑ είναι αποκλειστικά υπεύθυνες για την κατάρρευση της συνθήκης (η οποία είχε αποδειχθεί επιτυχημένη καθώς και οι δύο πλευρές τα προηγούμενα χρόνια είχαν αποσύρει πολλά τέτοια βλήματα, όπως τα αμερικανικά Pershing και τα ρωσικά Saber, Spider κ.α.). Η Ρωσία πάντως είχε δηλώσει πως θα διατηρούσε το μορατόριουμ μη ανάπτυξης, αν και δεν δεσμευόταν.
“Είναι γνωστό ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες όχι μόνο παράγουν αυτά τα πυραυλικά συστήματα, αλλά τα έχουν ήδη φέρει στην Ευρώπη για ασκήσεις στη Δανία”, δήλωσε ο Πούτιν σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας. “Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι βρίσκονται και στις Φιλιππίνες. Δεν είναι γνωστό αν απέσυραν τους πυραύλους από εκεί ή όχι”. Οι αναφορές γίνονται για τους επίγειους εκτοξευτές Typhon, που οι ΗΠΑ έχουν εξελίξει, οι οποίοι μπορούν να βάλλουν ποικιλία όπλων, ανάμεσα τους και έκδοση του πυραύλου cruise Τοmahawk, ο οποίος έχει ικανότητα μεταφοράς πυρηνικής κεφαλής.
Αυτοκινούμενοι εκτοξευτές πυραύλων SM-6 και Tomahawk τεστάρουν την παγκόσμια ανάπτυξη τους
Κάπως έτσι, ο Πούτιν δήλωσε ότι η Ρωσία “αναγκάζεται να απαντήσει”. “Προφανώς, πρέπει να αρχίσουμε να κατασκευάζουμε αυτά τα συστήματα κρούσης και στη συνέχεια, με βάση την κατάσταση, να λάβουμε αποφάσεις σχετικά με το πού θα τα τοποθετήσουμε”, δήλωσε.
Η εξέλιξη αυτή είναι βέβαια αρνητική για την παγκόσμια ασφάλεια καθώς θα δούμε κούρσα εξοπλισμών και σε αυτή την κατηγορία όπλων, η οποία είχε σχεδόν εκλείψει από τις 2 μεγάλες υπερδυνάμεις. Θυμίζουμε πως η ανάπτυξη μέσου βεληνεκούς βαλλιστικών πυραύλων σε Τουρκία από τις ΗΠΑ και σε Κούβα από τη Ρωσία είχε παράγει την μεγάλη “κρίση της Κούβας” το 1962. Ενώ στη δεκαετία του 1980, η ανάπτυξη αντίστοιχων ικανοτήτων πυραύλων στην Ευρώπη, αρχικά των σοβιετικών SS-20 Saber με πολλαπλή πυρηνική κεφαλή και μετά αμερικανικών Pershing II και cruise BGM-109G, δημιούργησε σημαντική ένταση και κοινωνικές διαμαρτυρίες. Ζητήματα που έληξαν τότε με την εφαρμογή της INF, η οποία προσέφερε σημαντικά στη διεθνή ασφάλεια.
Με στοιχεία από το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
