Σε ένα μπαράζ επιθέσεων με drones που χτυπούν σε βάθος την Ουκρανία έχει επιδοθεί η Ρωσία τους τελευταίους μήνες, αυξάνοντας συνεχώς τον αριθμό που εξαπολύει. Μιλάμε μόνο για τα μεσαίου-μεγάλου μεγέθους, που κατευθύνονται προς τις πόλεις και τις κρίσιμες υποδομές της χώρας και όχι βέβαια τα πολύ περισσότερα που “ξοδεύονται” στην 1η γραμμή του μετώπου, τα οποία είναι κυρίως τετρακόπτερα.
Όπως αναφέρει το Kyiv Independent με βάση στοιχεία της Ουκρανικής Αεροπορίας, καταγράφηκαν μέσα στον περασμένο Ιούλιο (2025) 6.129 επιθέσεις με drones τύπου Shahed/Geran (το ιρανικό μοντέλο που εξελιγμένο πλέον παράγεται μαζικά στη Ρωσία) όπως και Gerber. Ο αριθμός αποτελεί “ρεκόρ” για τον υπερτριετή πόλεμο (και μπορεί να είναι και μεγαλύτερος γιατί δεν γίνονται όλα αντιληπτά), καθώς είναι ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί. Ενώ το προηγούμενο ρεκόρ ήταν τον Ιούνιο, με 5.337 επιθέσεις. Συγκριτικά, ένα μόλις χρόνο πριν, τον Ιούλιο του 2024, οι αντίστοιχες επιθέσεις ήταν μόλις 423.
Ένα αξιόλογο μερίδιο των επιθέσεων γίνεται από drones τύπου Gerber, τα οποία είναι “δολώματα”, δηλαδή δεν φέρουν πολεμική κεφαλή, έχουν την πιο φθηνή δυνατή κατασκευή, οπότε εξαπολύονται για να δημιουργήσουν κορεσμό στην ουκρανική αεράμυνα, επιτρέποντας στα Shahed/Geran καλύτερες πιθανότητες να “περάσουν”.
Η ουκρανική αεράμυνα αναφέρει βέβαια και πολύ υψηλά ποσοστά αναχαιτίσεων/καταρρίψεων που προσεγγίζουν το 90%. Εδώ τα μέσα αναχαίτισης είναι πολλαπλά, από πυραυλικά συστήματα αεράμυνας δυτικά και ανατολικά (Patriot, IRIS-T, SAMP/T, NASAMS, Hawk, S-300, BUK κ.α.), από πυροβόλα διαφόρων διαμετρημάτων, από βαριά πολυβόλα ως εγγύς άμυνα, από μαχητικά που κάνουν “κυνήγι” των συγκριτικά αργοκίνητων drone, από μικρά ελικοφόρα αεροσκάφη και ελικόπτερα στον ίδιο ρόλο (με πολλούς αυτοσχεδιασμούς), βέβαια με μεγάλη χρήση ηλεκτρονικού πολέμου και παρεμβολέων. Παρόλα αυτά, τέτοια νούμερα επιθέσεων με drone είναι εντυπωσιακά και δεν μπορεί να αναρωτηθεί κανείς πως θα ανταποκρινόταν σε τέτοιο όγκο μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Πάλι για το Ιούλιο, εκτός των επιθέσεων με drone, αναφέρθηκαν και 172 εξαπολύσεις ρωσικών πυραύλων, διαφόρων τύπων, τόσο βαλλιστικών όσο και cruise, με μοντέλα Kinhzal, Iskander, Kalibr, Kh-101 κ.α.
Βασικό στοιχείο της μεγάλης ρωσικής επίθεσης είναι βέβαια η μαζική βιομηχανική παραγωγή που έχουν πετύχει, κυρίως στα τύπου Shahed/Geran, η οποία αποδίδει μεγάλο όγκο τους κάθε μέρα. Ταυτόχρονα εξελίσσουν το αρχικό σχέδιο, και ήδη υπάρχει εκδοχή με κινητήρα τζετ, πολύ μεγαλύτερης ταχύτητας, η οποία κάνει δυσχερέστερη την αναχαίτιση.
Δεν μπορούμε στα παραπάνω να μην παρατηρήσουμε και το “πολιτικό” της υπόθεσης. Ότι δηλαδή από την ανάληψη εξουσίας στις ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ, τον Ιανουάριο φέτος, ο οποίος είχε κεντρική του προεκλογική υπόσχεση να “λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία”, παίρνοντας όμως αρκετά φιλορωσική στάση, η Ρωσία… πολλαπλασίασε την επιθετική της δράση. Οχι μόνο σε επιθέσεις drone/πυραύλων, αλλά και πίεσης στο έδαφος με μεγαλύτερες προωθήσεις.
Έτσι η Μόσχα φαίνεται να ερμήνευσε την στάση Τραμπ, που τους πρώτους μήνες του 2025 ήταν σχεδόν αποκλειστικά εις βάρος της Ουκρανίας, ως “‘ευκαιρία” για μεγαλύτερη επιθετικότητα ώστε να οδηγήσει το Κίεβο σε συμβιβασμό/παράδοση. Μένει να δούμε, αν η εκ νέου αλλαγή στάσης του Τραμπ, που τώρα απειλεί τη Ρωσία με κυρώσεις, αν θα φέρει κάποια κάμψη επιθετικότητας ή θα αγνοηθεί.
Βίντεο – το τεράστιο ρωσικό εργοστάσιο των μη επανδρωμένων Geran που “βομβαρδίζει” την Ουκρανία
