Η σελίδα μας εδώ κι αρκετό καιρό έχει γράψει για μια μεγάλη -κατά την άποψή μας- ευκαιρία ενίσχυσης του Ελληνικού Στρατού, με το τροχοφόρο τεθωρακισμένο M1128 Mobile Gun System (MGS) του Αμερικανικού Στρατού. To M1128 MGS είναι ουσιαστικά το γνωστό τεθωρακισμένο 8×8 Stryker (τώρα οι ΗΠΑ στέλνουν τα πρώτα οχήματα στην Ουκρανία), οπλισμένο με ένα πυροβόλο Μ68 των 105 χιλιοστών, το ίδιο με αυτό που φέρουν τα άρματα μας Μ48Α5 και Μ60Α1/Α3. Με κάποιες διαφορές, όπως το σύστημα αυτόματης τροφοδοσίας που έχει το Μ1128.
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Ελληνικό ενδιαφέρον για τα M1128 MGS, για ταχυκίνητες δυνάμεις ελιγμού
Γενικά όμως παρατηρούμε μια αδιαφορία στην Ελλάδα για το Μ1128, παρά το γεγονός ότι εδώ και πολύ καιρό υπάρχει η ενημέρωση από τις ΗΠΑ για την αποδέσμευσή του σαν EDA (υλικό που μπορεί να διατεθεί ως αποσυρόμενο). Δεν έχει ακόμη εγγραφεί στους σχετικούς καταλόγους, αλλά αυτό θα γίνει σύντομα.
Η “αδιαφορία” προέρχεται ίσως από τα Τεθωρακισμένα, που δικαίως ίσως δεν μπορούν να σκεφτούν κάτι διαφορετικό από την… ερπύστρια. Άλλωστε, άλλο οι δικές μας ιδέες, άλλο η εμπειρία δεκαετιών στον Έβρο, σε ασκήσεις κ.ο.κ. Μπορεί τώρα όλες οι μονάδες του Στρατού να έχουν αγκαλιάσει τα νεοεισερχόμενα Μ1117, αλλά η εγχώρια εμπειρία σε τροχοφόρα είναι μικρή, και υπάρχει ίσως μια επιφύλαξη.
Για να μην χαθεί όμως αυτή η ευκαιρία, ενώ μέχρι σήμερα προτείναμε την αντικατάσταση των τελευταίων σε ελληνική υπηρεσία αρμάτων Μ60Α3 TTS με τα Μ1128, τώρα προσθέτουμε μια ακόμη ιδέα. Όπου το Μ1128 μπορεί να παίξει στον Ελληνικό Στρατό, το ρόλο που έπαιζε στον Αμερικανικό. Εκεί που υπηρετούσε, όχι στις δυνάμεις τεθωρακισμένων αλλά στο Αερομεταφερόμενο Πεζικό! Με αποστολή του την κάλυψη με πυρά υποστήριξης αλλά και αντιαρματικά, των μονάδων που κινούνταν με Stryker.
Πολλοί θεωρούν πως το Πεζικό είναι ακάλυπτο, και χρειάζεται άρματα μάχης για να αντιμετωπίσει επίθεση από εχθρικά τεθωρακισμένα. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά όχι απόλυτα ακριβές. Το Πεζικό έχει και τα δικά του όπλα για να πολεμήσει τα άρματα. Το είδαμε και στην Ουκρανία, φάλαγγες ρωσικών τεθωρακισμένων να καταστρέφονται από Πεζικό και Πυροβολικό, με τα ουκρανικά τανκς να φυλάσσονται για χρήση τους σε άλλη φάση.
Leonardo Centauro: Έχει θέση στην ΑΣΔΕΝ και τα ελληνικά νησιά;
To Ελληνικό Πεζικό τώρα, έχει αρκετά μέσα αντιαρματικής άμυνας. Είτε σε επίπεδο λόχου, με τη διμοιρία υποστήριξης, είτε σε επίπεδο Τάγματος, με το Λόχο Υποστήριξης. Όσοι όμως έχουν υπηρετήσει σε ΛΥΤ, θα γνωρίζουν πως εκτός από τους εκτοξευτές αντιαρματικών πυραύλων MILAN 2 & AT-4 Fagot, υπηρετούν και τα… αρχαιοπρεπή Πυροβόλα Άνευ Οπισθοδρομήσεως (ΠΑΟ) των 106 χιλιοστών. Δεν θέλουμε να ρωτήσουμε πόσοι φίλοι, που έχουν υπηρετήσει με τα πυροβόλα αυτά, έχουν ακόμη προβλήματα ακοής!
Το ΠΑΟ ήταν για την εποχή τους ένα επαναστατικό όπλο. Σήμερα όμως είναι ένας αναχρονισμός. Βέβαια, σε έναν πόλεμο όπως αυτός της Ουκρανίας, θα δούμε μέχρι και ΠΑΟ στην πρώτη γραμμή. Αλλά τα όπλα αυτά, δεν έχουν καμία ελπίδα επιβίωσης στο σύγχρονο πεδίο της μάχης, με τον αντίπαλο να έχει στον αέρα δεκάδες ΤΒ2 Bayraktar. Εκτός αυτού, το όπλο είναι “γυμνό”, στερεωμένο πάνω σε αθωράκιστα οχήματα Mercedes, και μετά την πρώτη βολή λίγες βολές πολυβόλου αρκούν για να το κάνουν να σωπάσει.
Πάντως τα M40A1 106 χιλιοστών υπηρετούν σε μεγάλους αριθμούς στον Ελληνικό Στρατό, ίσως και πάνω από 500 κομμάτια παραμένουν ακόμη ενεργά. Η σκόπευση γίνεται με… τυφέκιο μιας σφαίρας, πάνω στο πυροβόλο. Πυροβολεί το τυφέκιο, βλέπει ο χειριστής αν η σφαίρα έπεσε πάνω στο στόχο, και μετά πυροδοτεί το ΠΑΟ. Τόσο προηγμένης αντίληψης και σύλληψης!
Δοκιμές τεθωρακισμένων Stryker με αντιαεροπορικό laser από τον Αμερικανικό Στρατό
Η αποστολή του στους ΛΥΤ είναι η παροχή πυρών υποστήριξης, σε ευθείες βολές, αλλά και η αντιαρματική άμυνα. Οι ελπίδες να κάνει ζημιά σε ένα σύγχρονο άρμα μάχης είναι μηδαμινές, αλλά το αρχαίο αυτό όπλο ίσως να σταματήσει ένα ΤΟΜΠ ή ΤΟΜΑ του αντιπάλου. Και μιας και μας αρέσουν τα μεγάλα διαμετρήματα (μπηχτή για το πυροβόλο των 73 χιλιοστών του ΒΜΡ-1 ήταν αυτή), μπορεί θεωρητικά να κάνει ζημιά και σε κάποιο άμοιρο ΑΒΑΚ, με αυτοκτονικές τάσεις, που θα έρθει να κάνει απόβαση χωρίς πρώτα να έχει ισοπεδωθεί η ακτή απόβασης.
Video: Καταστροφή ρωσικού τεθωρακισμένου από… αντιαρματικό πυροβόλο
Πάνω κάτω, -όχι με αυτή τη λογική και… τεχνολογία- την ίδια δουλειά κάνουν, ή μάλλον έκαναν, τα Μ1128 στις αερομεταφερόμενες ταξιαρχίες του Αμερικανικού Στρατού. Προσβάλουν το στόχο, παρέχοντας κάλυψη στα φίλια τμήματα, κι αν χρειαστεί, εμπλέκουν κι άρματα μάχης του εχθρού. Η δύναμη πυρός του Μ68 μπορεί να νικήσει σχεδόν κάθε θώρακα μη δυτικού άρματος μάχης, αλλά τα καταφέρνει και κόντρα στα Μ48Α5, Μ60Α3, Μ60Τ, ενώ ακόμη και Leopard 2A4 είναι ικανό να σταματήσει. Αυτός είναι κι ο λόγος άλλωστε που υπηρετούν ακόμη τα ελληνικά Leopard 1A5, με το πυροβόλο L7 (είναι το αρχικό πυροβόλο βρετανικής κατασκευής, που υιοθέτησαν οι Αμερικανοί σαν Μ68).
Συγχαρητήρια σε 96 ΑΔΤΕ, ΑΣΔΕΝ, ΓΕΣ, λίγες μέρες από την παραλαβή των Μ1117, είναι επιχειρησιακά!
H πρότασή μας είναι η εξής “απλή”. Καθώς τα Τάγματα στην ΑΣΔΕΝ παραλαμβάνουν τώρα ικανό αριθμό Μ1117 στη θέση των απαρχαιωμένων οχημάτων Μ8 αλλά και των ΒΜΡ-1 στους Ειδικούς Μηχανοκίνητους Λόχους (ΕΜΛ), παράλληλα με Μ113Α2, γίνονται περισσότερο ευέλικτα και ταχυκίνητα, ικανά να αντιμετωπίσουν ξαφνικές αντεπιθέσεις ή παράλληλα μέτωπα. Είναι προφανές όμως πως τα τζιπάκια GD240 με τα ΠΑΟ Μ40Α1 των 106 χιλιοστών δεν μπορούν ούτε για αστείο να προσφέρουν στην όλη “κατάσταση”. Αντίθετα, σε περίοδο κρίσης θα αποτελούν περισσότερο πρόβλημα, παρά λύση.
Αν όμως στη θέση τους τοποθετηθούν 4 Μ1128 MGS, τότε “το παιχνίδι αλλάζει”. Ο Λόχος Υποστήριξης μπορεί να κινείται μαζί με τον ΕΜΛ, και να συνεισφέρει στην ενεργή εφεδρεία του Τάγματος, να κλείνει κενά, να καταστρέφει αεροπρογεφυρώματα, να ενισχύει θέσεις που έχουν “λυγίσει” κάτω από το βαρύ εχθρικό πυρ, αλλά και να κάνει αντεπιθέσεις. Κάθε ένα Μ1128 αξίζει όσο πολλά ΠΑΟ των 106 χιλιοστών, ενώ η ακτίνα εμπλοκής του Τάγματος έχει σαφώς βελτιωθεί.
Ίσως η θέση των Μ1128 να είναι με τα Τάγματα Πεζικού τελικά, και η αρχική μας θεώρηση για εξοπλισμό ουλαμών των Τεθωρακισμένων με αυτά τα οχήματα να μην ήταν και τόσο αποδοτική. Αν προχωρήσει -το ευχόμαστε- αυτή η ιδέα, για προμήθεια των Μ1128 για το Πεζικό μας, τότε θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε κάποια άσκηση σε νησί, με Μ1128 να εκτελούν βολές εν κινήσει, καλύπτοντας επίθεση πεζικαρίων.
Αναποτελεσματική η προηγμένη θωράκιση των ρωσικών αρμάτων στην Ουκρανία
Γενικότερα, δεν γίνεται να σκεφτόμαστε για πυραύλους SPIKE NLOS, αλλά να έχουμε ΠΑΟ των 106 χιλιοστών πάνω σε αθωράκιστα τζιπάκια. Όλα πρέπει να γίνουν, και η λύση των μεταχειρισμένων είναι σε πολλές περιπτώσεις η μοναδική διέξοδος. Ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά θα προλάβουμε, και δεν θα δούμε τα αμερικανικά Μ1128 να πολεμούν με ρωσικά Τ-72 στις στέπες της Ουκρανίας. Η αξία τους για την άμυνά μας είναι αδιαμφισβήτητη.
