Πριν λίγους μήνες, για όσους από τους αναγνώστες μας θυμούνται, η Ελλάδα για λίγες -δυστυχώς- ώρες, ζούσε ένα όνειρο. Το Πολεμικό Ναυτικό θα αποκτούσε δυο από τις πλέον σύγχρονες φρεγάτες στον κόσμο, τις φοβερές και τρομερές FREMM. Μια από τις τελευταίες, λίγες ώρες πριν τις “τορπίλες” που εξαπέλυσε ο τότε ΑΝΥΕΘΑ Φ. Κουβέλης, είχε μόλις χρησιμοποιηθεί για την εκτόξευση SCALP Naval εναντίον στόχων στη Συρία. Παρά του όσα τότε ισχυρίστηκαν τα γνωστά “σάιτς”, οι πύραυλοι πέρασαν και έκαναν τους στόχους “οικόπεδα”.
Όσοι θυμούνται, οι δυο φρεγάτες θα παραδίδονταν εντός του καλοκαιριού που μας πέρασε! Η μια σχετικά άμεσα, δηλαδή ίσως και εντός Ιουνίου, και μια ακόμη μέχρι τον Αύγουστο. Μιλάμε όχι απλά για hot transfer, αλλά για super hot! Αν ήταν έτσι, δεν θα προλάβαιναν οι Γάλλοι να πάρουν ούτε τα προσωπικά τους αντικείμενα από τα πλοία! Το αμέσως επόμενο στάδιο θα ήταν να πηγαίναμε τα πληρώματα με Chinook, και να αφήναμε τους Γάλλους σε κάποιο ξερονήσι! Εντάξει υπερβάλλουμε, αλλά ίσως θα πρέπει να ψάξει κανείς κάτω από τα δημοσιεύματά μας σε twitter, facebook κι αλλού, για να δει κανείς την “καζούρα” που μας έκαναν (όχι μόνο εμάς, σε όλα τα ελληνικά sites) στο εξωτερικό για τα πλοία που ΔΕΝ θα παίρναμε! Καλά, στην Τουρκία πρέπει να γελάνε ακόμη.
Ανατροπή με τις FREMM; Η γαλλίδα υπουργός άμυνας αρνείται την παραχώρηση, δεν ξέρει, δεν είδε!
Πέρα από την πλάκα, όπως έχουμε ξαναγράψει, πραγματικά υπήρξε θέμα FREMM τις μέρες εκείνες, αλλά και πιο πριν. Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, που φημίζεται για τον επαγγελματισμό του, δημιουργούσε λίστες ικανών στελεχών που θα μπορούσαν να γίνουν τα πρώτα πληρώματα. Φυσικά θα έπρεπε να ήταν γαλλόφωνα τα στελέχη, και με ικανή εμπειρία και γνώση προκειμένου το ΠΝ να έπαιρνε τα 120% των δυνατοτήτων των νέων πλοίων. Σε χρόνο μηδέν, έγινε έλεγχος των υποδομών, του ηλεκτρικού συστήματος του Ναυστάθμου, των μέσων και της συμβατότητας με τα νέα πλοία (από σωστικά, μέχρι ταχύπλοα και ελικόπτερα). Ναι, όλα αυτά τα έκανε ένα υποστελεχωμένο Ναυτικό, με άπειρες υποχρεώσεις, που όμως ήλπιζε σε καλύτερες μέρες (και μέσα). Καθώς λοιπόν οι άνθρωποι του ΠΝ δεν είναι ανόητοι, προφανώς και υπήρχε κάτι από πίσω. Ναι, υπήρχαν συζητήσεις για μεταβίβαση πλοίων στην Ελλάδα.
Τώρα, το γιατί ο κος Κουβέλης αποφάσισε να πει ότι είπε λίγες ώρες πριν η Υπουργός Άμυνας της Γαλλίας πάει να συγχαρεί το πλήρωμα του πλοίου που θα μεταβιβαζόταν στην Ελλάδα λίγες μέρες μετά, δεν το μάθαμε ποτέ. Ελπίζουμε απλά να μην ήταν οι κουβέντες πραγματικές τορπίλες, που απλά “βούλιαξαν” την όλη συμφωνία, και πέταξαν στα σκουπίδια την δουλειά του ΥΠΕΘΑ, μαζί με τις πολιτικές συνεννοήσεις του Πρωθυπουργού. Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα μετράει! FREMM γιοκ!
Τότε είχαμε γράψει για το λάθος, το στρατηγικό λάθος αν όχι “έγκλημα”, να μην σχεδιάζουμε σε βάθος χρόνου τις ανάγκες μας. Δεν ξέραμε ότι χρειαζόμασταν σύγχρονα πλοία νωρίτερα από το 2018, πριν 20 χρόνια; πριν 10; πριν 5; το ξέραμε, αλλά δεν κάναμε τίποτα. Φτάσαμε στο αμήν, να πούμε πως πρέπει να πάρουμε πλοία εδώ και τώρα, γιατί αλλιώς την “πάθαμε”. Έτσι δικαιολογήθηκε τότε η -για λίγες ώρες- αγορά και μεταβίβαση των γαλλικών φρεγατών. Οκ, έτσι το δεχτήκαμε όλοι, και με χαρά ετοιμαζόμασταν να υποδεχτούμε τα νέα πλοία. Θυμόμαστε το μέγα άγχος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού, αν χρειαζόμαστε τα SCALP Naval ή τα ASTER 30 περισσότερο. Τελικά γράψαμε και γι’αυτό! Φευ…
Ελληνικές FREMM: SCALP Naval ή ASTER 30; ελπίζουμε και τα δυο!
Όταν τελικά γίναμε “ρόμπα” (ξεκούμπωτη) σαν κράτος, καθώς λίγες ώρες μετά ήρθε η -αναγκαστική κατά την άποψή μας- διάψευση από την γαλλίδα ΥΠΕΘΑ, μείναμε ήρεμοι γιατί πιστέψαμε ότι πλέον “κάτι είχε αλλάξει”. Πως η πολιτική ηγεσία είχε συνειδητοποιήσει πως το ΠΝ δεν μπορεί να έχει στην θάλασσα μη εκσυγχρονισμένες φρεγάτες 40 ετών. Πως οι ΜΕΚΟ θέλουν εκσυγχρονισμό χτες. Πως πρέπει άμεσα να ξεκινήσουμε ένα ναυπηγικό πρόγραμμα για 4+4 φρεγάτες, προκειμένου να αντικαταστήσουμε σε βάθος 10ετίας+ τις γερασμένες Kortenaer, πρώτα τις μη εκσυγχρονισμένες, και μετά τις εκσυγχρονισμένες.
ΘΕΜΑ: Φρεγάτες MEKO 200HN, με χαμηλό κόστος μπορούμε να έχουμε αυξημένη αποτελεσματικότητα
Το καλοκαίρι πέρασε, όπως πέρασαν κι άλλα, όπως μια φονική φωτιά στην Αττική, και η Συμφωνία των Πρεσπών. Κάπου στο ενδιάμεσο βγήκαμε από τα Μνημόνια, άρχισε οι “κρυφές” υποσχέσεις για “παροχές” σε χρήμα, αλλά στον αμυντικό τομέα τίποτα! Ειδικά το ναυπηγικό πρόγραμμα, το τόσο πιεστικό, που χρειαζόμασταν άμεσα δυο φρεγάτες, μάλλον οδεύει προς τις καλένδες. Οι ΜΕΚΟ200ΗΝ συνεχίζουν να πλέουν με ηλεκτρονικά συστήματα 20ετίας+, και οι μέχρι τώρα συζητήσεις για εκσυγχρονισμό τους είναι καθαρά “φιλοσοφικές”. Μόνο η LM έκανε τον κόπο να έρθει να τις δει, καθώς με Π/Υ 100 εκ. ευρώ, για 4 φρεγάτες, κάνουμε ελάχιστα περισσότερα από ένα καλό βάψιμο και μια συντήρηση…
Θεωρητικά μιλώντας, αν έτσι εύκολα παίρναμε τις δυο φρεγάτες, φανταζόμαστε ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα μπορούσαμε να πάρουμε και ένα αεροπλανοφόρο, αλλά όχι από αυτά τα φτωχά με αεροσκάφη STOVL, της πλάκας. Με CTOL, όπως τα F-35C, έτσι για να έχουμε.
Ο λόγος που κάνουμε αυτό το άρθρο είναι μια κραυγή αγωνίας για το τι πρέπει να γίνει για το ΠΝ. Έχουμε υποβρύχια χωρίς σύγχρονες τορπίλες, έχουμε φρεγάτες που χρήζουν εκσυγχρονισμού χτες, έχουμε ανάγκες για νέες ΤΠΚ, ΠΑΘ, νέα βλήματα κατά πλοίων, ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα, έχουμε ανάγκη για μια νέα κλάση φρεγατών. Και έχουμε έναν γείτονα που φέρνει τα αλιευτικά του να ψαρέψουν εντός των λιμανιών των ακριτικών νησιών μας. Σε όλα αυτά απαντάμε με τι; με νέες προσλήψεις στο Δημόσιο; με δοξολογίες και προαγωγές Ηρώων του 1821; ή με την εκκίνηση επιτέλους ενός προγράμματος ενίσχυσης του ΠΝ;
Παραφράζοντας την γνωστή ρήση, δεν θα έχουμε κομμάτι της Πατρίδας μας, αν δεν έχουμε πλοία στη θάλασσα.
