Μια παραδοχή που αν μη τι άλλο ρίχνει κάποιο φως στις ουκρανικές απώλειες των τελευταίων ημερών έδωσε ο Πρόεδρος της χώρας, Βολοντιμίρ Ζελένσκι, σε συνέντευξη του στο Newsmax. Έτσι δέχθηκε πως «…είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση στα ανατολικά της Ουκρανίας, στο νότιο Ντονέτσκ και Λουχάνσκ. Έχουμε 60 έως 100 νεκρούς στρατιώτες τη μέρα και περίπου 500 τραυματίες. Αλλά έτσι κρατάμε τις γραμμές αμύνης μας».
Η καταγραφή αυτή του Ζελένσκι έρχεται να συμπληρώσει τη δύσκολη εικόνα στο ανατολικό μέτωπο, όπου οι Ρωσικές δυνάμεις προωθούνται, αργά μεν, αλλά συνεχώς στην προεξέχουσα της Ποπάνσκα από νότο και προς Ντονέτσκ-Σλοβιάνσκ από βορρά απειλώντας να κλείσουν τη λαβίδα στο βόρειο Ντονμπάς.
Στα άλλα μέτωπα οι Ουκρανοί πιέζουν στα περίχωρα του Χαρκόβου, στο βορρά, επιδιώκοντας να κρατήσουν τους Ρώσους στην αντίπερα του ποταμού Σεβέρσκι Ντονέτς. Ενώ στο νότο, στη Χερσώνα, και πάλι επιχειρούν να περιορίσουν τη ρωσική δραστηριότητα στην αριστερή όχθη του Δνείπερου, το μόνο σημείο όπου οι Ρώσοι έχουν περάσει τον μεγάλο ποταμό που διασχίζει όλη την ανατολική Ουκρανία.
Πολλές αναφορές μιλούν για εκτεταμένη εξάντληση των ουκρανικών στρατευμάτων στα ανατολικά καθώς μάχονται αδιάκοπα και είναι υπό διαρκές σφυροκόπημα ρωσικού πυροβολικού, το οποίο χρησιμοποιείται αφειδώς και προφανώς χωρίς αναστολές κατά μήκος ενός σχετικά στενού μετώπου. Παρόμοια προβλήματα κόπωσης αντιμετωπίζουν οι Ρώσοι, αλλά πλέον μετά την υποχώρηση τους από τα βόρεια της Ουκρανίας και την περίσφιξη του Χαρκόβου, όπως και τη λήξη της μάχης της Μαριούπολης έχουν μικρύνει το μήκος του μετώπου τους και μπορούν να μεταφέρουν ανεξάρτητα συγκροτήματα μάχης (τη βασική μονάδα ελιγμών τους) προς τα ανατολικά και το εκεί πεδίο συγκρούσεων.
Με βάση τα παραπάνω, η τωρινή φάση των επιχειρήσεων στην Ουκρανία έχει πλέον μετατραπεί σε μια κλασική (και τραγική) “κρεατομηχανή” όπου σε περιορισμένα μήκη μετώπου -και όχι τις αχανείς ρωσικές προελάσεις στο… πουθενά των πρώτων ημερών με τεράστια κενά στα μετόπισθέν τους- οι δύο πλευρές εξαντλούν ανθρώπους και υλικό σε συνεχή εκατέρωθεν πίεση. Οι Ρώσοι μετά τη συντριπτική και αιματηρή διάψευση των φαντασιώσεων τους περί “βόλτας στην Ουκρανία” έχουν αναπτύξει πλέον εμπειρία στο συγκεκριμένο πεδίο μάχης και έχουν εστιάσει σε συγκεκριμένους άξονες, σε δύσκολο όμως έδαφος, επίπεδο αν και γεμάτο ποταμούς, ταμιευτήρες κ.λπ. αλλά κοντά σε γραμμές ανεφοδιασμού τους.
Οι δε Ουκρανοί, πλέον καλούνται στα ίδια μέτωπα να αξιοποιήσουν ολοένα και ταχύτερα τον ποταμό υλικού που δέχονται από τη Δύση, να εκπαιδεύσουν και να στείλουν στην πρώτη γραμμή στρατεύματα και να διατηρήσουν ανοιχτές τις δικές τους γραμμές ανεφοδιασμού, τις οποίες χτυπούν οι Ρώσοι, κυρίως στο Δνείπειρο. Με βάση τα παραπάνω ερμηνεύεται και η μεγάλη πίεση τους για αποστολή όσων περισσότερων βαρέων όπλων γίνεται, καθώς ειδικά η ανατολική Ουκρανία φαίνεται να γίνεται ένα σημείο “μονομαχίας πυροβολικού” με εκατέρωθεν αρματικές αιχμές και μικρές επίπονες προελάσεις.
