Σήμερα το πρωί γράψαμε (εδώ) για μια συμπληρωματική αγορά αριθμού ατρακτιδίων σκόπευσης ASELPOD από την πακιστανική αεροπορία. Το ατρακτίδιο είναι μια αμιγώς τουρκική κατασκευή της ASELSAN, που η ανάπτυξή του ξεκίνησε στις 2 Ιουλίου του 2006. Τότε η εταιρεία υπέγραψε συμφωνία με το τουρκικό υφυπουργείο αμυντικών εξοπλισμών για την ανάπτυξη 4 πρωτοτύπων και 16 επιχειρησιακών ατρακτιδίων. Η είδηση, που φυσικά το 2006 πέρασε στα “ψιλά”, δείχνει το βάθος των τουρκικών φιλοδοξιών από εκείνη την εποχή σε ότι αφορά την ανάπτυξη αμυντικών συστημάτων υψηλής τεχνολογίας. Το συμβόλαιο την στιγμή που υπεγράφη ισοδυναμούσε με 51,5 εκ. δολάρια ΗΠΑ.
Το σύστημα που δημιουργήθηκε είναι τρίτης γενιάς με ανάλυση 640×512 pixels ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από ύψη μεγαλύτερα των 20.000 ποδών. Το ASELPOD διαθέτει μια κάμερα ευρείας γωνιας Super Wide Angle [SFoV] 28×21 ° ενώ η εικόνα του μπορεί να προβληθεί και στο HUD του αεροσκάφους. Το σύστημα είναι υδρόψυκτο, με μήκος 2,35 μέτρα, πλάτος 0,43 μέτρα και βάρος 235 κιλά. Μπορεί να εγκλωβίζει και να επιτηρεί μέχρι και 8 στόχους, ενώ να προσφέρει ζουμ 3Χ οπτικό, και 2Χ, 4Χ, 8Χ ψηφιακό.
Οι πληροφορίες αναφέρουν πως μπορεί να εντοπίσει ένα F-16 σε απόσταση 45 χιλιομέτρων, κι ένα άρμα μάχης στα 15 χιλιόμετρα. Δηλαδή, σε ρόλο έρευνας αέρος μπορεί να εντοπίσει ένα εχθρικό αεροσκάφος χωρίς χρήση ραντάρ σε πολύ μεγάλη απόσταση. Αν αυτό το αεροσκάφος είναι ένα F-35, αυτό σημαίνει πως η ΤΗΚ βάζει σε υπηρεσία ένα ατρακτίδιο που μπορεί να αντιμετωπίζει (υπό συνθήκες) αεροσκάφη stealth, χωρίς αυτή την στιγμή κάποιος από τους δυνητικούς εχθρούς της να έχουν τέτοια αεροσκάφη στο οπλοστάσιό τους!
Επίσης μπορεί να κάνει καταύγαση στόχου σε απόσταση 25 χιλιομέτρων. Το σύστημα διαθέτει σκληρό δίσκο 128GB Solid State, αλλά η χωρητικότητά του είναι κάτι που θεωρείται πως θα αυξηθεί. Η εταιρεία έχει αναφέρει πως μπορεί να δεχτεί κάμερες HDMI αλλά και SAR. Ουσιαστικά λοιπόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν ατρακτίδιο αναγνώρισης αν απαιτηθεί.
Αν το αεροσκάφος φορέα έχει πρόβλημα με το σύστημα πλοήγησης INS, μπορεί να κάνει χρήση του ASELPOD. Τέλος το ASELPOD μπορεί να στέλνει τις εικόνες σε σταθμό εδάφους μέσω ασφαλούς ζεύξης δεδομένων.
Το ατρακτίδιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί απο F-16 και F-4E (εκσυγχρονισμένα), ενώ η απόφαση για την δημιουργία του ελήφθη την εποχή που τα LANTIRN και το ΑΑQ-14 έδειχναν την ηλικία τους αλλά και τους επιχειρησιακούς περιορισμούς τους. Ήταν η εποχή που οι δυτικές αεροπορίες έβαζαν σε υπηρεσία τα SNIPER, Damocles και Litening,σαν την επόμενη γενιά ατρακτιδίων σκόπευσης. Τότε ουσιαστικά οι γείτονες αποφάσισαν να επενδύσουν στην δική τους βιομηχανία, και να αναπτύξουν ένα δικό τους ατρακτίδιο μόνοι τους.
Μια άποψη των δυνατοτήτων του SNIPER ATP μπορείτε να πάρετε εδώ.
Το ASELPOD είναι από αυτά τα αμυντικά προγράμματα που κάποιοι διατείνονται πως “σιγά μην δουλέψουν”. Τελικά όχι απλά δουλεύουν, και μάλιστα εξαιρετικά, αλλά οι Τούρκοι τα εξάγουν κιόλας. Έρχεται λοιπόν το ASELPOD να προστεθεί σε όλα αυτά τα συστήματα “που δεν θα δούλευαν” ή “δεν θα βγει σε παραγωγή” ή “άχρηστο είναι μωρέ, τι ασχολείσαι”, μαζί με τις κορβέτες, τα άρματα μάχης κοκ. Και αυτοί που τα αγοράζουν τα ASELPOD δεν το κάνουν γιατί είναι “χαζοί”, κι εμείς έξυπνοι, αλλά για να αυξήσουν την μαχητική ικανότητα των αεροσκαφών τους με ένα σύγχρονο σύστημα.
Τι πέτυχαν έτσι οι Τούρκοι; καταρχάς, σήμερα, 10 χρόνια μετά την υπογραφή συμβολαίου, η Τουρκία εξάγει μεγάλο αριθμό ατρακτιδίων, σε εξαιρετικά ανταγωνιστικές τιμές στο Πακιστάν, και κερδίζει! Έτσι η επένδυση επιστρέφει μέσω προστιθέμενης αξίας πολλαπλάσια στο τουρκικό κράτος. Οι νέοι δεν φεύγουν αλλά μένουν, τελειώνουν τα πανεπιστήμια της χώρας και βρίσκουν καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας στην χώρα τους.
Ταυτόχρονα η THK έχει στην διάθεσή της ένα υπερσύγχρονο ατρακτίδιο. Μετά τα πρώτα 16 ατρακτίδια, η Τουρκία θα παραγγείλει άλλα 73. Αν κάνει κάποιος τα μαθηματικά, θα δει ότι η Τουρκία βγήκε κερδισμένη πολλαπλά, συγκρίνοντας το πόσο θα αγοράσει τα 93 ατρακτίδια σε σχέση με το αν αγόραζε για παράδειγμα το SNIPER ATP. Έδωσε πάμπολλες θέσεις εργασίας υψηλής τεχνολογίας στην χώρα, έχει στην διάθεσή της ένα υπερσύγχρονο ατρακτίδιο σκόπευσης, εξάγει κερδίζοντας συνάλλαγμα, δεν χρειάστηκε να δαπανήσει συνάλλαγμα για την αγορά αντίστοιχων ατρακτιδίων από το εξωτερικό, και ταυτόχρονα μπορεί να συνεχίσει να εξελίσσει το σύστημα, αυξάνοντας “κέρδη”.
Προφανώς το ASELPOD προφανώς θα αντικαταστήσει το παρωχημένο AAQ-14 στην τουρκική πολεμική αεροπορία, και θα επιτρέψει σε περισσότερες μονάδες της να αναλάβουν ρόλο κρούσης ακριβείας.
Στο Πακιστάν, σύμφωνα με πληροφορίες, το ASELPOD αντιμετώπισε τα SNIPER και Damocles, και φυσικά τα κέρδισε. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως εκτός της χαμηλότερης τιμής, το ατρακτίδιο ήταν καλύτερο ή έστω ισάξιο των ανταγωνιστών του. Η συμπληρωματική αγορά λοιπόν από το Πακιστάν δεν είναι απλά μια αγορά μεταξύ δυο χωρών, φίλων και συμμάχων μεταξύ τους, αλλά ένα τουρκικό success story.
Στον αντίποδα, η Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε πριν λίγο καιρό 40 παλαιά AAQ-14, πλεονασματικά της USAF. Αν και η τεχνολογία τους είναι πλέον ξεπερασμένη σε ένα σύγχρονο πεδίο της μάχης, εντούτοις συμπληρώνει τα 16 ατρακτίδια που είχαν αγοραστεί πριν πολλά χρόνια, μαζί με 24 ατρακτίδια ναυτιλίας. Η αξία τους στο σύγχρονο πεδίο της μάχης είναι εξαιρετικά περιορισμένη πλέον, ειδικά με τις απειλές που έχει πλέον να αντιμετωπίσουν τα μαχητικά της ΠΑ. Αλλά η εναλλακτική για την ΠΑ ήταν το τίποτα…
Δείτε την διαφορά ανάμεσα στην εικόνα που δίνει το LANTIRN για να καταλάβετε την διαφορά με το SNIPER ATP και το ASELPOD…
Μήπως, λέμε μήπως, πρέπει να αποφασίσουμε την επένδυση κι εμείς στην ελληνική αμυντική βιομηχανία; μήπως για αρχή, να δώσουμε ένα AAQ-14 σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο, ή σε μια ελληνική εταιρεία ή σε ένα κονσόρτσιουμ εταιρειών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, με ένα συμβόλαιο βελτίωσής του; χρειάζονται τόσα πολλά χρήματα πια; ή μήπως να σταματήσουμε κάποια στιγμή να κρυβόμαστε πίσω από τα Μνημόνια;
Αυτός είναι και ο λόγος που ανεβάζουμε την συγκεκριμένη είδηση στις Απόψεις. Δεσμευόμαστε πως θα επανέλθουμε στο θέμα και από τις σελίδες του περιοδικού αλλά και από την ιστοσελίδα μας.
