Σε συμφωνία κατέληξαν τελικά Γαλλία, Γερμανία και Ισπανία για τη συνέχιση του προγράμματος του FCAS, δηλαδή του ευρωπαϊκού μαχητικού 6ης γενιάς, το οποίο προορίζεται να αντικαταστήσει τα γαλλικά Rafale και τα Eurofighter των άλλων δύο χωρών. Θυμίζουμε ότι παράλληλα εξελίσσεται από τη Βρετανία και το δικό της μαχητικό 6ης γενιάς, με το πρόγραμμα Tempest.
Το ευρωπαϊκό FCAS αναμένεται να είναι το πιο μεγάλο σε κόστος στην ιστορία των αμυντικών δαπανών της ηπείρου, καθώς θα φθάσει τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ (ως αρχική εκτίμηση, που μάλλον θα ξεπεραστεί ως… είθισται). Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση το πρώτο πρωτότυπο αναμένεται να πετάξει το 2027, ενώ θα έχει φθάσει σε λειτουργική μορφγή -άρα και σε παραδόσεις;- το 2040.
H τριμερής συμφωνία που ανακοινώθηκε χθες κατάφερε όπως φαίνεται να «μοιράσει» τουλάχιστον για αρχή, το πρόγραμμα ανάμεσα στα κράτη-μέλη. Πάντως η τελική διανομή του ερευνητικού-κατασκευαστικού μέρους στις επιμέρους εθνικές βιομηχανίες παραμένει υπό συζήτηση. Η επόμενη φάση, αυτή της αρχικής ανάπτυξης, αναμένεται να κοστίσει 3,5 δις ευρώ με ισοκατανομή τους ανάμεσα στις 3 χώρες, ενώ θα ακολουθήσουν και άλλα αναπτυξιακά στάδια με ανάλογα ή και μεγαλύτερα κόστη.
Σύμφωνα με την κοινή ανακοίνωση το πρόγραμμα περιλαμβάνει το αεροσκάφος, τα συνοδευτικά μη επανδρωμένα (άρα έχουμε επίσημη επιβεβαίωση ότι μιλάμε πλέον για ένα «σύστημα» αεροσκαφών σε συμπληρωματικούς ρόλους) και τέλος το Combat Cloud, δηλαδή το σύστημα ψηφιακής ενοποίησης, διαχείρισης και διανομής πληροφορίας, που θα επιτρέψει την κυριαρχία στον αέρα με σύντηξη δεδομένων και αυτοματοποίηση πολλών διαδικασιών.
Το ερώτημα που απομένει είναι το εξής: Θα ζητήσει η Ελλάδα να μετέχει στην εξέλιξη του FCAS, έστω με ένα μικρό ποσοστό; Ώστε να μπορεί να αναβαθμίσει και την αμυντική της βιομηχανία, να αναπτύξει τη σχετική έρευνα και να προγραμματίσει από τώρα την επόμενη μέρα της πολεμικής της αεροπορίας (σε βάθος εικοσαετίας). Ή θα παραμείνουμε στην γνωστή λογική μας, με έκτακτες αγορές να καλύπτουν εξοπλιστικές “τρύπες”, χωρίς όμως να μας αποφέρουν κάποια επιστροφή σε βιομηχανική παραγωγή και τεχνογνωσία;
