Η ιδέα της πτήσης του ανθρώπου χάνεται στα βάθη της ιστορίας και του θρύλου. Ο μύθος του Ικάρου και του Δαιδάλου στην Ελλάδα, του σάχη Κάι Γιαμούς με τον ιπτάμενο θρόνο στην Περσία και η ιστορία της πτήσης του εφευρέτη και πολυπράγμoνα Άραβα της Ανδαλουσίας, Αμπάς ιμπν Φιρνάς, που μιμήθηκε τον Ίκαρο, μέχρι τις εφευρέσεις του Λεονάρντο ντα Βίντσι και του Μπαρτολομέου ντε Γκουσμάο δείχνουν τον πόθο του ανθρώπου να πετά.
Η πρώτη πτήση στην ιστορία καταγράφεται στις 21 Νοεμβρίου του 1783, στη Γαλλία λίγα χρόνια πριν την έκρηξη της Γαλλικής Επανάστασης, όταν ο Pilâtre de Rozier απογειώθηκε με αερόστατο κατασκευής των εφευρετών αδελφών Montgolfier, καλύπτοντας μια απόσταση 9 χιλιομέτρων πάνω από το Παρίσι. Στο άμεσο μέλλον, τα αερόστατα θα τελειοποιηθούν αλλά τα σκάφη παρέμεναν κατασκευές ελαφρύτερες του αέρα και σε μεγάλο βαθμό εξαρτώμενες από τις διαθέσεις του καιρού. Η ανήσυχη φύση του ανθρώπου επιζητούσε πάντα το καλύτερο, μια εφεύρεση που θα μετέφερε έναν ή περισσότερους ανθρώπους σε ικανή απόσταση με ικανότητα ελέγχου.
Η έρευνα κινήθηκε προς δύο κατευθύνσεις στον 19ο αιώνα: μία σχολή σκέψης επιχείρησε να εξελίξει τα αερόστατα (που ως μηχανοκίνητα έγιναν γνωστά ως Zeppelin από το 1890 και μετά) και μια δεύτερη στράφηκε στα ανεμόπτερα, κατασκευές από ξύλο και πανί, που θα μονοπωλούσαν σχεδόν το ενδιαφέρον των εφευρετών από τα τέλη του 19ου αιώνα. Η έρευνα για το ανεμόπτερο έδωσε ώθηση στην εμπειρική μελέτη της αεροδυναμικής με πολλούς αυτοδίδακτους να δοκιμάζουν, να τραυματίζονται ή χειρότερα να χάνουν τη ζωή τους.
Η συνέχεια στο Military History
