Τα ναυπηγεία του ομίλου Huntington Ingalls Industries (HII) υπέγραψαν ένα συμβόλαιο ύψους 5,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων σταθερής τιμής, πολυετούς προμήθειας για τη ναυπήγηση έξι αντιτορπιλικών κλάσης Arleigh Burke (DDG 51) για το αμερικανικό Ναυτικό.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών τα ναυπηγεία Ingalls έχουν ναυπηγήσει και παραδώσει 30 αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke. Το ναυπηγείο σήμερα έχει ήδη πέντε αντιτορπιλικά της κλάσης στις εγκαταστάσεις του σε διάφορα στάδια ολοκλήρωσης, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου πλοίου της παρτίδας Flight III, το DDG 125, το οποίο ξεκίνησε τη ναυπήγηση τον Μάιο.
Παράλληλα τα ναυπηγεία Bath Iron Works του ομίλου General Dynamics υπέγραψαν συμβόλαιο αξίας 3,9 δισεκατομμύριων δολαρίων για τα υπόλοιπα τέσσερα σκάφη. Και τα δέκα αντιτορπιλικά αναμένεται να ολοκληρωθούν μέχρι το 2022.
Το κόστος αυτό συνεπάγεται σε 900 εκατομμύρια δολάρια ανά πλοίο, αλλά κατά πάσα βεβαιότητα αφορά τα ίδια τα πλοία χωρίς να περιλαμβάνει και επιπρόσθετα κόστη όπως τον οπλισμό τους, τα οργανικά τους ελικόπτερα, κτλ. που θα αγοραστούν ξεχωριστά με διαφορετικές προμήθειες.
Επίσης, η τιμή αυτή αφορά την προμήθεια του συγκεκριμένου αριθμού πλοίων και δη από το αμερικανικό Ναυτικό, που διαθέτει ήδη ολοκληρωμένες δομές υποστήριξης για την συγκεκριμένη κλάση.
Τα αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke είναι ικανά, πολλαπλών αποστολών πλοία και μπορούν να διεξάγουν ποικίλες επιχειρήσεις, από ειρηνευτική παρουσία και διαχείριση κρίσεων μέχρι θαλάσσιο έλεγχο και την προβολή ισχύος.
Παράλληλα έχουν, με τον αντίστοιχο οπλισμό εγνωσμένες αντιβαλλιστικές ικανότητες παρέχοντας περιφερειακή άμυνα ενάντια σε εισερχόμενους βαλλιστικούς πυραύλους, ενώ αποδεδειγμένα έχουν και αντιδορυφορική ικανότητα.
Τα συγκεκριμένα πλοία αποτελούν μία σχεδίαση της δεκαετίας του ’80, ωστόσο μέχρι σήμερα έχουν ανασχεδιαστεί και αναβαθμιστεί σημαντικά σε σημείο που τα πληρώματα που επανδρώνουν τα πρώτα πλοία της κλάσης μην μπορούν να υπηρετήσουν στα τελευταία χωρίς να χρειάζεται να επανεκπαιδευθούν πρώτα, αφού σχεδόν τα πάντα είναι διαφορετικά.
Το πρόγραμμα ναυπήγησης των συγκεκριμένων αντιτορπιλικών θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια και αυτή τη στιγμή το αμερικανικό Ναυτικό να παραλάμβανε αντιτορπιλικά της νέας κλάσης Zumwalt.
Τα τελευταία όμως αποδείχθηκαν μία οικονομικοτεχνική αποτυχία με αποτέλεσμα το πρόγραμμα ναυπήγησης να περικοπεί από 32 σε 3 μόλις πλοία, από τα οποία δυο έχουν παραδοθεί αλλά κανένα δεν είναι 100% επιχειρησιακό αυτή τη στιγμή αφού αντιμετωπίζουν μία σειρά κρίσιμα προβλήματα με τους κινητήρες τους.
Μάλιστα η αποτυχία αυτή οδήγησε σε γενικές καθυστερήσεις στο πρόγραμμα προμήθειας νέων πλοίων του αμερικανικού Ναυτικού, αφού τα ναυπηγεία έπρεπε να αλλάξουν εντελώς προσανατολισμό στις εγκαταστάσεις και στους προμηθευτές τους και να ξαναπροσλάβουν προσωπικό που είχαν απολύσει, προκειμένου να μπορέσουν να επανέλθουν σε ναυπήγηση αντιτορπιλικών Burke.
Behind schedule: Η φράση εφιάλτης των αμερικανικών ναυπηγείων
Μέχρι σήμερα περι τα 70 (!) πλοία της κλάσης έχουν παραδοθεί ή βρίσκονται σε διάφορα στάδια ναυπήγησης αποτελώντας έτσι τη ραχοκοκαλιά του αμερικανικού Ναυτικού. O αριθμός τους πλέον υπερβαίνει τον αριθμό των σύγχρονων πλοίων αεράμυνας περιοχής μεγέθους αντιτορπιλικού σε όλες τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη μαζί…
Με την πορεία του προγράμματος, είναι πλέον απόλυτα εφικτό και πιθανό ένα σπάνιο αν όχι πρωτοφανές σενάριο: να δούμε αντιτορπιλικά της κλάσης Burke να αποσύρονται και να αντικαθίστανται από αντιτορπιλικά πάλι της ίδιας κλάσης, αλλά νέας ναυπήγησης.
Κι ο λόγος είναι απλός: Τα συγκεκριμένα αντιτορπιλικά, όπως όλα τα συμβατικά μάχιμα πλοία του αμερικανικού Ναυτικού φτιάχτηκαν με ορίζοντα υπηρεσίας περί τα 25 με 30 χρόνια με σταδιακες αναβαθμισεις, διάστημα που τα πρώτα πλοία της κλάσης το έχουν ήδη συμπληρώσει. To πρώτο πλοίο της κλάσης USS Arleigh Burke (DDG-51) καθελκύστηκε το Σεπτέμβρη του 1989, είναι δηλαδή 29 ετών.
Φυσικά μπορούν πάντα να περάσουν από πρόγραμμα γενικής συντήρησης κι αναβάθμισης ώστε να παραμείνουν σε υπηρεσία περισσότερα χρόνια, όπως εξάλλου είναι κι ο οραματισμός του τωρινού Αμερικανού πρόεδρου Ντόναλντ Τραμπ για την δημιουργία ενός πολύαριθμου Ναυτικού με 355 πλοία.
Αυτό όμως είναι πολύ πιθανό να μην συμφέρει από οικονομικοτεχνική άποψη, αφού με κάποια χρήματα παραπάνω, το αμερικανικό Ναυτικό μπορεί να αποκτήσει πλοία ίδιας ικανότητας, αλλά εντελώς νέας ναυπήγησης.
Το δυσθεώρητο αυτό κόστος προκειμένου τα παλιά Burke να παραμείνουν σε υπηρεσία θα είναι κατά πάσα βεβαιότητα η εξασφάλιση ότι θα καταλήξουν να πουληθούν για παλιοσίδερα αντί να αγοραστούν από κάποιον σύμμαχο των ΗΠΑ που θα καλούνταν να επωμιστεί το εν λόγω κόστος…
(Η ανωτέρω εικόνα δεν είναι πραγματική. Πηγή)